Ga naar inhoud

The Angry Young Fan

Members
  • Aantal items

    66
  • Registratiedatum

  • Laatst bezocht

Berichten die geplaatst zijn door The Angry Young Fan

  1. Ik vond haar vroeger geniaal en vind dat nu nog steeds! Haar dagboekstripjes hebben altijd een heel speciale plek gekregen in mijn boekenkast. Had het idee dat je haar vroeger nog best vaak kon zien opduiken hier in België, maar de laatste jaren is het wel erg rustig geworden. Haar 'Burn-Out Dagboek' is een hoogtepunt in haar oeuvre, al blijft mijn favoriete werk toch nog steeds 'Donker', over haar reis naar Zuid-Afrika, waar ze een workshop gaat geven.

     

    Haar zien signeren was ook altijd een feest: ze maakte steevast kleine stripverhaaltjes in je boek. Stripjes die ook in het echt erg klein getekend werden. 

     

    (Ook fan van haar online werk; ze kaart de juiste zaken aan en weet dit vaak erg duidelijk en helder te brengen. Sinds kort publiceert ze ook één dag in de week in De Morgen. Ik denk op woensdag, maar ben niet zeker. Heb enkel een papieren versie van die krant op zaterdag.)

  2. 2 uren geleden, sporoi zei:

    Ik kan er niet over oordelen want ik ken het werk niet. Maar moest de tekenaar (of de kijker) het gebruiken is het een smoes als die andere, net zoals het kunstzinnige er een is.  Weergave van seks tussen volwassen en kinderen of tussen kinderen is altijd problematisch, en normaal loopt de rechter toch niet in deze bovenstaande en doorzichtige smoesjes.

    Voor iemand die het werk niet kent, ben je er anders al wel erg lang over aan het oordelen. Beetje dubbel, niet?

  3. 50 minuten geleden, Waldorf zei:

    Besteld rond 20 september, maar deze verschenen pas dit weekend aan mijn deur:

     

    IMG_6118.thumb.jpg.5a3ee3e7b5599ffffcedd7e36f61fd1d.jpg

     Oh, een nieuwe Johan De Moor! Met Desberg! En die 'Disparitions au Jazz Club' ziet er ook erg leuk uit...

  4. Op 13/6/2022 om 09:45, Waldorf zei:

    Meccano 5, Poppy (Hanco Kolk)

    Er zou geen Meccano meer komen na De Ruwe Gids (toch ook al vijftien jaar oud), maar kijk, sommige verhalen schrijven zichzelf. Nieuwsberichten in Nederland over Marokkaanse drugdealers die vanuit Dubai hun handel aansturen, en bloedige moorden bestellen spraken op perverse wijze tot de verbeelding van Hanco Kolk. Het blinde geweld, de geldzucht, het patserige van de jonge drugdealers, dat is Meccano. Met de moord op Peter R De Vries op klaarlichte dag in het centrum van Amsterdam doorkruiste de realiteit op trieste wijze dan nog de fantasie. Dat drama zorgde er voor dat het boek pas nu gepubliceerd wordt. 

    Het verhaal begint bij Poppy, een huurmoordenaar van de oude stempel. Poppy is iemand die nog 'opruimt' in plaats van er een bloedige veldslag van te maken. Maar de nieuwe gangsterbendes van Meccano werken niet meer op die manier. Er moet massaal veel bloed vloeien, en opdrachtgevers willen elkaar overtroeven met liters. Als Poppy de opdracht niet helemaal goed begrepen heeft gaat het mis. Opdrachtgever Abdul Acné maakt zich belachelijk tegenover de andere peetvaders en 'the shit hits the fan'. 

    Uit lijden komt grote kunst voort, maar hetzelfde geldt voor humor. Hoewel het een bloedernstig (DYSWIDT) thema is weet Kolk grappen te maken over het stuitende geweld. Elke scene eindigt ook op een pointe. Grafisch sluit dit deel naadloos aan bij de rest van Meccano: schetsend zoekt Kolk de ideale lijn waarna hij alle overbodige lijnen uitgomt. Elk detail telt, geen enkel puntje of lijntje is zonder functie in de uitgepuurde tekeningen. Er staat niets teveel op het papier. De actie speelt zich niet af in kadertjes maar elke plaat is een vloeiend beweging. De kleuren van Marloes Dekkers zorgen voor de sferen en de accenten. Sommige van haar keuzes lijken vreemd, maar het resultaat is prachtig. Aanrader.

     

    IMG_5466.thumb.jpg.dc5b2de2ae12fc351d2cbd4fc87fb624.jpg

     

    Kan je dit nieuwe deel lezen zonder de voorgaande gelezen te hebben? (Ooit gelezen, maar zit erg ver weg...)

  5. 1 uur terug, cartoonesk zei:

    Proficiat aan Willy Linthout, Urbanus en Steven de Rie voor deze ongelofelijke prestatie! Urbanus forever! ❤️

    Proficiat ook om deze stap te durven zetten! Een succesvolle, langlopende reeks gewoon laten eindigen: dat moet je echt durven. Het perfecte einde van wat voor mij de allerbeste, stripclichésdoorbrekende mainstreamstrip in België was. Niemand deed / doet  wat jullie ooit allemaal gedaan hebben. Hoed af voor Willy Linthout, Urbanus en alle andere medewerkers. Jullie zullen gemist, maar ook erg veel herlezen, worden. 

