Diogenes

Ben momenteel in een sci fi bui door de release van de nieuwe Star Wars en de premiere van The Expanse. (allebei vandaag, like wtf)

Dus daarom eerste aflevering gezien van Dark Matter.

Eh...I'm intrigued. De hele aflevering liep ik me licht te irriteren. Niet dat het slecht was maar ik ben nu éénmaal verwend met al die mooi en goed gemaakte cable series. Maar toen in de laatste scene...boem! Klapper van een twist. Ik ga zeker nog meer zien hiervan. Het is geen HBO kwaliteit maar het heeft potentie.

Jurassic World gezien...

Nee... Sorry maar...nee. Ik kan de film nog enige punten geven voor het feit dat hij bij tijden nog best vermakelijk was en dat Chris Pratt erin zat maar voor de rest...nee. Het script trekt nergens op. Een bovennatuurlijk intelligente dinosaurus met psychopathishce trekjes, het leger die Velociraptors wil inzetten in plaats van drones, een militair die nu "velociraptorfluisteraar" is geworden... Ik kan nog wel even doorgaan zo. Het leest als heel erg slechte fanfiction.

En fanfiction is precies wat het is te oordelen aan de overdaad aan scenes die een ode moeten zijn aan de eerste film maar volledig uit context zijjn gerukt. "Oh de eerste film had een scene waarin mensen niet mochten bewegen omdat de dinosaurus ze anders zou opmerken, laten wij dat ook doen maar dan vier keer achter elkaar" "Oh de film had twee kinderen erin zitten, laten wij dat ook doen en ze dan precies dezelfde persoonlijkheid geven als de kinderen in de eerste film maar dan zonder enige charme en ze bovendien niets laten doen de hele film lang." "Oh de eerste film had InGen als grote slecterik, laten we InGen terug brengen maar dan met een heel stupide plan." En ga zo maar door. Van personages, tot plotpunten tot hele scenes. Hell zefs het eindshot van de film is een reference naar deel 1. Behalve de eerste film zitten er ook een ontieglijk aantal referenties naar King Kong in de film en lang niet allemaal even logisch geimplementeerd. En dat is het probleem met de film. Het is een beetje Jurassic Park, een beetje King Kong en een beetje Asylum blockbuster maar het is niet zijn eigen film. Net als de soundtrack die heel hard probeert te klinken als John Williams maar uiteindelijk toch niet hetzelfde klinkt. Collin Trevorow en co zijn duidelijk fan van de Jurassic Park films en dat is iets wat ik kan waarderen maar ze zijn te erg fan en uiteindelijk is Jurassic World niet veel anders dan een remake van Jurassic Park maar zonder de charme, goede humor of de typische high adventure sfeer die alleen Spielberg op kan roepen.

Jurassic World heeft zijn momenten maar lang niet genoeg. Al met al...een mislukking. Hopelijk komt er geen vervolg.

**

Outlander is tot nu toe ook goed.

LOL! Alle respect voor jouw mening hoor maar voor mij is Outlander mogelijk wel de slechtste serie die ik gezien heb. En ik heb een hoop brol gezien. Ik kan de serie enkel omschrijven als een verfilmde bouquet reeks. Of zo voelt het tenminste toch aan.

Ik weet niet of er behalve Skaeitupguy nog meer mensen zijn hier die fan zijn van deze manga (ik moet er eerlijk gezegd nog aan beginnen ) Maar voor de liefhebbers: Dimension W krijgt een anime adapatie die deze winter van start gaat als onderdeel van het, naar mijn mening zeer veelbelovende, winter seizoen. De productiestudio is vers uit de grond gestampt hiervoor dus dat zegt nog niet veel over de kwaliteit maar de crew is bijna exact hetzlefde als de mensen die Darker Than Black hebben gemaakt dus dat belooft wel wat.

De anime begint op 10 Januari. Hoeveel afleveringen het zal tellen is nog onduidelijk.

Hier is de trailer. Ik moet zeggen: ik ben zeer ge-intrigeerd. Misschien dat ik toch eens de manga ga opsnorren.

https://www.youtube.com/watch?v=oUyUolME3Ks

Net binnen gekregen:

Berserk 22 t/m 34

Eindelijk!

Dat wordt een bloederige kerst dit jaar!

Ik zag Mystic River indertijd in de cinema, en ik geloof dat Sean Penn dat niet slecht deed. Maar eigenlijk herinner ik me weinig van't verhaal. Er was ergens een buurtwinkeltje, dat weet ik nog.

