cinco

https://www.stripspeciaalzaak.be/stripnieuws/delaf-tekent-een-donjon

Al die commissies vreten de tijd om zijn albums af te werken weg. Op zich vind ik zijn tekentalent sterk genoeg om met vereenvoudigde tekeningen weg te komen, maar het wordt overschaduwd door de kwaliteit van de eerdere delen. Misschien hadden die drie geschrapte pagina's net de extra diepgang en karakterontwikkeling aan het verhaal kunnen schenken.

Kijk, ik heb bijvoorbeeld nooit een Kuifje-magazine in handen gehad en toch vond ik die recente special interessant. Waarmee ik wil zeggen dat je met een goedgemaakte hommage rond zo een weekblad een veel breder publiek kan bereiken dan de voormalige lezers.

2 weken geleden op zijn instagram gepost https://www.instagram.com/p/Cz1tgjZMmGX/?img_index=1

Flip is always watching.

Ik weet het, maar uiteindelijk is dat de manier waarop het in het tijdschrift verschenen is. En met deze versie staat het wel erg dicht bij de reguliere uitgave en moet je de pagina's (zonder fotografische kennis van de versies) al naast elkaar leggen om de verschillen op te merken. Niettemin toch een verdienstelijke uitgave en is het toe te juichen dat dit ook nog in het Nederlands taalgebied wordt uitgebracht. Er zijn immers andere grote merknamen in de Franstalige stripwereld die hun speciale edities niet meer boven de taalgrens uitbrengen.

@Filliberke wat zijn je favoriete albums?

de Adelaars van Rome VI (Marini) We zien de naweeën van de nederlaag die Rome in het vorige album (uit 2016!) gekend heeft. Machtswissels, nieuwe samenzweringen... Ook Falco keert naar Rome terug, gedreven door zijn honger naar wraak nadat hij alles waar hij om gaf verloren heeft. De stijl van Marini is minder gedetailleerd dan in vorige delen. Toch houdt zijn tekenwerk dit verhaal overeind. Het verteltempo ligt hoog bij deze 80+ pagina's waar je opvallend snel doorheen bent. Laat de SC van 11,99 voor wat ze is en ga voor de HC die voor 17,99 slechts 6 euro duurder is.

Het had wel mooi geweest hadden ze die ruwe korrel van het magazine overgenomen, zeker omdat ze toch streefden naar dat authentieke gevoel van de weekbladversie. Vergelijk met de opgeschoonde versie zoals ze die in deze uitgave presenteren.

Ik ben nog altijd games van het PS4-tijdperk aan het afwerken. Momenteel 's avonds Resident Evil 2 Remake aan het spelen.

Deze uitgebreide documentairereeks biedt een brede inkijk op het werk van Jim Henson, de ontstaansgeschiedenis en de evolutie van de Muppets en ook hun overgang van het kleine scherm naar de bioscoop.

Er is die scène waarin hij zijn theorie van de tijd uitlegt. Dat geeft gans de omgekeerde chronologie betekenis. Daarin zit het wat als-verlangen van de personages verborgen, de fantasie om tegen de stroom van de tijd in te zwemmen, het onhaalbare van een ander pad bewandeld te hebben.

Ik heb die cover verschillende keren online gezien en pas bij het kopen van het fysieke boek zijn me bepaalde details opgevallen. De neventitel bijvoorbeeld. Iets wat ik de ganse tijd over het hoofd had gezien. Net zoals deze specifieke tatoeage. ... wat eigenlijk aangeeft dat ik online pagina's oppervlakkiger bekijk dan wanneer ik iets effectief in handen heb. ------------------------------------------------------------------ Het verhaal zelf was zoals ik gehoopt had erg goed, maar persoonlijk vond ik Ondanks Alles toch nog sterker. Dat onderwerp resoneerde beter bij mij. Desalniettemin versterkt Lafebre opnieuw zijn naam als auteur waardoor je kan beginnen stellen dat je een album van zijn hand op goed vertrouwen kan aanschaffen, want je krijgt kwaliteit op alle vlakken.

Er was ook nog deze versie die de andere voorafgaat en die aan de tekenstijl te zien van Leo Loedts was.

De overgangsteksten van het weekblad zijn ook opgenomen in deze speciale editie.

Was dit niet in de eerste plaats de cover voor Gekke Grappen (35) en pas later voor de Vrolijke Bende (66)?

In het Frans als een one-shot uitgegeven en via Daedalus in twee delen op de Nederlandstalige markt gebracht. Nog niet gelezen, maar op het eerste zicht zeer verzorgd tekenwerk met eerder zachte lijnen in tegenstelling tot de soms ruwere vormgeving van westernstrips. Ook een erg aangename inkleuring.

Ze hopen dat iedereen vergeten is dat ze dat hebben aangekondigd.

Weet iemand of deze op het weekblad gebaseerde uitgave ook de lettering en de vertaling bevat zoals die indertijd in het weekblad stond?

Dan kan je beter ontbijtchips nemen, beter bekend als cornflakes.

Clifton die gegeneerd grinnikend in de (denkbeeldige) camera kijkt, is toch wel één van de mimieken die erg eigen is aan het personage. Al komt dit in zekere mate ook terug in andere reeksen waar Turk en de Groot aan verbonden zijn, maar bij Clifton wordt het het meest consequent toegepast.