Vittorio

Isabelle stierf in deel 4 (Maanzieke mummies) en dit deel 5 had van mij niet meer gehoeven. Een onzinnig omslachtig 'verhaal' (meer een exposé) waarin Tardi het in zijn hoofd heeft gehaald dat een vroeger personage van hem (soldaat Morgendauw) Isabelle weer tot leven moet wekken. Hij heeft heel veel uitleg nodig om die twee geloofwaardig bij elkaar te brengen (wat niet lukt). De reeks wordt er daarna niet beter op met een nieuwe tekenstijl waarin, zie ook het Tardi-draadje, de stoere Isabelle transformeert in een totebel met een lompe neus:

De cover is plagiaat van eigen werk:

De visite blijft voortaan weg.

Als de gifs beter zijn dan de film.... Het album te veel, was dat draadje er al?

Bij deze Kate/Mimsy vraag ik me wel af waarom mensen dédi's verzamelen

Iets fellere kleuren en het ademt Iris:

Mimsy Farmer!

En Chabouté die de vervelende gewoonte heeft om voortdurend verplichte pagina's te tekenen. Deze komt uit Construire un feu, er zijn mooiere, maar ik kwam er door de enthousiaste verhalen van die rare kerel met zijn stripwinkeltje waaruit je verbannen wordt als je over Het Gele Teken begint:

Tyler Cross moet nog wel in dit draadje, moeilijk kiezen qua "verplichte pagina's", er is zoveel moois, en dan ook nog retespannende verhalen, onvoorstelbaar dat de restvoorraden van delen 1 en 2 tot pulp zijn vermalen....

Ah ja, de ogen stuk gestaard indertijd op de Moebius- en Druillet-pagina's. Die komen ook weer voor in deze uitgave: https://prototype.paris/les-100-plus-belles-planches-de-la-bande-dessinee Misschien binnenkort bij de Slegte, voor een nieuwe generatie lezertjes.

Dat is 'm

Mooi! Onmogelijk om niet aan Fred te denken:

Nee hoor: We kunnen besluiten welk Vrije vlucht-album verplicht is. Al die tekstloze pagina's in Saigon-Hanoi maakte ooit grote indruk op me, maar ik durf nu mijn hand er niet meer voor in het vuur te steken. Ik ben het een beetje kwijt met Cosey, misschien toch vooral een auteur die je op jonge leeftijd kunt smaken.

Mario en de Toverpluisbloem, iemand? Dit moet zo'n beetje het allereerste stripboek zijn dat ik als kind zag/had. Typisch Nederlandse kolomstrip. Voges was een erg leuke tekenaar, grote staat van dienst, kwam net als Cruijff uit Betondorp.

Tel daar 30 of 35 jaar bij op en de mogelijkheid kan zich alsnog aandienen

Geen fanboy. Maar ik hou wel van de feiten en die heb ik je al eerder gevraagd. Dit was toen je antwoord: Ja doei.

Er is ook nooit een lerares geweest aan wie Elsschot zijn 'geroemde stijl grotendeels te danken' heeft. Je zaait twijfel met een uit de lucht gegrepen verhaal.

Vooral dan toch aan de tekenkant, en dat geldt toch ook voor Asterix. Je kunt natuurlijk cashen met dat soort reeksen, maar ik blijf het zonde vinden dat getalenteerde tekenaars zoveel werk en zorg steken in het illustreren van zwakke scenario's.

Dank voor het wijzen van de weg.

De nieuwe delen, waar ik geen enkel plezier meer aan beleef en die imho slappe aftreksels zijn van de oorspronkelijke delen waar ik ooit veel plezier aan beleefde, gaan in Frankrijk met honderdduizenden exemplaren over de toonbank. Dat is of het grootste raadsel van de stripwereld of de treurigste ontdekking over de aard van de mens.

Als je er open voor staat, is het lezen van zogenaamde verplichte boeken (of het zien van 'verplichte' films) de snelste weg om vakmanschap te herkennen én om te leren wat je eigen smaak is. Het een hoeft niets te zeggen over het ander. Wat films betreft: ik vind The Shawshank Redemption een sentimentele draak vol bordkartonnen personages, maar ik zie ook hoe slim en vakkundig hij is gemaakt.

Ook ontdekkingsreizigers voeren op de sterren of op een kompas.

Ooit kocht ik het boek 'Masters of comic book art' bij De Slegte met een overzicht van (discutabel natuurlijk) "the ten most influential illustrators of comic book art". Onder ander Corben, Kurtzman, Eisner, Druillet en Moebius komen voorbij. Ik vond het vooral een mooie uitgave door de vele paginareproducties: Als variatie op het Verplichte leesvoer-draadje: Zijn er strippagina's die elke stripliefhebber gezien MOET hebben?

Ah ja, oude bekende hier

'A guy with one great book in him' , dat hoor je vaker. En so what? Maus is tenminste een echt wapenfeit, bij vlagen geniaal (als je hart in deel 2, hoofdstuk 2, "De tijd vliegt", op de eerste pagina's niet even overslaat, kún je geen stripliefhebber zijn) Er zijn honderden tekenaars met méér wapenfeiten, maar het gros schiet met losse flodders. Ik snap dat je weleens vermoeid kunt raken/door je rug gaat van titels die zo sterk op een voetstuk zijn geheven (zoals je opmerkte: "De eerste die hier 'Het Gele Teken' opnoemt mag verbannen worden"), maar om ze dan maar recalcitrant ter zijde te schuiven (Motte over Maus: "Een stripje") snijdt geen hout. Moet je Maus gelezen hebben? Ja, absoluut. En als je Maus hebt gelezen, moet je zeker ook .... lezen. (De puntjes mogen worden ingevuld door de enthousiaste stripwinkelier).