Mystic River is een meesterwerk naar mijn mening. Eén van die films waarvan ik overweeg het een perfecte film te noemen. Zowel een spannende thriller als een diep tragisch psychologisch drama vol diepere thema's en messcherpe dialogen. De personages, de plot, het tempo, de cinematografie, de muziek, alles werkt. En het einde is zeer indrukwekkend.

Ik ben heel verbaasd dat deze niet memorabel was voor jou. Er zijn maar weinig films die mij nog zo bij staan als deze.

Toevallig gisteren 1e aflevering van Jessica Jones gezien. Lijkt mij een detective/thriller met wat 'supernatural'. De 'Marvel' is er waarschijnlijk als reclame opgeplakt.

 

De THE RAID films zijn afschuwelijk

Dat is exact wat het is. En ja de Marvel is puur reclame.

Ik heb alleen de eerste Raid film gezien. De eerste helft vond ik zeer goed. Die spanningsopbouw, dat gevoel van claustrofobie en een onafwendbare dood...fantastisch. Maar de tweede helft van de film vond ik heel erg meh. Alleen maar knokken zonder de spanning die de eerste helft zo goed maakte.

Je hebt duidelijk de Daredevil-serie niet gezien? Dit speelt zich in hetzelfde universum af (en is trouwens ook van Netflix). Hoewel je je precies niet kan voorstellen dat deze serie zich in het cinematic universe van Marvel afspeelt, hou er rekening mee dat Jessica en Luke in de comics leden van van The New Avengers (en ze zijn ook Defenders geloof ik). Dat maakt het niet onmogelijk dat ze in de toekomst een (kleine) rol kunnen hebben in de films. 

 

Eigenlijk vind ik het Marvel Universe niet bepaald kindvriendelijk... Enfin, het hangt van de leeftijd af. Twaalf is een goeie leeftijd om de films te kunnen bekijken, het hangt ervan af hoe ver je de term rekt. 

 

Een schrijftip: volgens mij schrijf je veel in het Engels, je maakt namelijk de fout dat je weinig woorden als samenstelling schrijft waarvan dat eigenlijk zo hoort. Samenstellingen worden in het Engels niet (noodzakelijk) als één woord geschreven, terwijl dit in het Nederlands wel het geval is. 

Dardevil? wasda?

Nee geintje, zo clueless ben ik nu ook nog weer niet. Maar nee die heb ik niet gezien. Is ietsje teveel "superhero stuff" voor mij. Jessica Jones sprak mij juist aan omdat het gewoon een meid in een leren jackie is die probeert een dak boven haar hoofd te houden. Geen kostuums, geen actie op grote schaal. Maar meer een thriller. Daredevil ziet er voor mij wel meer echt uit als een superhelden serie. Misschien dat als Jessica in de films voorkomt dat ik toch wel ga kijken. Alleen maar voor haar cameo. Zij lijkt me zo erg misplaatst tussen al dat over the top geweld. Het enige wat ik me kan voorstellen is dat zij even door beeld loopt. Kijkt wat er gaande is in de lucht en dan har schouders ophaalt en verder loopt. Dat is iets wat ik haar absoluut zie doen. Maar meevechten met Thor, die groene en die andere lui? I don't really see that happening. (but what do I know?)

Kindvriendelijk is een verkeerde term. Ben ik met je eens. De term die ik wilde gebruiken is "PG friendly" maar gezien dat een term is die niet heel bekend is in Nederland heb ik het maar gegooid op kindvriendelijk. Wat ik bedoel is al het spul dat een lagere rating heeft dan R. Met tv is het wat lastiger. Jessica Jones is TV-MA wat min of meer overéénkomt met R. Maar aan de andere kant Hannibal is TV-14 terwijl die duisterder, nachtmerrie-achtiger en vele malen bloederiger is dan de Hannibal film die een R rating kreeg. Dus de ratings komen niet helemaal overéén. In het kort gezegd bedoel ik materiaal dat is gemaakt met een volwassen publiek in gedachten en niet geschikt is voor kinderen en jongere tieners.

Dat van die samenstellingen is een probleem van mijn spellingscorrectie. Ik geef alleen wel toe dat ik te weinig van spelling afweet om zelf door te hebben of iets nu wel of niet aan elkaar moet. En ja ik schrijf heel veel in het Engels. Zeker de laatste paar jaar. Dit is het enige forum waar ik op zit dat in het Nederlands is. Voor de rest is al mijn contact online in het Engels en sinds een jaar schrijf ik het merendeel van mijn recensies ook in het Engels. Dus dat zal best meespelen. Evengoed dank voor de tip.

