Onlogische wendingen, plot-holes en ander frustraties...

[Neat Stuff]

LET OP! ZEER SPOILERGEVOELIG! ALS JE HET ALBUM NIET HEBT GELEZEN, RAAD IK JE AAN DEZE POST OVER TE SLAAN!

 

Ik had deze post al eerder geplaatst onder het kopje 'Strip van de dag' maar dacht dat 't wel interessant was om de discussie aan te gaan over onbevredigende uitwerkingen van gelezen strips in een aparte topic. Wat zijn bijvoorbeeld je ergernissen met betrekking tot inconsequente afwikkelingen in verhaallijnen, of stijlbreuk in de manier waarop een karakter wordt neergezet? Het gaat hier niet om taalfouten of knullige vertalingen (tenzij de gehele strekking van een verhaal hiermee om zeep wordt geholpen) en beperk je niet alleen tot een 'rant' maar onderbouw je frustratie.

 

De Man van Nu door Hanco Kolk en Kim Duchateau.

 

De Man van Nu is inmiddels al tot een moderne klassieker uitgeroepen en ik vond dat de tijd rijp was ‘m eens te herlezen. Het concept van deze beeldroman is buitengewoon origineel, maar in de uitvoering ervan schuilt, denk ik, een grote fout.

Het verhaal van ‘De Man van Nu’ speelt zich gelijktijdig in twee dimensies af. De eerste is die van de ‘Chronomens’ en vergelijkt zich met de onze. In de tweede dimensie bewegen zich de ‘Decimalen’. Hun hele leven speelt zich af in een fractie van een seconde van het onze.  Ze bewegen zich dusdanig snel dat de Decimalen voor ons Chronomensen onzichtbaar zijn. De Chronomensen lijken in de ogen van de Decimalen niet te bewegen. Het zijn objecten waar de Decimalen zich zorgvuldig omheen moeten manoeuvreren. Er is immers gesteld dat wanneer een Decimaal een Chronomens aanraakt, het fatale gevolgen heeft voor beide partijen.

Het verhaal begint met de aan een rolstoel gekluisterde jonge vrouw, Sylvia, die haar intrek neemt in een hotelkamer, waar ze plaats neemt achter haar laptop. In dezelfde kamer verblijft gelijktijdig de Decimaal Rafael. Ondanks dat hij haar niet kent, ze is immers niets meer dan een stilstaand object, raakt Rafael geobsedeerd door de verschijning van Sylvia, en hij besluit de gestelde wet te breken. Gedurende de rest van zijn leven duwt hij Sylvia van hot naar haar en deelt hij zijn wereld en tijd met de in ongewis verkerende jonge vrouw.

 

SPOILER!

Spoiler

Tijdens de levensloop van Rafael, verstrijkt er voor Sylvia slechts een fractie van een seconde. Dit lijdt ertoe dat gedurende de climax van het verhaal Sylvia op gruwelijke wijze komt te overlijden achter haar computer. De wrijving, veroorzaakt door de ontstellend snelle verplaatsing in de tijdlijn van Rafael, zorgt ervoor dat ze spontaan ontvlamt.

En daar rijst bij mij de twijfel. Zou dit gebeuren voor Rafael tijdens hun reizen niet allang zichtbaar moeten zijn? De wrijving zou al jaren voor het einde van Rafael’s tocht sporen op het lichaam van Sylvia moeten nalaten en het ontvlammen van haar gedaante is iets wat zich in de tijdlijn van Rafael als een geleidelijk opdoemend fenomeen zou moeten manifesteren. Toch? Ik hoop dat ik er naast zit.

 

Wie dient mij hierin van repliek?

 

[Yncke]

Tip: spoilers kun je verbergen met het oog-icoontje.

[Neat Stuff]

Oh. A big 'thank you' van een enorme digibeet...

[Kool Thing]

28 minuten geleden, Neat Stuff zei:

Wie dient mij hierin van repliek?

