Tom MDP

Dat is een stijging met 6,5% Terwijl lonen met 10-11% worden geïndexeerd en je ziet hoeveel de supermarkten zijn opgeslagen het afgelopen jaar... dan valt dat nog goed mee. bron: https://www.tijd.be/ondernemen/retail/supermarkten-verhogen-prijzen-opnieuw-flink/10437629.html Waar ik van gruwel zijn mensen die hunkeren en mijmeren naar "toen ge nog voor 20 frank (0.5€) een pak friet kon kopen", maar tegelijkertijd, hadden ze in die tijd tegen hen gezegd dat je ooit een jaarinkomen van tegen het miljoen (+-24 000) ging hebben, dan hadden ze u zot verklaard. Terwijl je daar met 2000 euro netto per maand al zit. Maar dan hoor je ze niet zagen en zeuren.

De tekst wordt blijkbaar fameus aangepast bij een item. Op zich maakt me dat niet veel uit. Maar het zou tof zijn moest mijn naam dan niet geschrapt worden... Vooral omdat ik de enige ben die uit de boot val en Charel er niet eens bij zat... https://www.catawiki.com/nl/l/60391915-robert-en-bertrand-vandersteen-denktank-poster-the-wolfpack-2016

hoezo "net"? Zeg maar gewoon voluit. Nederlands is een kaktaal om oprechte emotie in te tonen. Het klinkt altijd knullig en geforceerd.

Aw yess! That one image says it all: The knight arrives on a creepy graveyard and shit is about to go down! Thrills and excitement guaranteed!

Ik vind de Horst-Terugkeer van Koning Arthur periode geweldig. Maar ik had de perfecte rode ridder leeftijd toen. Lyonesse - De Toverstaf - De Slavenmeester - Monstalvat - De Graalkoning - Avalon. Dat was fenomenaal voor mijn 9 jarige ik.

Ja. “Generische actie serie in space” precies wat star trek nodig had. De eigenheid onttrekken om in de pas te lopen. Het punt van star trek was net dat alles thuis opgelost was (op de occasionele corrupte starfleet generaal na) en we gingen kijken wat er over de horizon lag. Dat is het hele uitgangspunt van star trek. En Picard is niet seriepicard maar filmpicard. Seriepicard is koud, afstandelijk, diplomatisch en haat kinderen. De grootste groei naar zijn crew is in de laatste aflevering wanneer hij voor de eerste keer mee poker speelt. Filmpicard is een poging voor kirk 2.0. De seriepicard zou geen twee fucks gegeven hebben wanneer Data zichzelf opofferde in Nemesis (wat een doordruk van Wrath of Khan was), laat staan dat die 20 jaar (of hoe lang is het) later er nog van wakker zou liggen. Star Trek is niet de serie om duister en gritty te gaan. Maak dan een spinoff van the expanse met hun deprimerende mijnen. Hetzelfde met De Rode Ridder. De essentie van dat personage is dat die licht in de duisternis brengt. Een verhaal over iemand met PTSD kan beiregoed zijn… maar dat iemand is dan niet meer De Rode Ridder.

Nope, just remember it from years ago. But since I work as a storyboarder, scriptdoctor, concept artist etc… one tends to notice stuff like that and remember it. I love how lose TOS is. Nothing is set in stone except the basic premise. No grand plans in the works here. “We yet have to create two episodes to finish this season but no more budget… alright, just film one total episode in a single location and for the second one, we’ll use the thirties set on the studio backlot and Jimmy from wardrobe had found a bunch of Nazi costumes from another production. Let’s go!” Or that one episode in season 3 which was a jumboard for another show. Kirk and his crew hardly feature in that one.