MARVEL'S JESSICA JONES

Het afgelopen weekend het hele seizoen erdoor heen gejaagd. Voor de paar die het nog niet wisten: ik heb het niet op superhelden stuff. Mensen die een pakje aantrekken en boeven in elkaar slaan zijn mijns inziens rijp voor het gesticht en zeker geen helden. Het is zoiets als fantasy. You either get it or you don't and I don't get superheroes. I just don't. Dat gezegd hebbende: I freaking love Jessica Jones! Dit is de minst "superhelden" superhelden fictie die ik al ben tegen gekomen. Geen kostuums, geen megalomane gekken die het voorzien hebben op onze mooie groene aarde, geen mega grote battles. Maar ipv een verhaal over een down on her luck PI met een ernstig geval van PTSD en bovennatuurlijke kracht. De schurk van dienst is ook geen Lex Luthor type maar meer een serie moordenaar die toevallig over superkrachten beschikt. Bovendien is de serie veel duisterder en somberder dan welke "gritty reboot" superhelden film dan ook. Inclusief The Dark Knight.

Jessica Jones valt het best te omschrijven als een psychologische thriller met bovennatuurlijke elementen. Alles wat het typificeert als "superhelden stuff" blijft bij wat randomn verwijzingen naar The Avengers. Maar eerlijk gezegd kan ik me niet eens voorstellen dat dit zich afspeelt in hetzelfde universum als The Avengers. De officiële titel is Marvel's Jessica Jones maar dit voelt totaal niet aan als de andere Marvel producties (tenzij je Kingsman meetelt uiteraard)

Goed nu ik gezegd heb wat het niet is. Laat ik dan wel zeggen wat het wel is en dat is een damn goede thriller reeks. Als ik al een vergelijk zou moeten maken dan zou ik deze serie vergelijken met het veel te vlug gecancelde Hannibal. Beide zijn uiterst sombere pyschologisch thrillers waarin de hoofdpersoon steeds verder wegzakt in diens eigen persoonlijke hel. Jessica Jones begint al niet vrolijk en vanaf daar wordt het enkel duisterder. PTSD, kindermisbruik, verkrachting. Allemaal thema's waar de serie niet voor afschrikt. Om nog maar te zwijgen van de sex en geweld. Dit is allerminst een serie voor alle leeftijden. Naast de perfect geschepte sfeer zit het met de spannings opbouw ook zeer goed. De serie gebruikt een hele hoop set ups maar de ook pay offs zijn het waard. Vanaf een bepaalt punt denk je de opzet van de serie door te hebben maar dan trekt de serie keer op keer het vloerkleed onder je weg met meerdere twists die een totaal ander licht schijnen op het verhaal en de personages erin. Hoewel comic book fans mogelijk sommige twists zullen zien aankomen.

De personages zijn allen zeer goed uitgedacht en intrigerend. Oorspronkelijk komen ze misschien over als nogal cliché: de down on her luck PI, de psychopatische serie moordenaar, de keiharde advocate etc... Maar het duurt niet lang voordat je meer en meer erachter komt wat er allemaal achter het cliché schuilt en dit is het punt waarop de serie echt interessant wordt. Jessica Jones is op z'n zachtst gezegd niet je typische superheld. Sarcastisch, alcohol verslaafd en bijzonder zelf destructief in haar gedrag. Jessica is niet bezig met het redden va de wereld. Ze is bezig met sorgen dat ze niet omkomt in de schulden. Maar ze heeft een zekere vertederende eigenschap waardoor je wel van haar moet houden en naarmate je er meer en maar achter komt wat zij dagelijks moet doorstaan om überhaubt maar uit bed te kunnen komen wordt het onmogelijk niet vierkant achter haar te staan ongeacht haar acties en hoe fout die soms zijn. Heel veel kudos hiervoor ook voor Krysten Ritter die een zeer overtuigende en naar mijn mening Emmy waardige performance weg geeft en nog enigszins haar eigen draai weet te geven aan dit toch al uiterst interessante en goed geschreven personage. Maar ook de rest van de cast is geweldig Rachel Taylor, Will Traval en Mike Colter zijn volkomen overtuigend in hun rollen. Met name Rachel Taylor deelt enorm veel screentijd met Ritter maar weet zich staande te houden. Op zich al een prestatie gezien het uitemrate talentvolle acteerkanon dat Ritter is. Oh en Carrie Anne Moss is de perfecte villain you love to hate. (hoewel ze technically niet echt de villain is.) Tot slot wil ik uiteraard nog even een groot applaus hierbij voor the man of the hour: The Doctor himself: David Tennant die één van de beste en meest enge psychopathen die ik al gezien heb weet neer te zetten. Ik heb hem gezien als The Doctor, als Alec Hardy in het superieure Broadcurch maar dat maakte allemaal niet uit want vanaf het moment dat hij deze serie binnen komt wandelen wist ik dat ik zijn personage haatte en angst voor had tot in het diepst van mijn leden.