 

Spoiler

Ik vrees dat je gelijk hebt tenzij de zelfontbrandingsgraad van een mens een fractie van een seconde is ( zoals bij een luciferontsteking en niet een langzaam startend smeulend vuurtje ). Ik ben geen fysicus maar ik vond het wel goed gevonden.  

 

[Neat Stuff]

1 minuut geleden, Kool Thing zei:

 

  Verberg inhoud

Ik vrees dat je gelijk hebt tenzij de zelfontbrandingsgraad van een mens een fractie van een seconde is ( zoals bij een luciferontsteking en niet een langzaam startend smeulend vuurtje ). Ik ben geen fysicus maar ik vond het wel goed gevonden.  

 

 

Spoiler

Ik stel me het proces op de hierboven afgebeelde manier voor. Iets had Rafael toch moeten opvallen aan de fysiek van Sylvia...

 

[jager]

5 uren geleden, Neat Stuff zei:

SPOILER!

  Toon verborgen inhoud

 

Tijdens de levensloop van Rafael, verstrijkt er voor Sylvia slechts een fractie van een seconde. Dit lijdt ertoe dat gedurende de climax van het verhaal Sylvia op gruwelijke wijze komt te overlijden achter haar computer. De wrijving, veroorzaakt door de ontstellend snelle verplaatsing in de tijdlijn van Rafael, zorgt ervoor dat ze spontaan ontvlamt.

En daar rijst bij mij de twijfel. Zou dit gebeuren voor Rafael tijdens hun reizen niet allang zichtbaar moeten zijn? De wrijving zou al jaren voor het einde van Rafael’s tocht sporen op het lichaam van Sylvia moeten nalaten en het ontvlammen van haar gedaante is iets wat zich in de tijdlijn van Rafael als een geleidelijk opdoemend fenomeen zou moeten manifesteren. Toch? Ik hoop dat ik er naast zit.

 

 

 

 

Wie dient mij hierin van repliek?

 

 

 

Een decimaal stuurde me een antwoord door.  Voor mij is het chinees, maar "voor wat het waard is", kan je het in de spoiler hieronder nalezen.

Spoiler

 

"Beste Chrono-mens,

Het voorval van Rafael en Sylvia is - wegens ons andere tijdverloop - een case van vele eeuwen geleden, maar wordt in vele fysica-schoolboeken nog steeds als een standaardvoorbeeld aangehaald.  Onze wetenschappers stonden toen ook voor een raadsel waarom alle 'verschroeiings'-effecten zich zo plots manifesteerden.  Wij hebben natuurlijk al eeuwen de tijd gehad om over dit incident na te denken, en onze 'Einsteins' bedachten een sluitende verklaring (en werden hiervoor terecht bekroond met een nobelprijs). 

(mijn excuses als ik niet te volgen ben), maar het komt hierop neer:

Jullie weten sinds de quantumfysica al dat energie voorkomt in quanta (of in kleine ondeelbare hoeveelheden).  Zo kan je de temperatuur van een voorwerp niet met een halve quantum verhogen (de temperatuur verspringt altijd met een geheel aantal quanta).  Omdat één quantum ongelooflijk klein is, merken jullie daar in de praktijk niets van.

Wij ontdekten dat ook de tijd niet continu verloopt, maar (heel) kleine sprongetjes maakt.  We spreken hier over tijdsquanta.  Tussen twee tijdsquantumtikken bestaat er dus GEEN tijd.  De grote doorbraak volgde toen bleek dat tijdsquanta niet universeel zijn en verschillen in de decimaal- en chrono-wereld.    Je raadt natuurlijk dat de tijdsquanta-tikken in onze digitaal-wereld ongelooflijk veel sneller verlopen dan bij jullie.

Dit nu even betrekken op Sylvia:

-> Bij de start van CHRONO-tijdsquantum 'x' bevindt Sylvia zich in haar hotelkamer.

-> Rafael gaat binnen dat ene CHRONO-tijdsquantum met Sylvia aan de wandel.  Voor Sylvia staat de tijd dan nog helemaal STIL.  