Hey Fabio, I think that is exactly one of the traps for De Rode Ridder to be avoided. To make it TOO cinematographic. Because first of all: it's a different medium. Related, but not interchangable. But the most important thing is: not every comic is fitted to become a grand cinematic epic. And despite the battles and chivalry, De rode ridder is one of them. It's at it's core a "villain of the week", pulpy horror tv show. Like the original Star Trek tv show. The Enterprise arrives at a planet where some horror scenario is playing out, Kirk, Mccoy, Spock and the rest of the crew fix it and at the end of the show, they move on to the next planet. That doesn't mean on occassion there can't be one grand indepth story (like The Menagerie part 1 & 2 or the movies) but at it's core it's about exploration external worlds and influences. Not internal character stuff. And De Rode Ridder is the same. De Rode Ridder is at it's best when he arrives at a place where some horror scenario is playing out, Johan, some local damsel in distress and a local comic relief fix it and at the end Johan smooches the lady and moves on to the next village. He doesn't need to learn something new of himself, we don't really care how he feels... we care how he acts. Which is supposed to be righteous and for moral good and always on the side of the weak. Johan isn't supposed to be an interesting character. He's our steady holdfast in the weird, strange, wonderful, dangerous worlds we're going to explore. (The same reason why the new Star Trek shows, Discovery and Picard, are garbage. Star Trek is about exploration, not about dark moody characters and kung fu kicks on staircases.... but that's a different discussion)

Gewoon ok. Ik heb 3 keer moeten gniffelen. Het verhaal miste wel wat pinch points en bochten.

Ja, maar onderbroekenlol heeft niets te maken met hoe er met stereotypen wordt omgegaan. Het is beide een uitvergroting van de karikatuur. De ene de "Oi! Watcha lookin' at mate, go' a fag fo' me?" hooligan en het andere de stiff "myes, quite" upperlip gentleman. Ik denk dat er meer Engelsen (want let's be fair, met the Welsh, Noord-Ieren of de Schotten heeft dit niets te maken) in die eerste categorie zitten dan in die tweede. De m'ekskoesie kerel is een uitvergroting van een karikatuur: de "will shag anything that walks" Italiaan. Zelfs Joey uit Friends heeft elementen van die karikatuur. De grap zit hem niet in dat die kerel dat is (want een situatie op zich is niet grappig... *kijkt naar apen op een redactie*) maar hoe onze protagonisten hem niet gaan tegenhouden. Het zijn de losers. Ze weten dat ze het moeten ondergaan, ze weten dat de situatie zal escaleren en dat ze er niets tegen kunnen doen tot het te laat is. De enige platte humor in dat stuk is dat hij met zijn onderbroek in de reet naar de camera gebukt staat eens hij effectief uit de cabine is gegooid.

Dat heeft niets met smaakvol te maken. De punchline van 95% van die grappen is dat ze geënt zijn op het Britse model. Namelijk de hoofdrolspelers zijn de losers die in een absurde situatie komen. Terwijl Asterix dan weer eerder het Amerikaans humormodel is waarin de hoofdrolspelers die de situatie overwinnen. Dat is gewoon een andere vorm van humor, maar even smaakvol. Niet iedereen zal het lusten, maar dat wil daarom niet zeggen dat er geen smaak in zit.

Als stage in Hongarije.

Kristof Fagard heeft ook een jaar animatiefilm gevolgd bij de MDA te Genk, een jaar voor ik er begon.

Charel Cambré heeft daar layouts voor gemaakt, als ik me niet vergis.

Ik werk mee aan strips en maak ook animaties. Heb zelfs meegewerkt aan een (gekochte but nonetheless) netflixreeks als storyboarder en heb clean up werk gedaan aan een film genomineerd voor oscar beste animatiefilm.

Damn right!

Die grijze lucht in het eerste plaatje voelt ook gewoon kouder en grilliger aan. Het blauw van de sneeuw laat voelen dat het al laat op de dag is, wanneer het nog wat meer aan't afkoelen is en het geel door het raam, wat een warme kleur is, vergroot dat contrast alleen maar. Het blauw in de gezichten. Heel het prentje oozed gewoon ongezelligheid uit, waardoor je niet kan wachten om in het warme Egypte aan te komen.

Wat heeft Franquin er mee te maken?

natuur (paarse berg), groen haar, een amerikaan, een rus, absurde kolder (urbanus) door "hart" gelijk te stellen aan aarde, wind, water en vuur en het geld dat die serie heeft opgebracht zal wel op een rekening in zwitserland staan.

Ja of het ge-os natuurlijk.

Tom wist gewoon niet dat het er maar 4 mochten zijn

Deze is precies toch iets moeilijker: Een tip:

4/5 geraden.

3/5 geraden.

Vleugels in de lucht Niet al te moeilijk, verwacht ik.