Visueel is het ook dik in orde met prima cinematografie en een toepasselijk duister kleuren palet. Production values zijn zoals te verwachten van Netflix meer dan behoorlijk. De soundtrack is van Sean Callery een composer waar ik niet de grootste fan van ben (zijn soundtrack voor Homeland vind ik meh) maar zijn typische modern/jazzy stijl past juist perfect bij deze serie en brengt het noir sfeertje juist perfect naar boven. De intro en al helemaal het end credits nummer zijn overigens geweldig. Ik luister momenteel naar de ending on repeat terwijl ik schrijf dus dat zegt al genoeg lijkt mij zo.

Als ik iets slechts over de serie te melden heb dan is het dat het net iets te lang duurt. Hierdoor valt het tegen het eind wat inde herhaling met een paar story beats die eigenlijk overbodig waren en voelt het aan alsof de schrijvers onnodig aan het rekken zijn zonder dat er echt iets noemenswaardigs gebeurt. Maar de grote climax maakt het dan weer helemaal goed en de eindscene gaat heel gedurft in tegen wat je verwacht van het einde van een Marvel property door nu eens niet te eindigen op een vrolijke noot maar precies even somber is als de serie zelf.

Uiteindelijk moet ik wel zeggen dat ondanks dat ik enorm van Jessica Jones genoten heb het me ergens ook somber stemt. Waarom maakt Marvel niet meer van dit soort dingen? Waarom blijven ze dezelfde politiek correcte, kindvriendelijke, over the top superhelden films maken als ze ook zoiets origineels, duisters, en volwassens als Jessica Jones kunnen maken? Waarom zien we dit niet meer? Hell als er meer van dit soort superhelden films zouden zijn zou ik waarschijnlijk nog mijn hele standpunt naar het genre veranderen. Wederom kan ik niet anders concluderen dat in deze tijd TV verreweg het superieure medium is en in staat tot het vertellen van veel betere en originelere verhalen dan Hollywood aandurft. Jessica Jones is daar een schoolvoorbeeld van want als er één ding is dat ik met zekerheid durf te zeggen dan is het dat dit een kwaliteit serie is die het absoluut verdient bekeken te worden. Of je nu van superhelden fictie houdt of niet.

****

Heb de afgelopen 2 dagen nog eens naar de 2 eerste Hobbit films (extended editions all the way, baby) gekeken om dan voor de eerste keer naar de derde te kunnen kijken. Ik heb die spijtig genoeg niet in de cinema kunnen bekijken.

 

Ik snap eerlijk gezegd niet waarom iedereen die films zo loopt af te zeiken. Minstens even goed als de Lord of the Rings trilogie. Net als bij LotR vind ik de derde film bij The Hobbit de beste. The Battle of the Five Armies is een masterclass van het in beeld brengen van militaire strategie. Peter Jackson heeft een gave om Mayhem in beeld te brengen.

 

Als je bovendien weet dat Jackson quasi geen voorbereidingstijd had toen hij de nieuwe reeks aanvatte (door het vertrek van del Toro), dan krijg je nog meer respect voor het talent van Jackson en zijn team. Ok, de derde film is beter omdat ze meer voorbereiding konden inbouwen, maar aangezien ze wel heel veel voorbereiding hadden voor LotR en ik daar ook de derde film de beste vond, denk ik niet dat de mate van voorbereiding een beslissende factor was in de kwaliteit van de films.

 

Veelgehoorde kritiek op de trilogie was dat een klein boekje zo werd uitgebreid dat het niet meer leek op The Hobbit. So fuckin' what... Je krijgt nog meer Tolkien, wat is het probleem eigenlijk.

Ander punt van kritiek dat altijd aangehaald wordt: te veel cgi. Uhm, de grote blockbusters hebben allemaal zoveel cgi. Ik weet trouwens ook niet hoe je veel van de actie/personages live zou in beeld brengen as je de schaal van de films bekijkt. De Cgi is hier trouwens erg goed.

Laatste punt van kritiek dat ik vaak hoorde: tis voor kindjes! Schuilt er dan geen innerlijk kind meer in jou? I weep for you, my friend. Bovendien is het ook niet echt waar dat het voor kindjes is. De derde film is in zijn extended cut erg donker en bij momenten zelfs gory. De vernietiging van Laketown door Smaug is een schitterende 12-minuten durende sequentie en the Battles for Erebor en Dale zijn fantastisch. Begint op grote schaal en naarmate de film vordert worden de gevechten intiemer, persoonlijker en komt het tragische echt goed naar boven.

