sanderg

dat was zeker beter dan de laatste Van Hamme delen maar ik vond t verhaal in zijn geheel wel wat warrig... (kan aan mij liggen)

Voor Largo Winch had t wat mij betreft wel kunnen stoppen na deel 14. Daarna werd t meer (goedkope) actie dan een onderhoudende reeks op basis van een economische en fiscale insteek.

damn... die heb ik ook nog staan.. maar voor die prijs wil ik m ook wel verkopen. Is het helemaal uitverkocht of zo?

juist ook weer het feit dat de huidige uitmelkbrol van Asterix nog altijd enorm goed verkoopt bevestigt de klassieker status. Met dergelijke slechte verhalen had dit nooit zo goed verkocht wanneer de reeks niet al lang de status van klassieker had gehad. Asterix is met Goscinny gestorven.. Van Kuifje zijn er al decennia geen nieuwe delen verschenen en de oude garde heeft alle albums al. Dat de reeks nog altijd goed verkoopt komt mijn inziens voort uit de status van klassieker en de kwaliteit van de reeks

Wat mij betreft is juist het feit dat reeksen als Kuifje en Asterix nog steeds goed verkopen (ondanks het feit dat inmiddels naast strips zaken als computergames, Netflix en ook heel veel nieuwe stripreeksen zijn opgekomen) een bevestiging van hun status. Daar komt nog bij dat het hier om series gaat waarbij, als mensen losse albums niet (meer) goed zouden vinden, de verkopen als totaal naar mijn idee bij lange na niet zo goed meer zou zijn. Daar komt nog bij dat kuifje en Asterix zowel voor kinderen als volwassenen leuk zijn. Dit is anders dan bij reeksen als Largo Winch (alleen voor volwassenen leuk) en Suske en Wiske (vooral toch voor kinderen leuk mijn inziens)..

het succes van een film/ serie/ boek etc resulteert nogal eens in de status "klassieker". In het geval van Kuifje en Asterix speelt dit zeker mee. Mochten die series in hun algemeenheid niet zo goed zijn geweest dan hadden ze nooit zoveel lezers getrokken en zouden het geen klassiekers zijn geweest

whahahahaha:-D geniaal

in stripland acht ik Kuifje en Asterix essentieel leesvoer. Niet voor niets behoren deze series tot de best verkopende strips ooit.. Verder kan ik niet direct iets bedenken. Blake en Mortimer bijvoorbeeld wordt klassiek geacht maar is hier in Nederland bijvoorbeeld bij lange na niet zo bekend als Kuifje.

destijds heb ik wel luxe uitgaven van Thorgal aangeschaft. Toen ik ze eenmaal had echter bemerkte ik dat ik er feitelijk weinig mee deed en dat de harde kaft,de gesigneerde prent en de paar schetsen me niet erg boeiden.. Daarom heb ik al die albums weggedaan. Inmiddels zijn er andere uitgaven waarin dezelfde schetsen zijn gepubliceerd (o.a. de Rosinski monografie) en heb ik helemaal niet meer het gevoel dat ik iets mis met de verkochte luxe uitgaven. ik besteed mijn geld veel liever aan originelen. Daarmee heb je echt wat unieks. Dessalniettemin kan ik wel begrijpen dat je de luxe uitgaven van B&M verzamelt. Het is wel een reeks die zich daar voor leent

Dit had ik ook moeten doen. Ik heb wel alle nevenreeksen gelezen maar ben ook al kwijt hoe ze ook weer aan die aap kwam je hebt niks gemist. Overigens was dit laatste album inderdaad goed te pruimen

De Barbaar en Kriss van Valnor vind ik, denk ik, de beste albums na no 20. De albums van na Van Hamme word ik niet warm van... Sente is een wat merkwaardige scenarist. Soms is zijn werk ok tot goed (o.a. ster van zwart katoen) maar soms vind ik t ook bar slecht... (de Bagh Dad verhaallijn wil ik zsm vergeten..) t laatste Thorgal album door Rosinski (van Yann) was t slechtste Rosinski album ever wat mij betreft. misschien moet ik al die post Van Hamme albums maar s van de hand doen. Ze vertroebelen de status van Thorgal

ook daarin heb je gelijk. Van Hamme is daar een meester in. De zwarte galei bijvoorbeeld is een eerste deel van een drieluik maar ook n geweldig op zichzelf staand verhaal

dat is zeker waar!

