hemweg

Of deze?

Is deze bekend?

Geen Thorgal, wel Rosinsky.

De schaduwen (zonder stippellijn/contour) komen redelijk overeen met de rasterpatronen van de originele tekeningen. Het kleurgebruik is goed gekozen, maar had van mij wel wat subtieler gemogen. Ook de keuze van papier is mooi (hetzelfde als De Krab).

Ik vind de typografie en vormgeving van het boek als geheel een rommeltje. met name de paginanummering.

Het eerste deel, de inleiding, heeft een ander lettertype, dan het tweede deel, het verhaal. Daarnaast heeft het eerste deel bij de paginanummering een toevoeging, 'terug naar de bron' en wordt de kleur rood gebruikt. Het tweede deel is de paginanummering grijs en is de toevoeging 'plaat 15' geheel los van de paginanummering.

Mijn kritiek is niet gericht op de inhoud, de prijs, papiersoort of inkleuring, maar op de willekeur van de vormgeving bij de verschillende uitgaven.

7 uren geleden, cinco zei:

 

Ik heb hem nu even doorbladerd en vind het best wel een geslaagde uitgave voor een schappelijke prijs.

En het specifieke kleurenpalet voor deze edities blijft geïnspireerd. Ik weet niet hoe ik het moet omschrijven maar het zorgt ervoor dat het gevoel van de zwart-wit versie niet verloren gaat.

Helemaal mee eens. Ik vvraag me wel af waarom de laatste uitgaven zo verschillend van elkaar zijn en wat de reden of visie hiervan is.

Tekst en beeld werd wel vaker gecombineerd in de beeldende kunst, bijvoorbeeld het middeleeuwse 70 meter lange Tapijt van Bayeux (1066). Verslag van Willem de Veroveraar bij Hastings.

Fra Angelico's  De Annunciatie 1433/34 kan ook opgevat worden als voorloper van de ballonstrip.

De aankondiging  aan Maria door de aartsengel Gabriël (nieuwe testament). Overigens is in  hetzelfde fresco linksboven nog een scene te zien, de verdrijving van Adam en Eva uit het paradijs (oude testament). De bovenste en onderste tekstregel wordt gesproken door Gabriël, de middelste (tekst op zijn kop) door Maria.

Overigens kan het reliëf op de Romeinse Zuil van Traianus (112 na Chr.) ook opgevat worden als een doorlopend stripverhaal van bijna 200 meter. Hier is de tekst echter te vinden op de sokkel.

1. Kuifje in Congo ligt gevoelig vanwege vermeend racisme. De reguliere versie wordt ook niet in de Engelse taal uitbracht.

2. Nee. De Krab is een luxe of alternatieve uitgave van de reguliere kleurenuitgave.

   Ook De Maan heeft hier (herinkleuringen) niets mee te maken. Het zijn allemaal afwijkende 'nieuwe' uitgaven van de reeks Kuifje.

Ik heb deze met elkaar in verband gebracht. Excuses voor de verwarring.

14 pagina's.

Vandaag langs de szz geweest om De Sigaren van de farao op te halen. Zonder het nog gelezen heb verbaast het me hoe slordig de vormgeving van dit boek en de overige laatste uitgaven van Moulinsart/Casterman zijn. Omdat er zogenaamd veel zorg aan wordt besteed wil hierover toch iets kwijt. Er is weinig lijn te vinden bij deze uitagven, behalve dan een commerciële. Dat is jammer.

Er zijn nu drie ingekleurde albums van de oorspronkelijke zwart-wit uitgaven.

Kuifje in het land van de Soviets begint zonder paginanummering.

Op de cover van Kuifje in Amerika staat dat het een nooit eerder gepubliceerde kleurenuitgave betreft, alsof deze ingekleurde versie al jaren op een plank lag te wachten. Let wel, er bestaat overigens al tientallen jaren een kleurenalbum.

Op de achterzijde van De Sigaren van de farao staat dat deze versie in Petit Vingtième verscheen. Niet dus, niet deze gekleurde versie.

Daarnaast hebben alle drie de genoemde delen een verschillende rug (letters naar links, naar rechts, wit zwart, groot of klein). Ook zijn de formaten niet gelijk en wordt er gebruik gemaakt van verschillende soorten karton (mat, glanzend).

Het meest storende bij de nieuwe uitgave van De Sigaren van de Farao vind ik echter de paginanummering. Iedere pagina krijgt het woord 'plaat' mee (plaat 42, plaat 43). De pagina’s lijken hierdoor los van elkaar te staan en wekken de indruk dat je naar kleurplaten kijkt.

