Nee serieus, ik vraag me af wat deze reeks zo goed maakt. Van Van Hamme vind ik het zijn minst werk. De eerste verhalen zijn niveau Rode Ridder. Dan volgt een sterk middenstuk, en wanneer Van Hamme ermee stopt is het om zeep.
Ik merk een bijzonder grote adoratie voor Rosinski. Prima hoor, maar ik zie het niet. Ik vind zijn tekeningen erg inconsistent. Soms zijn personen absoluut onherkenbaar. Zijn laatste album = plaatsvervangende schaamte. Binnen het werk van Van Hamme vind ik Vance en Francq veel leuker. Smaken en kleuren...