Peter Motte

Dat doet me eraan denken: ik heb een Japanse versie van S&W Het dreigende dinges.

In principe koop ik om te lezen, niet om te verzamelen. Maar het zou er wel eens op kunnen uitdraaien dat ik een paar albums alleen maar heb om ze te hebben.

Zeker als je de variant neemt met de motorrijder na een ongeluk. Het leuke daarvan is echter wel dat je nauwelijks werk hebt aan het figuurtje van de motorrijder: je hoeft de stukjes niet aan elkaar te plakken.

Dat komt wél uit 500 days of summer.

Nederlandse titel is al bekend: Robbedoes bij de Romeinen.

Onlangs verscheen ergens een column van een boekhandelaar die een klant in de winkel had die probeerde korting te krijgen omdat er van één pagina een hoekje was omgebogen. Hij heeft natuurlijk niet toegegeven. Zelf had ik eens een klant die klaagde dat er een scheur in het boek zat, wat je niet op de foto kon zien. Het klopte. Op de plaats waar het schutblad overgaat van het boekblok naar het achterplat, was er een scheur van boven naar onder. Het achterplat was dus niet meer verbonden met het boekblok, en de scheur had de rand van het boekblok gevolgd. Het schutblad was trouwens gewoon wit papier, geen speciale tekening of zo. Hij kwaad. Het probleem was er inderdaad, maar ik was het vergeten. Een andere klant betaalde veel meer voor boeken met zwaar beschadigde voorpagina's en omslagen (geen strips), en hij was juist erg opgetogen omdat het historische stukken waren. Zo zie je maar. Sommigen hopen altijd er een slaatje uit te slaan, anderen niet. Wie korting vraagt is niet noodzakelijk wei geen geld heeft. Ook iets om te onthouden. Maar verder vind ik het erg moeilijk om iets over de staat te zeggen. Zoals: een deukje in de rug. Ja, zo staan er tig boeken in de boekhandel. Dus erover zeuren als ze 2de-hands zijn omdat er zo'n deukje in zit, vind ik ook overdreven. Het is moeilijk om de grens te trekken.

Met wat hieronder staat ben ik het bijna volledig eens:

Obata

Sacco

Nu verkrijgbaar in stripwinkels en boekhandels: HET WARE VERHAAL VAN ROBERT EN BERTRAND door DannY De Laet

Nys

Seron

Servais

Andreas

Aha, dat is dus die "reflexie over onze maatschappij": we zitten allemaal in de fabeltjesfuik.

Duitsland.

RIP.

Die van Acht uur is een goede schets, maar verder... Het is gewoon helemaal niet uitgewerkt. Hij duidt alleen maar de positie en houding van de figuren aan, en de achtergrond, met een wat beter uitgewerkte kleuraanduiding. Er zijn scenaristen die op die manier hun scenario's inleveren.

Ja, dat klopt. Maar dat is niet het probleem met die dvd's. Ze hebben de kleuren gewoon veranderd: in plaats van fel, zijn ze nu dof. Wat we daar zien is gewoon dat ze de oorspronkelijke Aeon Flux hebben proberen aanpassen aan iets voor het grote publiek. Vergelijk The Herodotus file met die ene comic die ze hebben gemaakt. En dat is volgens mij ook de reden dat de film was geflopt.

De cover van Het gele teken is niet erg spectaculair, maar door de houding van de personages is suggereert hij de dramatische kracht van het verhaal: Vergelijk dat nu eens met die misbaksels van Acht uur in Berlijn

Ik vind die covers echt geen uitblinkers. Gewoon saai. Tam. Dit is de korte inhoud: Doet me denken aan een van de films van The X-Files. Dus ook al niet bijster origineel. Ter vergelijking van de covers:

Is dat niet het gevolg van de stijgende energieprijzen?

Als die "reflexie over onze maatschappij" weer van hetzelfde (niet-)filosofisch niveau wordt als in Robbedoes in de Sovjet-Unie...

Het klopt, mijn chronologie was niet helemaal correct. Maar de jaren 1950 en 1960 (dus niét van 1950 tot 1960, zoals ik misschien leek te bedoelen) zijn wel het zwaartepunt van de reeks. Het Halssnoer van de Koningin had hij trouwens gemaakt door problemen met De Valsstrik: dat een platgebombardeerd Parijs werd getoond, kon volgens sommigen niet. En Sato, tja, dat is een soort nagekomen kindje, of een ouderdomswerk, en alhoewel het eerste deel erg goed was, stelde het tweede teleur.

Aeon Flux (kent iemand dat?) heb ik zowel op VHS als dvd. Spijtig genoeg vonden ze dat ze de kleuren voor de dvd's moesten "verbeteren" of "restaureren" (welke term ze gebruikten weet ik niet meer), terwijl ik de kleuren van de VHS veel dichter bij de originele uitzendingen vind staan. Maar we hebben geen VHS-speler meer... Dus heb ik al in geen jaren meer die opnamen bekeken.