Savantas

Is er in het 3e plaatje sprake van een verwijzing naar het S&W-album 'De stalen bloempot'?

Ik geef toch de voorkeur aan die andere Warren Ellis (de geweldige gitarist/violist van Nick Cave & The Bad Seeds)

+1

Zie ook het Harry Dickson album "De diefstal van het Lam Gods"

Blake en Mortimer door Willy Linthout lijkt me een speciale en bijzonder leuke combinatie.... een keer geen klare lijn voor B&M. Ik meen echter ergens een keer gelezen te hebben, dat Willy geen groot liefhebber van B&M is, maar wellicht ben ik abuis.

Ik zie nu dat het antwoord op de vraag in mijn post hierboven dus 'Ja' is.

De 4 albums van Shi zijn inderdaad geweldig! Is bekend of er nog een vervolg gaat komen op deze tetralogie?

Het is van alle tijden... Hal Foster deed het al in Prince Valiant. De eerste afbeelding hieronder is van eind jaren 60, maar er zijn warschijnlijk nog veel oudere voorbeelden te vinden binnen Fosters werk (en waarschijnlijk ook bij zijn tijdgenoten). Ik vind die combinatie van oranje- en blauwe kleurschakeringen wel iets hebben...

In de Cosa Nostra reeks wordt het ook vaak toegepast.

Bedankt voor de tips! Ik ga me in eerste instantie eens op de door jullie genoemde albums richten.

Daarom trok ik ook geen conclusies, maar opperde ik een paar hypotheses.

Er staat “de sociale media volgers van Standaard Uitgeverij”. Dat is niet beperkt tot Facebook.

Nee, echt grote antagonisten hebben de Kuifje-albums niet gehad. Toch vind ik dat op zichzelf niet zo’n probleem. Ik ben ook een groot liefhebber van Blake & Mortimer, maar soms word ik wel eens moe van de constant terugkerende Olrik. Dat maakt bepaalde scenario’s helaas wel eens wat voorspelbaarder. Hetzelfde probleem doet zich soms ook voor met Axel Borg in de Lefranc-albums (waar ik overigens wel ook een liefhebber van ben).

Op basis van de samenstelling van deze lijst kunnen 2 (elkaar niet per definitie uitsluitende) hypotheses opgesteld worden: 1. Oudere lezers van Suske en Wiske zijn nog erg actief op sociale media (in ieder geval die, welke gelieerd zijn aan Standaard Uitgeverij) 2. Jongere lezers van Suske en Wiske geven en masse tóch de voorkeur aan de oudere albums. Indien de 2e hypothese aangenomen kan worden, zou dat betekenen dat in het werk van Vandersteen en Geerts veel meer klassiekers/beste albums worden onderkend, dan in de latere S&W albums van andere scenarioschrijvers en tekenaars. Heeft dan dus niet enkel met nostalgie te maken dat de oudere albums nog steeds en masse ook door de jongere lezers (lees: actievere gebruikers van sociale media dan 50-plussers) als dé klassiekers worden gezien. Dit is een discussie die onlangs nog hier op het forum voorbij is gekomen. (TDPB lees je mee?)

Geweldige reeks! Een jaar of 30 geleden ben ik de Storm albums beginnen te lezen en ook na vele malen herlezen boeien ze me nog steeds. De tekeningen (en soms schilderingen) van Don Lawrence zijn wat mij betreft echt van de buitencategorie. Daar kunnen maar heel weinig tekenaars aan tippen. Ik ben dan ook minder enthousiast over de albums die getekend zijn door Romano Molenaar. Nieuwe albums koop ik nog steeds, om de serie compleet te houden, maar het echte overdonderd worden bij het lezen van een nieuw album is er helaas niet meer bij. En ook een groot compliment aan Martin Lodewijk. Zijn scenario's hebben de reeks in de pandarve-cyclus echt naar een hoger niveau getild. Daarin verschilt Storm m.i. ook van Trigië. Beide reeksen hebben het prachtige tekenwerk van Lawrence, maar de scenario's van Storm vind ik aanzienlijk beter dan bij Trigië (overigens ook een serie die ik, ondanks de niet altijd even sterke scenario's, ook een (nostalgisch) warm hart toedraag).

Ik ben vandaag begonnen aan de originele zwart/wit versie. Goede keuze geweest.

Bedankt Cinco, ik ga me erin verdiepen!

Ik heb meer dan 25 jaar geleden eens een paar albums van Asterix gelezen, maar werd er destijds niet heel warm van. Ik wil een nieuwe poging wagen, maar om de kans van opnieuw voortijdig afhaken zo klein mogelijk te houden, wil ik beginnen met de topalbums uit de reeks volgens de Asterix-kenners en liefhebbers hier op het forum. Hierbij dus de vraag: Wat zijn de 3 beste albums uit de reeks, waarmee ik het beste kan herstarten? Alvast bedankt!

Willy en Bouncer, bedankt voor de adviezen.... dan ga ik 'm in de zwart/wit versie lezen. Ben erg benieuwd!

Ah ok, jammer. Ik had gehoopt op wat nieuwe info in de dossiers.

Chatar merkte op dat er iets was misgelopen, niet Milou.

Ik wil de integrale versie van 'From Hell' van Eddie Campbell en Alan Moore aan gaan schaffen, maar twijfel nog tussen de originele in zwart/wit (in het Engels of Nederlands) en de vorig jaar verschenen ingekleurde versie (in het Engels). Heeft iemand (1 van) beide versies gelezen? Is de inkleuring van toegevoegde waarde of doet het juist afbreuk aan het origineel?

Yep en helemaal terecht...

Vandaag de integrale uitgave van Jo, Suus en Jokko uitgelezen. Leuke integrale, alleen jammer dat er geen dossier in opgenomen is. Deze stripreeks was met 5 albums natuurlijk zeer beperkt in omvang, maar een paar bladzijden dossier over de totstandkoming van deze albums en bv. de dwarsverbanden met Herge's andere werk hadden niet misstaan. Afgezien daarvan verder een prima uitgave (afgezien van de spuuglelijke kaft). Zijn er anderen hier, die deze integrale ook gelezen hebben en zo ja, wat vonden jullie ervan?