Vittorio

Zeer positieve recensie zojuist van de Franse vertaling van De Balling, van Erik Kriek: https://www.actuabd.com/L-Exile-un-western-shakespearien-au-temps-des-Vikings Album wordt zelfs ‘een van de meest interessante ontdekkingen van deze zomer’ genoemd en daarna nog veel meer lof wat ik Kriek heel erg van harte gun (helemaal mee eens ben ik het niet, smaken verschillen, jaja, maar toch, ik had grote moeite om mijn hoofd bij dit album te houden).

"Tiens, ik heb een gebuur in het hotel!"

Dat lijkt vooral een kwaal bij de bewegingslijntjes. Ik vergeleek 1 pagina (eerste pagina Bronzen Sleutel) en daar gaat het goed mis: Leg de vorige uitgaven er maar eens naast om te zien wat er allemaal verloren gaat. En hierop is het wateroppervlak bijna spiegelglad, de lijntjes van de oorspronkelijke golfslag zijn allemaal verdwenen: Dit is nog maar na een vluchtige blik op 1 pagina

Met zijn vrouw Dominique Grange druk bezig met het geëngageerde epos ‘Élise et les nouveaux partisans’. http://www.9emeart.fr/post/news/franco-belge/tardi-et-dominique-grange-signeront-elise-et-les-nouveaux-partisans-en-2020-chez-delcourt-10730 Zou eind van dit jaar bij Delcourt moeten verschijnen. Jonge zangeres trekt in 1958 van Lyon naar Parijs, keert zich af van de showbizz en stort zich met hart in ziel in de sociale strijd tegen uitbuiting, onrecht, racisme..... Klinkt alsof Grange een stripscenario van haar leven heeft gemaakt.

Ik vraag me af of ze er zelf nog in geloven:

Integraal op ISSUU: https://issuu.com/advacom/docs/suske-en-wiske-tante-biotica https://issuu.com/search?q=suske en wiske

Zo'n plek waar je vergeet je fiets op slot te zetten en als je dan terugkeert, is niet je fiets gejat maar het beeld waar ie tegen stond. (kostprijs 13.000, een wonder dat ie nog staat)

Patrick Van Gompel nuanceert in het artikel op een interessante manier het begrip 'tijdgeest': En zo keek Nijs er zelf tegenaan: Het Nieuwsblad heeft er leuk beeld bij gezocht:

Dit is toch wel jammer, de strip- en lectuurshop van Miep, lang niet meer geweest maar goede herinneringen aan haar toen ik vaak in Utrecht kwam, een van de aardigste stripwinkeliers die ik kende. Eigenlijk moeten stripzaken altijd een oudere vrouw als eigenaar hebben, een beetje een moederkloek die zich ontfermd over haar klanten.

Alles wat je onlangs hebt vastgehouden, doorgebladerd en toch niet gekocht. Bij De Slegte. Weinig geld voor een erg mooie uitgave met brede linnen rug maar ook (dacht ik net op tijd) typisch zo'n boek voor op de grote stapel. Bij Mevrouw Kern toch weer Gung Ho vastgehouden en teruggelegd. Ik kan de digitale prenten van Von Kummant best goed smaken, maar als je zoveel sfeer weet te maken door het weglaten van contouren dan vallen de keiharde contouren van de tekstballonnen extra op en verpesten voor mij het 'zachte' beeld. Daar was toch wel iets op te verzinnen?