 

Zijn het de beste films uit Jackson's carrière? Neen. Zijn het uiterst goeie films in het oeuvre van één van mijn favoriete regisseurs? Ja!

 

UPDATE: voor de duidelijkheid: mijn mening... Als ik naar LotR, The Hobbit of Star Wars kijk, dan krijg ik altijd het kerstgevoel. Ik heb niets met die feestdagen, maar ik vier die periode door naar die fils te kijken.

Ik kan niet voor iedereen spreken maar het probleem met The Hobbit voor mij is dat het iets wilde zijn wat het niet is. The Hobbit (het boek) is een kinderboek. Een modern sprookje zo je wilt maar geen epische fantasy ala Lord of the Rings. The Hobbit (de films) waren dat in het begin ook niet. De eerste film heb ik zeer van genoten. Het was een goede actie/avonturen film (min of meer) voor het hele gezin. Meer hoefde het ook niet te zijn. De tweede film echter gooide er al van alles in wat er niet in hoorde en was daardoor veel te langdradig. Maar evengoed, ik heb er nog van genoten gewoon omdat het dat Tolkien sfeertje wel had. Niet het epische van LoTR, dat probeerde het , maar faalde) De derde film echter is het meest problematisch en terugkijkend denk ik dat ik nog te mild ben geweest in mijn mini recensie ervan. Als ik iets een masterstroke vind van Jackson in de LoTR films dan is het dat hij The Scouring of the Shire heeft weg gelaten. Waarom? Omdat het overbodig is. Middle Earth is bevrijd. Dat is een prima climax. Daar hoeft niks achteraan. Met The Hobbit is het precies hetzelfde. The Hobbit eindigt feitelijk een half uur in film drie. De rest van de film is overbodig. En waar Jackson met LoTR de wijsheid dat te zien en dta gedelte van eht boek eruit te knippen is hij hier een te grote fanboy om diezelfde beslissing te durven nemen. Gevolg: twee uur lang bijna alleen maar vechten. *yawn* The Hobbit wil graag groots, episch en met de nodige diepgang zijn. Net zoals LoTR maar zo is het nooit oorspronkelijk geschreven. The Lord of the Rings (het boek) is een epos met ijzersterk karakterdrama en diepere thema's. The Hobbit is gewoon leuk tijdverdrijf. En de films hadden dat ook moeten zijn.

Wat de visuals betreft ben ik het gedeeltelijk met je eens. Er zit veeeel te veel CGI in. Tot op het punt dat ik ervan overtuigd was naar een video spelletje te kijken. En ik hou van games maar games moeten eruit zien als games en films moeten eruit zien als films. (ook geen fan van de meeste 3D animatie) Waar ik je roerend gelijk geef is dat er in de meeste blockbusters teveel CGI zit. Maar ik vind de meeste Blockbusters ook gatlelijk om te zien. De beste blockbusters zijn voor mij de blockbusters die niet op een mega groot budget zijn gemaakt zoals Kick Ass of Hellboy. Films waaraan je kunt zien dat de makers hebben nagedacht over ieder effect en niet zomaar met geld hebben gesmeten. Waarom de ovrdaad aan CGI in The Hobbit voor mij extra storend is, is omdat LoTR bestaat. Bij LoTR hebben ze relatief weinig CGI gebruikt (maar goed ook als je kijkt naar sommige CGI shots in de films) maar vooral heel veel gedaan met practical effects zoals, miniaturen, poppen, make-up etc... Het gevolg is dat in die films Middle Earth eruit ziet als een werkelijke wereld waar je in zou kunnen wonen en leven. Het heeft geloofwaardigheid. Enkel jaren later en Middle Earth ziet eruit als eh...Skyrim. Niet dat er iets mis is met Skyrim maar je begrijpt wat ik bedoel. Het was voor mij een grote afknapper. Veel te plastisch en perfect ogend en niets van die rauwe, lived in look van Lord of the Rings. Je zegt dat ze de schaal van The Hobbit niet hadden kunnen doen zonder die overdaad aan CGI. Lord of the Rings is op een nog grotere schaal en hun is het wel gelukt met nog indrukwekkendere shots. The Hobbit is een schoolvoorbeeld van een Regissuer die tevel budget heeft gekregen en niet meer weet wat ie ermee moet doen. Zeker als je, je bedenkt dat de volledige LoTR trilogie minder heeft gekost dan alleen de eerste Hobbit film. (LoTR: 281 miljoen, Unexpected Journey: 315 miljoen)

Btw: Naar mijn mening is Jackson's beste film nog steeds Heavenly Creatures. Een nagenoeg perfecte film voor zover ik het zie. 