M'n Rosinski pagina ook? Dan pak ik ook nog mijn andere originelen mee :-) Sowieso m'n Tardi

Geen stripboeken, wel mijn vrouw en kinderen. En mocht ik dan nog tijd over hebben mijn Rosinski pagina

ik vrees van niet.. persoonlijk vind ik dat Yann niet in de schaduw van Van Hamme kan staan en ook Vignaux is zeker niet van het niveau Rosinski. Daar komt nog bij dat in de oorspronkelijke reeks juist de drieluiken (o.a. schaduwen en Qa) mijns inziens het sterkste waren

ah ja! dan snap ik dat je ze er niet gaat uithalen om op de muur te plakken:-)

maar als t goed zie zijn er eigenlijk maar n paar tekeningen echt opgeplakt dus.. er hangen ook ingelijste werkjes

top! ben benieuwd :-)

Ik ben eerlijk gezegd wel beniewd naar hoe die muur met daarop geplakte originelen eruit ziet :-) Heb je een foto?

je hebt absoluut gelijk.. echter- de ruimte in huis is beperkt en de verzamelaar in mij wil door.. (en daarbij komt dat mijn vrouw ook zeker niet alles mooi vindt dat ik heb- een euvel waar meer verzamelaars van originelen mee te maken hebben weet ik inmiddels :-). Ik heb dus de originelen die niet aan de muur hangen in een speciale map die erg mooi is om door te bladeren. De buitenbladen zijn van metaal (de tekeningen zijn dus wat dat betreft zeer goed beschermd) en elk van de tekeningen zitten achter plastic bevestigd (wel makkelijk hierachter weg te halen) op buigzame maar stevige kartonnen bladeren- t is in feite n soort boekwerk met op elke pagina een origineel. Omdat de tekeningen achter plastic zitten kan ik de map doorbladeren zonder de tekeningen beet te hoeven pakken. Twee grotere platen heb ik in plastic steekhoezen op A2 formaat in een grote kartonnen tekenmap. Verder heb ik een aantal originelen op mijn werk hangen- erg leuk om naar te kijken tijdens het werk. Het biedt wat afleiding en ik heb er al vaak positieve reacties op gehad (wat toch ook altijd wel leuk is).

splashpages zijn volgens mij vooral typisch iets voor US comics.. in franco Europese strips (waar mijn voorliefde naar uit gaat) zie je ze weinig. Ze kunnen overigens prachtig zijn maar voor mij persoonlijk is het als verzamelaar geen must.. (los dus van het feit dat ze in het genre waar ik van houd bijna niet lijken te bestaan). Bijgaand een pagina uit mijn verzameling die nog het meeste bij een splash in de buurt komt. persoonlijk vind ik hier het samengaan van een splash met klassieke losse (strip)afbeeldingen goed gelukt daar deze mijns inziens een meerwaarde bieden aan het geheel (qua dramatiek en verhaal). Een splash an sich vind ik persoonlijk vaak wat nietszeggend. Als onderdeel van een verhaal kan het echter schitterend zijn. De maker van deze pagina is Keith Burns, een Brit. Britse strips zijn eigenlijk naar mijn idee vrij weinig bekend hier op het vasteland. Don Lawrence kennen we wel, maar verder... (en Storm was natuurlijk half Nederlands destijds). Britse strips zijn wat mij betreft een heel interessante tussenstap tussen US comics (qua tekenstijl) en Euro franco comics. In Britse strips zie je wel met meer regelmaat splash pagina's (o.a. bij Charly's war- een meesterwerk naar mijn mening maar dat terzijde...) misschien is dat wel naar US comics voorbeeld?

mwah... niet helemaal mee eens.. voor mij is toch wel erg verschillend

Jan Bosschaert is daar ook erg goed in - vergelijk Jaguar maar eens met Sam

nee nu wordt t lastig idd.. misschien spreek je m nog eens.. het is een aardige kerel en hij zal t zeker leuk vinden dat een medetekenaar zijn werk zo waardeert