-> Op dat moment wordt Sylvia opgesplits in een fysische representatie (nog steeds in de hotelkamer) en een potentiële representatie (op stap met Rafael). Die potentiële versie slorpt alle kinetische energie op.  (Ook in jullie quantummechanica kan een voorwerp zich trouwens tegelijkertijd op meerdere plaatsen bevinden)

-> Op het moment dat het CHRONO-tijdsquantum 'x' eindigt en de tijdseenheid 'x+1' begint, had Rafael Sylvia net terug naar de hotelkamer gebracht.  Op dat eigenste moment manifesteert Sylvia zich terug (en worden de fysische en potentiële versie weer één).  Pas op dat moment wordt al die opgebouwde kinetische energie losgelaten met het gekende gevolg.

(Trouwens door de wet van het behoud van energie werd het op alle plaatsen waar Sylvia passeerde eventjes iets kouder)"

 

 

[Neat Stuff]

Wauw. Dank je wel voor je prachtige uitleg. Hier neem ik mijn petje voor af! Duidelijk. (Denk ik?) Even uit nieuwsgierigheid... Drinken jullie water uit onze chrono-kranen, of hebben jullie een eigen, voor ons onzichtbare waterbron? Het duurt voor jullie immers eeuwig voordat er water uit de chrono-kraan komt. Als het hier even regent, moet je dan je hele leven tussen waterdruppels manoeuvreren? Wordt dit nu te ingewikkeld?

[jager]

De decimaal die me de uitleg bezorgde is ondertussen veroordeeld tot 40 jaar gevangenisstraf voor het illegaal verspreiden van informatie.  We kunnen hem dus pas over enkele uurtjes jouw vraag voorleggen.

[Neat Stuff]

1 minuut geleden, jager zei:

De decimaal die me de uitleg bezorgde is ondertussen veroordeeld tot 40 jaar gevangenisstraf voor het illegaal verspreiden van informatie.  We kunnen hem dus pas over enkele uurtjes jouw vraag voorleggen.

Hahaha! Welnu, als ook hier nog een sluitend antwoord op wordt gegeven, sta ik letterlijk met mijn mond vol tanden. Dank voor alle... ehm... 'tijd' en moeite!

[Rik]

17 uren geleden, Neat Stuff zei:

LET OP! ZEER SPOILERGEVOELIG! ALS JE HET ALBUM NIET HEBT GELEZEN, RAAD IK JE AAN DEZE POST OVER TE SLAAN!

 

Ik had deze post al eerder geplaatst onder het kopje 'Strip van de dag' maar dacht dat 't wel interessant was om de discussie aan te gaan over onbevredigende uitwerkingen van gelezen strips in een aparte topic. Wat zijn bijvoorbeeld je ergernissen met betrekking tot inconsequente afwikkelingen in verhaallijnen, of stijlbreuk in de manier waarop een karakter wordt neergezet? Het gaat hier niet om taalfouten of knullige vertalingen (tenzij de gehele strekking van een verhaal hiermee om zeep wordt geholpen) en beperk je niet alleen tot een 'rant' maar onderbouw je frustratie.

 

De Man van Nu door Hanco Kolk en Kim Duchateau.

 

De Man van Nu is inmiddels al tot een moderne klassieker uitgeroepen en ik vond dat de tijd rijp was ‘m eens te herlezen. Het concept van deze beeldroman is buitengewoon origineel, maar in de uitvoering ervan schuilt, denk ik, een grote fout.

Het verhaal van ‘De Man van Nu’ speelt zich gelijktijdig in twee dimensies af. De eerste is die van de ‘Chronomens’ en vergelijkt zich met de onze. In de tweede dimensie bewegen zich de ‘Decimalen’. Hun hele leven speelt zich af in een fractie van een seconde van het onze.  Ze bewegen zich dusdanig snel dat de Decimalen voor ons Chronomensen onzichtbaar zijn. De Chronomensen lijken in de ogen van de Decimalen niet te bewegen. Het zijn objecten waar de Decimalen zich zorgvuldig omheen moeten manoeuvreren. Er is immers gesteld dat wanneer een Decimaal een Chronomens aanraakt, het fatale gevolgen heeft voor beide partijen.