Ik denk dat Black Friday week op Amazon er voor mij op zit. Het volgende allemaal besteld:

 

 

Ghost in the Shell stand alone complex season 1

Awesome! Enjoy! (hopefully)

En als je seizoen 1 tof vind, seizoen 2 is nog beter.

LUTHEEEEER!!!!!!

2 X 90 mins!

Christmas just came early for me!

New Year's Day:

Heb het nog niet bekeken (zal waarschijnlijk wel voor begin 2016 zijn) maar "Into The Badlands" lijkt me de max : 

 

http://www.imdb.com/title/tt3865236/

 

 

Laat me weten wat je ervan vindt. Deze staat ook op mijn te kijken lijstje maar ik twijfel nog heel erg over de kwaliteit.

Gisteren vrij genomen van werk (heb nog vakantie dagen die ik moet opmaken voor eht eind van het jaar) en de resterende acht afleveringen van The Man in the High Castle gemarathoned.

Laat ik eerst met de deur in huis vallen en eerlijkheidshalve melden dat de eerste twee afleveringen ook meteen de beste van het seizoen zijn. Niet dat het daarna slacht wordt maar het behaalt nooit meer die torenhoge kwaliteit van de eerste paar afleveringen.

Of deze serie je gaat bevallen of niet hangt heel erg af van waar je naar zoekt in een serie. Voor wie een solide plot het belangrijkste is zal dit mogelijk een teleurstelling blijken. Aflevering drie en vier zijn ook nog best spannend maar plenty twists maar het tempo valt een beetje weg. En vanaf afleverig vijf zijn ze door het plotmateriaal heen en wordt de serie meer een klassiek soort oorlogs-/spionage thriller met allerlei losse subplots die vrij weinig met elkaar van doen hebben. De hoofdverhaallijn komt nog wel ergens terug maar pas helemaal aan het eind en ook maar heel vluchtig.

Aan de andere kant: voor wij vind dat een plot enkel zo goed is als de personages die er een rol in spelen is dit zeker wel een aanrader want The Man in the High Castle heeft enkele van de meest intrigerende en goed ontwikkelde personages die ik al het hele jaar gezien heb. Iedere keer als je denkt een personage te kennen gebeurt er weer iets of wordt er weer iets over hem of haar onthuld dat je hele beeld verandert. De serie weigert personages weg te schuiven in hokjes van "goed" en "kwaad" Een hele prestatie voor een serie waarin de helft van de cast bestaat uit Nazi's en politiek incorrecte Japanners.

Behalve dat is er nog veel meer om deze serie aan te raden. De production design is onbeschrijflijk goed gedaan waardoor deze fictieve wereld werkelijk tot leven komt. De cinematografie is indrukwekkend, de actie is rauw en toepasselijk en het acteerwerk is fantastisch van iedereen in de cast. Rufus Sewell krijgt, zoals ik al hoopte, enorm veel om mee te werken en toont zich een acteur van topformaat. Maar ook andere acteurs zoals Cary Hiroyuki Takagawa zetten een zeer memorabele performance neer.

De muziek van Henry Jackman (Kingsman- The Secret Service) was ik niet al te zeer van onder de indruk maar vooral omdat ik weet dat hij beter kan. Ook de intro heb ik nooit echt aan kunnnen wennen. Mooi gemaakt maar niet toepasselijk naar mijn mening.

Al met al een zeer goede serie die de moeite van het kijken waard is. Het plot verwaterd naar verlop van tijd, maar de stijl en de ijzersterke personages houden de serie met gemak overeind. Voor wie houdt van WOII thrillers, old schoool spionage films of alternative hirsoty scenarios is dit zeker een aanrader.

****

\

Neen, juist niet. Dat was nu net waarom ik Zucht plaatste...

 

Hier een kleine introductie: http://www.avclub.com/article/horror-genres-and-sub-genres-arranged-convenient-f-225489

 

https://en.m.wikipedia.org/wiki/Horror_film

Kijk onder subgenres.

 

En dan heb je nog geen volledig beeld.

 

BTW in de eerste Texas chainsaw massacre zit minder bloed dan de gemiddelde PG-13 actiefilm, bijna niets dus.

En Texas chainsaw Massacre is een heel gesofisticeerde satire en bevat heel veel blood and guts, dus ik snap niet waarom je gesofisticeerd linkt aan gothic horror en daaruitvolgend dat een film met blood en guts niet gesofisticeerd kan zijn.