Het gekozen formaat komt overeen met De krab met de gulden Scharen en Raket naar de maan/ Mannen op de maan. Zou dit de nieuwe lijn zijn? Maar ook hier werd de belofte niet geheel ingevuld.

De binnenkant van De Krab heeft prachtig gedrukte pagina’s waar de lijnvoering goed tot zijn recht komt. De cover oogt dof en kent een zwakke lay-out.

De Maan is een gewoon een dubbelalbum. Jammer dat het niet een doorlopend geheel was en aangevuld met een achtergrondverhaal.

Bij De Sigaren bevindt het achtergrond verhaal zich voorin, bij De Krab achterin.

Ik heb mijn twijfels of deze vijf boeken nu wel een aanvulling zijn op de bekende reeks of verdieping geven bij het kijken of lezen van de overigens zeer boeiende reeks Kuifje. 

Bouncer, ik vroeg me af of ik deze reeks wel uit zou lezen.

Voor mij houdt de reeks op na Asterix en de Belgen en bezit ik als nummer 25 Asterix verovert Rome (door Uderzo en Goscinny).

Scheurkalender Fokke & Sukke

Wellicht hebben jullie gelijk, maar je hoeft niet perse te voldoen aan de criteria van internet (wikipedia?). Henk Kuijpers is (met Marten Toonder - ander soort strip) de toonaangevende Nederlandse striptekenaar. Hij maakt al ruim 40 jaar Franka, een strip die het in Nederland altijd goed doet. België heeft uiteraard veel meer grootmeesters.

Hergé, E. P. Jacobs, Giraud, Franquin, Jijé, Morris en Kuijpers.

Ik vond de Lucky Luke's door... Matthieu Bonhomme erg verrassend leuk. Op zoek naar meer werk van Bonhomme kwam ik twee delen Texas Cowboys op Lastdodo tegen (elk deel HC, 152 pagina's, klein formaat, 6,95 euro). De tekeningen, kleurgebruik en western sfeer komen overeen met de Lucky Luke's. De verhaallijn(en) is (zijn) gecompliceerd, wat uitnodigt het nogmaals te lezen. 

Op 6/10/2022 om 13:27, TDPB zei:

 

 

Ook raar, op het eind van het album staat een lijst met alle albums uit het Robbedoesuniversum. Niet alleen is die niet volledig, want Robbedoes op avontuur door Jijé staat er bvb niet tussen, idem voor het album van Hanco Kolk en de Robbedoes Special albums, maar uit die lijst blijkt ook dat de albums van Bravo en Robbedoes bij de Sovjets niet gezien worden als Robbedoes door... albums.

Ook zou je de albums van Guust tot het Robbedoesuniversum kunnen rekenen.

746 pagina's voor 85 Euro.

Het restaurant Klow heeft ook een filiaal in Moskou, uit: Blake en Mortimer, Het Voronov-Complot.

Ah, vijf letters...

E. P. Jacobs De Valstrik, 1960 & Pablo Picasso Guernica, 1937

Doet mij denken aan de Amsterdamse Poort in Haarlem.

21 uren geleden, sanderg zei:

Ja daar kun je goed op zien dat het hier olieverf op doek betreft

Het zou zeker kunnen dat het olieverf is, toch denk ik eerder aan acrylverf of misschien gouache.  Om directe kleurvaste verftoetsen aan te brengen moet je vrij dik (pasteus) werken, omdat olieverf zich vermengt met de onderliggende laag. Acrylverf is snel droog en daarmee is het makkelijk lossere of zelfstandigere verftoetsen aan te brengen. Daarnaast heeft olieverf vaak meer glans.  Acrylverf kan ook op doek aangebracht worden.

Drie voorbeelden van olieverf: Rembrandt van Rijn, Vincent van Gogh en  Frans Hals

Hergé Kuifje in Tibet, 1958 & Giorgio de Chirico Melancholie van een straat, 1914

Binnenkort verschijnt de Franse Kuifje-weekbladversie Blake en Mortimer: Het Halssnoer van de Koningin. Ik heb al vier eerdere versies en deze  heb ik al besteld bij BDweb. Deze albums zijn van prachtige kwaliteit en ik vind het interessant om te zien hoe het Kuifje-weekblad een try-out versie was voor de albumversie. Ik begrijp eigenlijk niet waarom Casterman/Moulinsart niet soortgelijke albums uitbrengt van Kuifje, in plaats van de  ingekleurde zwart-wit reeks.

Ooit een brief gestuurd naar de Pep en deze werd gepubliceerd.