Westers of Japans fenomeen?

[Lamme Goedzak]

Veel manga krijgen nu ook de hardcover treatment. In Japanse boekenwinkels heb ik ze niet gezien (heb er ook niet echt op gelet om eerlijk te zijn). Is dit dus een westers fenomeen of kan je Berserk, Fullmetal Alchemist ed ook daar in hardcover krijgen?

[Tanuki]

Ik ben er ondertussen drie keer geweest, en nog nooit een hardcover gezien zoals wij die kennen.

Vergeet niet dat er ginds vooral in week- en maandbladen wordt gepubliceerd, Shonen Jump is daar de bekendste van. Van de beste reeksen worden dan bundelingen gemaakt in tankōbon, maar ook die hebben een zachte kaft.

Strips in albumvorm zoals wij die kennen worden ginds niet gemaakt.

[Lamme Goedzak]

Dus toch eerder Westers fenomeen dan.

[Aleksandr]

ik had begrepen dat Japanners erg klein wonen,

ook schaalmodellen zijn daar extra klein, bv je auto op 1/72 (Yodel, Furuta, Real/X, etc) en zelfs 1/144 (Pro Hobby) is best te vinden

 

hardcovers zijn niet alleen een stuk duurder

maar ook best dikker en nemen dus meer plaats in

[Peter Motte]

Om die reden heb zelfs ik een voorkeur voor sc's, en ik woon niet in Japan.

[Lamme Goedzak]

De shonen jumps waren ook groter in paper size, niet? 

In die tankobons lijken de tekeningen soms wat klein.

 

Plaats kan zelfs in een groot huis een issue zijn

[Ross]

De bladspiegel van een manga is A5, geen A4. In een groot formaat (tot A4 ) is dat geen zicht. Wij tekenen op A4-bladspiegels; dat kan zelfs een beetje groter nog mooi lijken. Maar de mangaka (onze Japanse collega's) vertellen hun verhaal op een andere manier. Er wordt veel minder aan de ruimte overgelaten, en de actie wordt meestal sterk naar de vorogrond getrokken. Dat maakt het soms een beetje moeilijk te volgen voor Europese striplezers, maar het stelt hen in staat om op kleine A-vijfjes te vertellen waar wij een heel A4-blad voor nodig hebben.

Hoe het ook zij, in boekvorm blijven A-vijfjes A-vijfjes, hé, en dat worden dan kleine, handzame boekjes.

En omdat de Japanse manga-kunst in het lectuur-stadium is gebleven, ipv te worden opgehemeld tot KUNST, zoals hier, is er waarschijnlijk nooit vraag geweest naar hardcovers, hoe prachtig het tekenwerk soms ook was. Jammer, soms. Maar Japanners zijn door de band heel zorgzaam met papier; papier is een "nobel" product in Japan, zoals marmer of zilver of parelmoer of edelstenen bij ons. Ze gaan met veel meer respect met boeken en tijdschriften om dan wij hier.

Althans, als ze niet ook met de wegwerpmaatschappij zijn meegegaan net als wij. Dat zou kunnen, sedert de laatste keer dat ik het heb nagegaan.

Maar nee, hardcovers van manga vind je niet in Japan. Manga is om te lezen, niet om in het museum te zetten, vinden ze.

En gelijk hebben ze. Vind je niet?

[Lamme Goedzak]

9 uren geleden, Ross zei:

Maar nee, hardcovers van manga vind je niet in Japan. Manga is om te lezen, niet om in het museum te zetten, vinden ze.

En gelijk hebben ze. Vind je niet?

 

Absoluut! Een hardcover is nu ook wel bedoeld om te lezen maar ik snap je punt.

Ik heb ook eens zo´n Berserk deluxe in handen genomen. Mooi uitgegeven en de tekeningen zijn op groot formaat toch wel duidelijker. Ik zag ineens zaken die ik nog nooit eerder had opgemerkt. Als je dan de reguliere versie vastneemt zie je dat detail ineens wel. Dus misschien gewoon meer de tijd nemen om de pagina´s op te nemen en er niet doorheen razen.

Maar net zoals bij fullmetal edities ben ik geen fan van die glossy witte pagina´s. Ergens geeft me dat het gevoel er niet bij te passen.

[Ross]

Dat heb ik nu ook. Manga zijn zoals Vlaamse en bij extensie Belgische strips: ze zijn er in allereerste instantie om een verhaal te vertellen, niet om de Nobelprijs voor Grote Kunst te winnen. 

Die enorme luxe albums, bigger than life, van die Franse strips, super-virtuoos getekend, maar redelijk saai van verhaal, je weet wel, die voor een smak geld in de stripspeciaalzaken te koop staan, daar heb ik ook zo'n vervreemd gevoel bij. Die mannen die dat tekenen, die hebben -zo lijkt het tenminste- veel meer de intentie om te laten zien hoe gewèèèèldig goed ze kunnen tekenen, dan om een verhaal zo goed mogelijk te vertellen. Dat had je bij Malik nooit, noch bij Franquin, noch bij enig andere Belgische tekenaar. Wie was het alweer, die ooit gezegd heeft: "een goeie strip bestaat uit drie dingen: ten eerste een goed scenario, ten tweede een goed scenario, en tenslotte... een goed scenario". Ik denk dat het Tibet was, ofwel Eddy Ryssack. Allebei zaliger gedachtenis. 

Onze collega's de mangaka hebben dezelfde mentaliteit, althans de meeste toch.

Maar die weergaloze superstrips waar ze er bij Glénat zoveel van hebben, ... kweetniet. Geef mij maar Nero, dan. Of Yotsuba!