Hmmm...ik zie dat anders. Voor mij zijn een aantal genres in dat wikipedia eartikel eigenlijk hetzelfde. Maar alles, dat is misschien een kwestie va smaak en ervaring. Laten we het er maar niet meer over hebben. Wel nog één ding: ik link sofisticatie niet aan Gothic Horror. Ik bedoelde juist te zeggen dat gesofisticeerde Gothic Horror moeilijk te vinden is tussen alle pulp met Peter Ustinov en Christoher Lee in. Ik heb persoonlijk wel een zwak voor die pulp maar het blijft een guilty pleasure. Iets als Penny Dreadful heeft daadwerkelijk kwaliteit. Dat was wat ik bedoelde

Maar goed, jij hebt jouw standpunt duidelijk gemaakt. Ik heb hem mijne. Let's agree to disagree. Zeker gezien dit oorspronkelijk niet eens ging over horror maar over superhelden fictie. Een genre waarvan ik openlijk toegeef dat ik er niks mee heb. (uitzonderingen als Kick Ass en Hellboy daargelaten)

Die zucht was niet bedoeld op één of ander waardeoordeel, maar over de uitspraak an sich, want wat je zegt is niet correct, allesbehalve.

Oké dat is een ander verhaal. Misschien dat ik de verkeerde termen heb gebruikt. Maar je bent het wel met mij eens toch dat de meest horror films vallen onder het genre van Jason, Freddy, Pinhead, Leatherface oftew: veel blood en guts? Of misschien omgekeerd: dat gesofisticeerde Gothic Horror niet veel voorkomt?

Horror is zo breed in subgenre's, breedste genre wat er is volgens mij.

Ik denk dat, dat comedy is. Comedy is tenslotte iets wat met ieder ander genre samen gaat. Je hebt romantisch comedies, actie comedies en natuurlijk horror comedies. Niet voor niets dat ze aparte emmy's weggeven voor comedy terwijl alle andere genres samen geraapt worden onder drama. (en daarmee spreek ik geen waarde oordeel uit want als comedy is nu juist een genre waar ik heel kieskeurig in ben)

ZUCHT...

Jeezes Donnie! Ik probeer een punt te maken over genres en series (of films) die buiten de standaard vallen. Ik geef hier niet eens een waarde oordeel. Ik zeg niet dat slashers en splattergore slecht is. Ik zeg alleen dat het, het grootste gedeelte van het genre opmaakt. Net als dat over the top superhero cape stuff het grootste gedeelte van superhelden fictie beslaat en dat de meeste high fantasy nog steeds met elfen dwergen en trollen is. Soms kun je ook teveel achter woorden zoeken.

Een low-key superhelden ding dan. Het is eerder een detective (of specifiek een private investigator) reeks waar bepaalde supernatuurlijke krachten bij betrokken zijn dan overweldigende superhero cape stuff.

Ik had eerst schrik met de casting maar vind het echt goed gedaan. Alles voelt in feite realistisch aan (niet de typische Marvel stijl) zonder te dark & gritty te zijn, zeer vergelijkbaar met daredevil dat zich in hetzelfde universum af speelt

Hmmm superhelden stuff is superhelden stuff voor mij. En dat bedoel ik niet op een slechte manier. Sterker nog Jessica Jones is één van die superhelden series die ik nog eens wil proberen. Net als Gotham. Ik hou juist van die series die iets anders proberen te doen met het genre. Net als Game of Thrones wat voor mij 100% high fantasy is maar op een andere manier dan de meeste high fantasy series. Of Penny Dreadful wat een horror serie is maar niet verder af had kunnen staan van de slashers en splattergore die het grootste gedeelte van dat genre opmaken.

Net de eerste twee afleveringen gezien van The Man in the High Castle en zeer van genoten. De dialogen, het acteerwerk, de aankleding. Alles is top notch. De twee hoofdrolspelers Alexa Devalos en Luke Kleintank spelen beide zeer goed en hebben een prima chemie. Ook de cinematografie is goed gedaan met enkele zeer indrukwekkende shots. De actie is ook zeer goed gedaan. Rauw en gewelddadig zonder al teveel opsmuk of spektakel. Precies zoals het hoort in een serie als deze. En uiteraard zijn de scripts van X Files oudgediende Frank Spotnitz ronduit fantastisch. Vaardig geschreven met een prima tempo en erg knap opgebouwde plot twists. En tot slot wil ik nog even een applausje voor degene die besloten heeft Rufus Sewell te casten in de rol van tot nog toe het meest interessante personage in de serie. Een zeer ondergewaardeerd acteur die in deze serie eindelijk weer eens de kans krijgt te laten zien wat hij allemaal in huis heeft aan acteertalent.

Ik keek heel erg uit naar deze serie en vooralsnog stelt hij allerminst teleur. Sterker nog ik wil nu ook het boek lezen. Bravo Amazon! Je hebt hiermee een pareltje in handen!

https://www.youtube.com/watch?v=zQhXKW5SwGA

Ken'k niet. What's that?

