bouncer

Dat is een redenatie die niet te staven is met bewijzen, vermoedelijk werden de oplages steeds minder, en misschien zelfs per nummer, wie zal het zeggen. De nummers 75 en 76 zijn bijvoorbeeld nog volop te krijgen, tegen de reguliere prijzen. Dus nee, mijn conclusie is niet verkeerd, DE GEMIDDELDE STRIPLIEFHEBBER GEDRAAGT ZICH OOK TEVENS ALS HANDELAAR, Last Dodo, Last Dodo, Last Dodo. Geen waardeoordeel hoor, we moeten iets doen om onze hobby te bekostigen, maar het ondergraaft iets, iets waar je niet direct de vinger op kunt leggen.

Je doelt op, Hier 77, De laatste keizerin, en tegenwoordig de hogere nummers, die zijn alweer uit 2010, dus echt nieuw kun je deze niet meer noemen. En als de gemiddelde stripliefhebber zich al gedraagt als een handelaar, laat staan een stripwinkelier, die ook gewoon reele prijzen biedt bij inkoop tweedehands van zijn ( vaste ) klanten.

Wel voor medicinale doeleinden.

Ik zou zeggen, kleed haar zelf aan.

Als klein knulleke kon ik alleen al naar het haar een uur staren.

De linker heeft wel potentie.

Misschien alleen de film gezien, iconische foto trouwens, op slag verliefd.

Tot zo ver ervaringsdeskundige Tom.

Rechterklant klikken muis op balkje filmpje linkerkant muis klik en kies voor kopieeren Rechterkant muis klik en kies voor plakken

Graag gedaan Willem, en doe de groeten aan Bjorn als je wilt.

Wordt nu zelf een grootmeester !

Ik vraag me af hoe zo'n deal tot stand komt, Ton heeft echt geen 1,8 miljoen in zijn achterzak ( vermoed ik ) en Hans heeft ook niet het eeuwige leven, evenals Ton, dan is 15 jaar best wel een lange termijn. Of de bank een borgstelling in dit specifieke geval over heeft, of een derde partij de financiering regelt, ook hier speelt dan dat 15 jaar een lange tijd is.

Nu kan hij zich volmondig de bezeten bezitter noemen.

Ja.

Ja, maar hoe kan dat dan?, bij mij staan de zinnen wel gewoon.

De stoel De stoel staat stijf en stevig witgeschilderd op de binnenwerf van de luiheid Zo ken ik er ook een.

Eindelijk hebben we 'm, de grootste energieslurper.

Hij probeerde het evangelie van het stripgeloof bij te brengen, maar struikelde over zijn eigen gelijk, zodat zijn discipelen zich tegen hem keerden.

Hey Joe, nog meer spannende avonturen uit sprookjesland.

Wally Wood publiceerde deze poster in The Realist, een underground magazine uit 1967, Disney koos ervoor geen rechtszaak aan te spannen om te voorkomen dat de aandacht zou worden gevestigd op wat uiteindelijk een verloren strijd zou kunnen zijn. Disney was echter niet zo terughoudend toen een ondernemer piraterij maakte van de tekening en verkocht deze als black-light poster. Het commerciele karakter van de bootleg, evenals het potentieel om een publiek te bereiken dat veel groter was dan The Realist bracht Disney ertoe een rechtszaak aan te spannen, die beslecht werd in de rechtbank.

Ik heb dat gedweep met de Peanuts nooit kunnen begrijpen, soms zat er wel eens een aardige tussen.

Primaire levensbehoeften.

Ziet er leuk uit, maar achtergronden tekenen is niet zijn ding.