Het verhaal begint met de aan een rolstoel gekluisterde jonge vrouw, Sylvia, die haar intrek neemt in een hotelkamer, waar ze plaats neemt achter haar laptop. In dezelfde kamer verblijft gelijktijdig de Decimaal Rafael. Ondanks dat hij haar niet kent, ze is immers niets meer dan een stilstaand object, raakt Rafael geobsedeerd door de verschijning van Sylvia, en hij besluit de gestelde wet te breken. Gedurende de rest van zijn leven duwt hij Sylvia van hot naar haar en deelt hij zijn wereld en tijd met de in ongewis verkerende jonge vrouw.

 

SPOILER!

  Verberg inhoud

 

Tijdens de levensloop van Rafael, verstrijkt er voor Sylvia slechts een fractie van een seconde. Dit lijdt ertoe dat gedurende de climax van het verhaal Sylvia op gruwelijke wijze komt te overlijden achter haar computer. De wrijving, veroorzaakt door de ontstellend snelle verplaatsing in de tijdlijn van Rafael, zorgt ervoor dat ze spontaan ontvlamt.

En daar rijst bij mij de twijfel. Zou dit gebeuren voor Rafael tijdens hun reizen niet allang zichtbaar moeten zijn? De wrijving zou al jaren voor het einde van Rafael’s tocht sporen op het lichaam van Sylvia moeten nalaten en het ontvlammen van haar gedaante is iets wat zich in de tijdlijn van Rafael als een geleidelijk opdoemend fenomeen zou moeten manifesteren. Toch? Ik hoop dat ik er naast zit.

 

 

 

 

Wie dient mij hierin van repliek?

 

Volgens mij zit je er naast Bjorn. Het ontvlammen van Silvia heeft zeker enkele seconden nodig. De fractie van een seconde die de hele trip geduurd heeft is daarvoor te kort.

[jager]

Bij het weerbericht 'afwisselend regenbuien en opklaringen' kunnen de decimalen zich niets voorstellen.  Op plaatsen waar het regent, wonen er gewoon geen decimalen.  Klimaatmigratie zet zich daar al op gang vanaf de eerste regendruppels.

 

Mijn decimaalbron had niet door dat wij alle waterkraantjes in onze huizen gebruiken om water te tappen.  Zij zien enkel de 'werkende' (lopende) kraantjes en de 'decoratieve' (niet lopende) kraantjes.

[Neat Stuff]

3 uren geleden, jager zei:

Bij het weerbericht 'afwisselend regenbuien en opklaringen' kunnen de decimalen zich niets voorstellen.  Op plaatsen waar het regent, wonen er gewoon geen decimalen.  Klimaatmigratie zet zich daar al op gang vanaf de eerste regendruppels.

 

Mijn decimaalbron had niet door dat wij alle waterkraantjes in onze huizen gebruiken om water te tappen.  Zij zien enkel de 'werkende' (lopende) kraantjes en de 'decoratieve' (niet lopende) kraantjes.

Aha. Mooi gevonden hoor.  Blijkt dus toch best lastig om Decimalen en Chrono's binnen één wereld te laten opereren...

[Rik]

Gezien de korte levensduur van de decimalen, in vergelijking met ons, zou je verwachten dat de overbevolking daar veel sneller zou verlopen dan bij ons. Er zouden al vele tientallen miljarden decimalen moeten zijn...

Maar hoe dan ook, het blijft een origineel verhaal gemaakt door een koppel bijzondere tekenaars.

[TDPB]

Technisch gezien zouden ze ook veel verder moeten staan. En hun mode zou ook al helemaal anders moeten zijn. Dit zijn van die uitgangspunten waar je niet teveel mag over nadenken.