Robbedoes, Pacific Palace en het begin van depressie

[cinco]

"In de buurt van water heb ik het altijd moeilijk om m'n tranen te bedwingen." Met deze woorden eindigt Pacific Palace.

 

Voor wie het verhaal niet kent, Robbedoes werkt in een hotel dat als toevluchtsoord dient voor een afgezette dictator en zijn gevolg. Deze dictator heeft een dochter en die dochter laat Robbedoes niet onbewogen.

Er zijn 'momenten' tussen de twee, maar het onmogelijke van de ganse situatie fnuikt elke vorm van genoegdoening.

 

 

Meestal blijft Robbedoes verweesd en gelaten achter na een ontmoeting met Elena en ook zijzelf laat in haar ziel kijken tijdens hun laatste moment:

"Ik zou zo graag één klein ding beheersen... maar ik kan zelf niks beslissen."

 

Enkele ogenblikken later ziet Robbedoes hoe Elena definitief zijn leven uitrijdt.

Het enige wat hij vervolgens nog kan, is voor zich uit staren. Als Kwabbernoot wil te weten komen wat er met zijn vriend gaande is, volgen slechts volgende woorden:

"In de buurt van water heb ik het altijd moeilijk om m'n tranen te bedwingen."

 

Dit verhaal kent geen happy ending. Los van de manier waarop de toestand rond de dictator tot een climax komt, is er ook dit persoonlijk, stiller verlies van onze protagonist.

En net zoals het Pacific Palace zelf dat beschadigd achterblijft, is ook het hart van Robbedoes niet langer intact.

 

Wat heeft het hem opgeleverd deze jongedame te leren kennen? De smaak van de liefde die hem vervolgens weer bruusk ontnomen wordt.

 

 

Er bestaat een epiloog gepubliceerd in Spirou die een positievere uitkomst biedt aan dit verhaal, maar die is geen deel van de oorspronkelijke uitgave. (wel verkrijgbaar in een tirage de tête, maar dan moet je wel €199 neertellen om Robbedoes alsnog zijn geluk te laten vinden)

 

 

Wat de originele versie ons echter geeft, is een Robbedoes die aan het einde van het verhaal aan het begin van een depressie staat.

[Waldorf]

Ach, het hoort bij het leven, onvervuld verlangen. Een depressie is toch nog iets anders. 

 

 

[linthout]

Zeer goede strip op elk gebied

[cinco]

Na Pacific Palace herlezen te hebben, moest ik mij in een luchtigere Robbedoes onderdompelen, dus kwam ik bij Tulpen uit Istanboel terecht. Een Gilles de Geus Robbedoes door Hanco Kolk.

 

 

Dat album heeft één belangrijk element met Pacific Palace gemeen.

Of beter gezegd, één belangrijk ingrediënt van de Robbedoesformule ontbreekt in beide albums:

 

[MarcusK]

Op 24/12/2021 om 23:47, cinco zei:

 

Dat album heeft één belangrijk element met Pacific Palace gemeen.

Of beter gezegd, één belangrijk ingrediënt van de Robbedoesformule ontbreekt in beide albums:

 

En dat brengt de filosofische vraag op: Is een Robbedoes zonder Spip echt een Robbedoes?

[cinco]

Pacific Palace laat Robbedoes wel voluit piccolo zijn.

Op dat vlak staat het verhaal dichter bij de oorspronkelijke invulling van het personage dan de hoofdreeks.