Theodoor

Er is nogal wat ver-her-nieuwbouw bezig momenteel... Benieuwd wie zijn bouwwerk eerst opgeleverd krijgt...

De cover is een verwijzing naar een scene uit de film "Loft" waarin vijf getrouwde mannen in het grootste geheim een loft delen waar ze stijlvol en in alle rust hun minnaressen en nieuwste veroveringen ontvangen. Een prima regeling, tot ze in de loft op een winterochtend het lijk aantreffen van een jonge vrouw, vastgebonden op het bed. De jonge vrouw werd gespeeld door Marie Vinck op wiens uiterlijk de vrouw op de Kiekeboe cover gebaseerd is. In de strip is de vrouw op het bed zwaar verdoofd door drugs maar Van de Kasseien denkt dat ze dood is en trommelt Kiekeboe op om het probleem op te lossen.

Neen, hoor, geen plastic. Gewone kartonnen archiefdozen (zoals de meer courante op foto hieronder) maar dan in gekleurd karton.

Bwa, valt nog mee: 90 archiefdozen (zoals op onderstaande afbeelding in 4 soorten kleur). In één doos kunnen er zo'n 15 tot 18 softcovers "groot formaat" (Lombard, Dargaud, Dupuis, etc.). Ongeveer 1/4 van die 90 dozen zijn gevuld met mijn stripinformatiebladen (Stripschrift, Stripgids, etc.). Daarnaast nog 18 andere dozen met per doos zo'n 50 softcovers "klein formaat" (Standaard). Al die dozen staan wel op zolder maar mocht ik meer plaats hebben zou ik die strips allicht met doos en al in mijn bibliotheek zetten.

"Je l'appelais Divine" lijkt me te verwijzen naar "Il s'appelait Ptirou".

Voor beiden is dat (toevallig?) vanaf de leeftijd van 50 jaar.

De pose van madam Pheip tijdens de wafelenbak is m.i. een verwijzing naar de tekening die Jan Bosschaert in die tijd voor de krant De Morgen had gemaakt.

Dankzij de tips nog een meeuw gevonden: Hugo - Het kasteel van de meeuwen

74 mensen hebben de poll intussen ingevuld en 40% heeft meer dan 100 ongelezen strips liggen. Ben blij dat ik niet de enige ben met zoveel leesachterstand. 'k Hoop alleen dat ik nog alles gelezen krijg.

Volledig begrijpelijk. Dat verklaart ook het verkleinwoord "bijltjes".

Dat is geen bijl maar een hamer. En dat was ook de bedoeling want hij zingt "Si j'avais un marteau". In Frankrijk werd dit lied opgenomen door Claude François (1963). Zoals men wel vaker deed/doet in in Frankrijk, had men een populair Engelstalig nummer vertaald naar het Frans ("If I had a hammer" van Trini Lopez ook uit 1963).

Aha, "vette derms" (vette darmen) zoals ze in West-Vlaanderen zeggen. Tom Waes kreeg er voorgeschoteld toen hij de kustprovincie aandeed voor zijn reisprogramma afgelopen zomer.

Havank Nestor Burma Caroline Baldwin Detective Van Zwam Dick Herisson De Kraai Franka Inspecteur Sapperdeboere Blacksad Guus Slim Kobe de Koe Detectief-loodgieter Lambik Piet Pienter en Bert Bibber Fokke en Sukke

Voor zover ik me herinner was het vooral de inkting die het zo abominabel maakte. Vandersteen had voordien ook nog "De ruige regen" zelf getekend en dat album was wel goed geïnkt. De twee laatste door Vandersteen getekende albums ("De eenzame eenhoorn" en "De wervelende waterzak") werden helaas verprutst door een mislukte inkting. Ik zou die twee albums wel eens willen zien met een goede inkting. Ook enkele Paul Geerts albums ondergingen hetzelfde lot. En dan waren het nog albums waarin Vandersteen zelf meespeelde ("De parel in de Lotusbloem" en "De 7 Schaken").

Dit lijkt me af te spelen in de (steile) straten van San Francisco. Alleen staat de rijrichting van de vliegende wagen haaks op de naar beneden lopende straat. Er zijn veel films en TV-series met auto-achtervolgingen die zich daar afspelen omdat de auto's dan mooi konden vliegen.

Stemt tot nadenken...

Onvoorstelbaar.

"Robert en Bertrand" was Vandersteen op zijn best, zowel qua tekeningen als qua verhalen. Bij de personages had je een mengeling van realistisch en karikaturaal getekende types. De verhalen hadden diezelfde mix van ernstige thema's en kolderieke humor tussendoor. Na verloop van tijd sloop er wel wat routine in de reeks en kwam er minder humor aan te pas. Veel verhalen zijn detectiveverhalen, een genre waar Vandersteen wel van hield getuige ook de verhalen in de Rode Ridder-reeks vlak voor hij die reeks overliet. Ook opmerkelijk dat "Robert en Bertrand" verhalen slechts 112 stroken tellen (= 28 pagina's) en dat Vandersteen er toch in slaagde in dat korte bestek zijn ding te doen.

Minder bekende personages of enkel in Vlaanderen (en/of Nederland) bekende figuren zijn verdwenen ten voordele van meer internationaal bekende personages.

Beestige tanden 1 = Duisternis 3: Versterkte stad

In sommige heruitgaven van de albums die bij "Het Volk" verschenen werd de tekst toch wel aangepast. Zo werden alle "nonkels" vervangen door "ooms" en in "De daverende pitteleer" werd het kledingstuk in kwestie telkens slipjas genoemd. In de albums bij "De Standaard" werd de oorspronkelijke tekst uit de krant soms ook aangepast. Ik herinner me uit de krantenversie van "De straal van Oemtata" een scène met anarchisten die overal tegen waren. Zo riepen ze o.m. "Tegen Nols" en "Maar voor Bols". Die verwijzing naar Roger Nols, de toenmalige burgemeester van Schaarbeek, stond niet meer in het album. Ik weet niet in welke albums er allemaal aanpassingen zijn gebeurd en hoeveel maar dat zal ook wel leuke verschillen opleveren.

In de Nederlandse vertaling staat: "Wat heeft Caesar gedaan?" "De Rubicon over getrokken!"

Reeds alles gevonden. Het gaat vooruit, het gaat vooruit, het gaat ontzettend goed vooruit...

En direct een nieuwe opgave. Het thema past wel niet echt in deze Kerstperiode maar kom, we gaan niet kleinzerig (pun intended) doen: bebloede messen.

Nog eens alle tips bekeken (o.m. "Niet van 7 tot 77 jaar") alsook de drie reeds gevonden covers met als resultaat een zoektocht in de erotische strips. En effectief: bingo voor de laatste kooi.