 

BTW. Kent iemand Borgias? IS dat goed?

Jessica Jones is zo'n Marvel superhelden ding.

Borgias is heel erg meh (naar mijn mening)

Voor Dio :

 

Pffft watjes. Ik kijk meestal tot 04.00 uur anime en lieg daar niet over.

Ik geraak maar moeilijk door het eerste seizoen van THE STRAIN. Ik verveel me steendood. Het ritme zit compleet verkeerd, vele scenes zijn filler en de personages gedragen zich superachterlijk en zijn superirritant. Mooi gefilmd dat wel, maar de makers zijn vergeten dat het 'show, don't tell' moet zijn. Die fout zullen nog wat tv-series maken, maar hier enerveert het mij.

 

The Strain is vermakelijk voor mij maar ik ga hier niet beweren dat het top televisie is. Zoals ik al zei toen jij de box set net had aangeschaf: het is meer een guilty blessure. Dat gezegd hebbende seizoen 2 was wel veel beter. Niet zo goed dat ik je ga vertellen dat je seizoen 1 weer moet opppiken maar evengoed er zit wel een steigende lijn in de kwaliteit van de serie. Hoger tempo, minder filler en zelfs nog een paar echte twists.

Sedert dat Netflix in België is kijk ik naar de Vlaemsche Netflix

Mijn dochters kijken praktisch nooit tv, altijd Netflix. Momenteel zijn ze gek van "Huntik", een soort Europese retro-anime-reeks.

 

https://www.youtube.com/watch?v=Y74ucOrGFU8

Als anime nerd intrigeerde deze zin mij. Net één aflevering gezien. Dit heeft niet zoveel van doen met retro anime naar mijn mening. Het is meer in de stijl van series als Scoobie Doo, Jonny Quest en The Real Ghost Busters. De character designs van de hoofdpersonen zijn wel redelijk in de stijl van anime series uit begin jaren 2000 (de hoogtijdagen van anime) maar de monsters zouden veel gedetaillerder moeten zijn getekend daarvoor. Bovendien is de serie veel te duidelijk gericht op kinderen wat de meeste anime niet is.

Dat is sowieso het grote probleem van westerse animators die geinspireerd zijn door anime. Bijna alle anime is gericht op tieners en (jong)volwassenen en hier in het westen is animatie juist iets dat exclusief voor kinderen bedoelt is. Vandaar ook dat een serie als Avatar uiteindelijk meer gemeen heeft met Disney films dan met anime. Westerse tv durft nog steeds niet het doelpubliek voor anime aan te spreken als het gaat om animatie.

Ik had ergens zo al dit vermoeden bij het zien van de opening. Anime openings zijn ehm...nogal anders. Niet dat alle anime openings hetzelfde zijn maar het zit m in de kleine details.

Hier is een voorbeeldje van een anime met een ietwat vergelijkbare premisse.

https://www.youtube.com/watch?v=so4Z4nyHw7A

(geen aanrader voor je dochters overigens, just to be clear)

And now for something completely different...

 

De Writers Guild of America heeft woensdag een lijst onthuld van de 100 grappigste scenario’s uit de filmgeschiedenis. Hier is de top 10.

 

1. Annie Hall (1977)

2. Some Like it Hot (1959)

3. Groundhog Day (1993)

4. Airplane (1993)

5. Tootsie (1980)

6. Young Frankenstein (1974)

7. Dr. Strangelove (1964)

8. Blazing Saddles (1974)

9. Monty Python and the holy Grail (1975)

10. National Lampoon's Animal House (1978)

 

Ik moet eerlijk bekennen dat ik nog geen enkele van deze films (volledig) heb gezien.

1. Annie Hall (1977) Niet gezien, niet zo'n Woodie Allen fan dus deze over geslagen.

2. Some Like it Hot (1959) Niet gezien

3. Groundhog Day (1993) Snore

4. Airplane (1993) Leslie Nielsen is niet aan mij besteed

5. Tootsie (1980) Wel grappig

6. Young Frankenstein (1974) Die vond ik best leuk. "blücher"

7. Dr. Strangelove (1964)Te laat voor geboren vrees ik

8. Blazing Saddles (1974) Eén of twee leuke grapjes, voor de rest snore

9. Monty Python and the holy Grail (1975) Geniaal! Mensen haten om deze met mij te kijken omdat ik iedere keer zo hard lach dat ze de film niet meer verstaan.

10. National Lampoon's Animal House (1978) Pijnlijk onleuk

Waar is trouwens "The Room" ? Iedereen die ik ken ligt in een deuk door die film. "You're tearing me apart Lisa!"