  6. Op 16/4/2022 om 21:17, Neat Stuff zei:

    Hij is een absolute meester! Het zijn bijna stillevens in stripvorm. Zijn debuut toont ons het eenzame leven van titelfiguur Hubert. Hij bezoekt musea in zijn ééntje en heeft een voorliefde voor kunst en zijn overbuurvrouw. Aaron is een dapper maar tragisch en verontrustend meesterstuk. Ik heb me nog nooit zo ongemakkelijk gevoeld bij het lezen van een strip... De Kerkgangers zal dan ook een 'blind buy' worden op dag één.

    AMEN! Helemaal mee eens. Het eerste boek dit jaar waarvoor ik naar mijn SSZ zal lopen!

  7. Op 14/3/2022 om 15:18, Rik zei:

    Daarbij aanvullend op @hemweg dat de 9 zwart-wit versies volledig zijn hertekend in de kleurenversie.

    De zwart-wit uitgaven verschillen daarom behoorlijk van de kleurenversies.

    Het zijn die niet-hertekende versies die ik zoek. Zag ooit een originele pagina uit 'De scepter van Ottokar' (tijdens een tentoonstelling in het Museum voor Schone Kunsten in Brussel) en was toen erg onder de indruk van het talent van Hergé. Ben toen zo lang voor die pagina blijven hangen dat de suppoost af en toe kwam kijken of alles oké was / ik geen plannen had om die pagina te stelen. Vandaar mijn zoektocht naar de albums met de originele versies van het verhaal.

  8. Ik zou heel graag een exemplaar van 'De scepter van Ottokar' kopen, maar dan wel met de originele tekeningen. Omdat ik door de bomen het bos niet meer zie (hoe vaak kan je een album heruitgeven?): welke versie van het album moet ik dan precies aankopen?

  9. 13 minuten geleden, cinco zei:

     

    Beiden hebben hun sterktes.

    En het is fascinerend om te zien dat je een cynische kijk op de wereld in zo twee totaal tegengestelde stijlen kan laten werken.

    Omdat het contrast bij Geerts zo groot is, vind ik het sterker. Voor mij een voorbeeld van een stripverhaal dat je eigenlijk veel te vroeg in handen krijgt (schattige tekeningen, dus voor kinderen). Plots word je als kind geconfronteerd met het saaie, dagelijkse leven, met een cynische kijk daarop... Zo'n boek koester je toch voor de rest van je leven? Maakt van jou toch een heerlijk cynisch pubertje? [Heel persoonlijk, natuurlijk. Ik ben gewoon een grote Geerst-liefhebber!]

  10. 6 minuten geleden, cinco zei:

     

    Ja, ik ook in die periode via het Vrolijke Vlucht-label van Dupuis.

    Alsof Geerts Zwartkijken in zijn eigen stijl had heruitgevonden.

     

    afbeelding.thumb.png.e4010827afdae642c17b952146b27d43.png

     

    Misschien is het vloeken in de kerk, maar ik vind Geerts' 'Ondankbare wereld' leuker/sterker dan 'Zwartkijken'. Die wat schattige stijl in combinatie met een cynische boodschap werkt echt heel goed voor mij.

  11. 51 minuten geleden, cinco zei:

     

    Yep. Heb niet alle delen gelezen, maar weet dat er een serieuze evolutie gebeurt doorheen de reeks die heel sterk op gang komt in 5 en 6.

    De Eerste Pesterijen spinoff gaat dan weer terug naar de beginperiode waarin Karin nog hun voetveeg is.

     

    afbeelding.png.c9373823e048bae91e9cfa9c591bcf76.png

     

     

    Die 'Eerste pesterijen' zijn best leuk, maar vallen wat mager uit in vergelijking met de hoofdreeks. Let op: nog steeds erg goede/harde grappen, beetje terugkeren naar de eerste drie albums (die een tiental jaar geleden erg succesvol waren bij mijn leerlingen uit het derde middelbaar)... Edoch! Als je ziet waar die hoofdreeks naartoe gaat: van een 'simpele' high school humorserie (met betere grappen en sterker tekenwerk dan de concurrentie) naar een serie met thrillerallures, een enorme psychologische diepgang in een soort van coming of age-verhaal, met oog voor identiteit en seksualiteit... 

     

    Ik weet weer wat ik de komende weken ga herlezen!

  12. 10 uren geleden, TDPB zei:

     

    Ik vind zijn albums geweldig getekend. Akkoord, het is minder de typische Merho stijl, maar dat betekent dus ook: minder de standaard, steeds terugkerende houdingen maar wel beter acterende personages plus allerlei details die kloppen. Ik kan daar met veel plezier naar kijken.

     

    Amen! Idem! Ja, ja jaaaaaaa!!!

×
×
  • Nieuwe aanmaken...