bouncer

De man kan inderdaad tekenen.

Olivier Blunder, de meest ondergewaardeerde strip in het Nederlands taalgebied, volkomen onterecht.

Ik mis " self made millionaire ".

https://www.marktplaats.nl/v/boeken/stripboeken/m1971298059-thorgal-originele-tekening-rosinski-24-x-32-cm?c=4dc4183dfac1254e7aa85845826d5acd# @sandberg Is dit nog wat voor je ?, Rosinski 1981 / 82 schat ik zo.

https://www.rollingstone.com/music/music-features/judee-sill-songwriter-profile-1130869/ Als ik zo vrij mag zijn Waldorf, hierbij wat achtergrond informatie voor de geinteresseerde.

Zeker weten, alsof John Severin een verbond is aangegaan met Gotlib en Monty Phyton.

Het gevecht tegen je eigen lichaam is per definitie een verloren strijd.

Zojuist afgetikt voor 695 Euro op de Bobbedoes veiling, zonder twijfel een iconisch album, maar zelfs een behoorlijk afgeleefd exemplaar brengt aardig wat op.

Wel aardig, in Dixie Road komen ook werkelijk bestaande personen in voor, zoals fotograaf Walker Evans en schrijver James Agee. Degene die de albums kennen, zullen ook deze foto herkennen die Labiano natekende, de familie zelf komt ook in de strip voor

Het is in de eerste plaats " The missing link " tussen Spirit en zijn Contract with God, ook hier wat tekenwerk van zijn assistenten, maar dat pluk je er zo uit. Het tekenwerk is van zeer hoge kwaliteit, ik zou bijna durven zeggen, nog ietsje vloeiender dan ten tijden van zijn Spirit periode.

Eigenlijk gekregen, van de echte " stripvader des vaderlands", Hansje Joustra, die me verraste met een thuisbezoek tijdens mijn ziekteproces.

Ah, ik zie al Dutch lines was me voor, en ja Andre is de parodie.

Er gaat natuurlijk niets boven het origineel.

Speciaal voor @cartoonesk

Met Dieter Lumpen had Pellejero al flink geoefend, de open sollicitatie lag al klaar.

Soms, koop ik iets voor de " heb", over een instructie magazine van het Amerikaanse leger door Will Eisner. Al was het alleen maar voor het zeer uitgebreide en leerzame voorwoord van Eddie Campbell.

God, die lag ondertussen al een eeuw ongelezen in de kast, die tekeningen van Labiano moet je leren waarderen, in het begin heeft het iets weg van Cyril Bonin, vanaf deel drie, en het beste deel tekent hij alleraardigst. Dufaux blijft Dufaux, hij raaskalt er weer op los, sterke scenes worden afgewisseld met overdreven dialogen, alsof de man een overdosis Steinbeck heeft gelezen. Al met al, zeker niet slecht.

Woorden schieten hier te kort, of zal het aan de zalvende stem van Julio Iglesias leggen? Hier krijgt Jennifer bijna een goddelijke status, als een vrouw zo s' ochtends uit haar bed stapt.

Nee, maar eerlijk gezegd, ben ik een krent als het erop aankomt, voor mezelf van te voren al een prijs in mijn hoofd, maar gaat er natuurlijk altijd overheen, dan denk " laat maar ".

Daarom wil ik deze nog graag lezen, uiteindelijk komt de voorheen gevierde Lugosi, terecht in de films van Ed Wood, die een innige vriendschap aangaan.

Films van Ed Wood zijn het toppunt van elitair gezelschap.

In elitair gezelschap probeerde ik enigszins erudiet over te komen, uiteindelijk ben ik maar een simpel mannetje wat ontzettend moet schaterlachen om Terence Hill en Bud Spencer.

Nee, fan zijn is iets voor pubers en ik twitter ook niet. Wel maakt Elon Musk blijkbaar iets los bij mensen, dat vind ik uitermate fascinerend

" Zoals de gast is, vertrouwt hij zijn waard ".

Starship supersonic van Elon Musk