Onlangs verscheen ergens een column van een boekhandelaar die een klant in de winkel had die probeerde korting te krijgen omdat er van één pagina een hoekje was omgebogen. Hij heeft natuurlijk niet toegegeven.
Zelf had ik eens een klant die klaagde dat er een scheur in het boek zat, wat je niet op de foto kon zien. Het klopte. Op de plaats waar het schutblad overgaat van het boekblok naar het achterplat, was er een scheur van boven naar onder. Het achterplat was dus niet meer verbonden met het boekblok, en de scheur had de rand van het boekblok gevolgd. Het schutblad was trouwens gewoon wit papier, geen speciale tekening of zo.
Hij kwaad.
Het probleem was er inderdaad, maar ik was het vergeten.
Een andere klant betaalde veel meer voor boeken met zwaar beschadigde voorpagina's en omslagen (geen strips), en hij was juist erg opgetogen omdat het historische stukken waren.
Zo zie je maar.
Sommigen hopen altijd er een slaatje uit te slaan, anderen niet.
Wie korting vraagt is niet noodzakelijk wei geen geld heeft. Ook iets om te onthouden.
Maar verder vind ik het erg moeilijk om iets over de staat te zeggen. Zoals: een deukje in de rug. Ja, zo staan er tig boeken in de boekhandel. Dus erover zeuren als ze 2de-hands zijn omdat er zo'n deukje in zit, vind ik ook overdreven.
Het is moeilijk om de grens te trekken.