TDPB

Ik heb deze week De Doemdromer gelezen, de biografie van Jacobs. Heel mooi getekend door een tekenaar die zich duidelijk uitleeft als hij decors kan tekenen (gebouwen en stadszichten vooral. Brussel is bijna een hoofdpersonage in deze strip. En ik heb het eventjes geteld; het huis waar Jacobs in de tweede helft van zijn leven woonde komt 47 keer volledig in beeld) Maar deze tekeningen verdienen een veel beter scenario. Dit is gewoon een opeenstapeling van anekdotes die heel vaak nergens heen leiden. En je moet als lezer al enige voorkennis hebben over de man Jacobs, anders begrijp je soms langs geen kanten waarover het gaat, zeker als ze beginnen met vage toespelingen te maken over de albums waaraan hij werk. Er zit bvb een scene in het album waarin het oudere koppel Jacobs samen met een ander ouder koppel in wat een fotostudio lijkt een foto maakt van de twee dames die een flauwgevallen jacobs dragen. Nergens wordt uitgelegd waarom. Je moet als lezer zelf maar weten dat Jacobs die foto's gebruikte als referentie bij het tekenen. En dan die houterige dialogen! Zijn vrouw denkt bij het koken: "als dessert heb ik 'n kriekentaart gemaakt waar hij zo dol op is". Niemand denkt dat soort dingen. Op diezelfde pagina doe Jacobs iets raars met een doorzichtig(?) prentje van een boom die hij verschuift over een tekeningen en denkt hij " overtrekken is zo nuttig om een beeld te tekenen omdat het zo'n strakke kadrering toelaat..." Euh, wat?? Nog steeds op diezelfde pagina begint alles met een tekstblok waarin gezegd wordt dat Jacobs bezig is aan de decoupage van Mortimer in Tokyo. En het eindigt met Jacobs die na de maaltijd zegt verder te gaan werken aan de decoupage van Sato. Sato hoe? Sato wie? Twee anekdotes verder belt meneer Duchateau vanuit de burelen van Kuifje Jacobs en stelt voor dat Jacobs een assistent zou nemen. Duchateau zegt dat hij op zoek zal gaan naar een assistent om Jacobs te helpen. Jacobs bedankt Duchateau voor de waardevolle steun. Duchateau sluit af met : reken op mij. Maar daar wordt verder niets meer over gezegd. Kwam die assistent er? Of niet, en zo niet, waarom niet? Wie zal het zeggen. De scenarist van De Doemdromer in ieder geval niet. Maar dus wel mooi getekend.

UIt de Kuifje Special (alhoewel ik gisteren een fb post zag waaruit blijkt dat een andere, realistisch tekende tekenaar ook een S&W pagina lijkt te hebben gemaakt)

Twee van de leukste dingen die ik in huis heb zijn originele pagina's van The captain and the Kids (de latere naam waaronder Dirks, de originele bedenker, de reeks verder zette). Getekend door Dirks, maar dan wel John Dirks, de zoon en opvolger van Rudolph Dirks. En niet uit de prille jaren, maar wel uit 1971 (die zijn vrij vlot en goedkoop te vinden). Maar het blijven toch heel leuke pagina's van een reeks die echt stripgeschiedenis heeft geschreven. Op een heel groot formaat getekend ook.

Ah, die nummering slaat toch nergens op. Franquin is in zijn leven tot nr 15 geraakt. De zogezegde definitieve reeks bevat 19 albums. En de integrale reeks loopt tot 20. (tot 21 in het frans blijkbaar). Geen mens die nog weet wat er precies in welk album staat. (er bestaat nog een Guust nr 50 ook)

Dat stond indertijd in mijn cursus frans.

Heel veel van de (aziatische) Netflix series zijn adapties van manga's of webtoons. Ik volg o a The Uncanny Counter. Blijkt origineel een webtoon te zijn. Kingdom (de serie, niet de films) was ook al een webtoon. Smoking, over een groep moordenaars die de tatoeages van hun slachtoffers villen, is ook al een bewerking van een manga.

Tekenaars doen dat wel vaker. De theorie is dat je door een tekening te spiegelen je de fouten er gemakkelijker uit kan halen (maar toch vooral dingen diete veel naar de verkeerde kant overhelen) Maar het kan hier ook te maken hebben met de specifieke techniek van de tekenaar. De eindtekening lijkt in potlood uitgewerkt te zijn. Hij moet dus een manier vinden om zijn schetslijnen weg te werken. Gommen gaat niet. Dus waarom niet op de achterkant uitwerken?

Die waren telkens werk van Vandersteen zelve.

Aan de plooi in de bovenhoek te zien is het hetzelfde vel. Wel raar dat zelfs de tekst in spiegelbeeld is geschreven (tenzij de allereerste basisschets op een ander papiertje werd gemaakt, ingescand, gespiegeld en afgeprint op dit vel)

iemand met heel veel tijd zou ongetwijfeld een stamboom kunnen maken van Vlaamse striptekenaars en hun rechtstreekse invloeden.

Voelt altijd een beetje raar als Vandersteen covers niet getekend werden door de tekenaar van het album.

Ik ben een ouwe mens aan het worden, he. Voor mij is 2010 recent Ik moet eerlijk zeggen dat ik eerst dacht: "die tekeningen van Koeken hebben iets weg van Stallaert, maar dat is wellicht omdat ze beiden Kiekeboe tekenen". Maar dat het aan Goossens doet denken is nu ook weer niet zo vreemd: De Vandersteen-tekenaars werden/worden geacht allemaal in dezelfde stijl te werken.

Wel opvallend dat de verkoop van die Tits albums in de jaren '80 blijkbaar zo laag lag dat ze het bij Standaard zelfs de moeite niet meer vonden om de verhalen die voor de Stipkrant werden gemaakt nog in albumvorm te publiceren. (met de oplages van toen zou iedereen nu wellicht heel gelukkig zijn).

De scenario's lijken me juist lekker inventief te zijn. Een stuk origineler dan de Jerom-albums. Maar dat Jerom nooit echt boeiend of origineel was kan je de scenaristen moeilijk kwalijk nemen. Die mannen moesten meerder scenario's per maand schrijven. Dan kan je geen meesterwerken verwachten. Hetzelfde geldt voor Bessy, Karl May en in minder mate Biggles en Safari... Dat was allemaal lopende bandwerk. Als ik die voorpagina's zie, dan denk ik vooral: had Peter Koeken geen zin/tijd om covers te tekenen voor zijn albums? (beetje zonde dat hij na Tits nooit meer zelf iets heeft geschreven/getekend en zich beperkte tot het inkten van Kiekeboe). En ik denk ook: Stallaert zou eens een album moeten maken rond al die (al dan niet vergeten) Vandersteenreeksvrouwen.

Ik heb altijd gevonden dat (de vroegere) Kiekeboe veel meer op Jommeke leek qua tekenstijl.

Als ik me niet vergis zijn de 6 albums die Adhemar uitgaf oude verhalen die nooit eerder in album verschenen. Dus van lang voor 2010.

Als het over de studio gaat, gaat het eigenlijk altijd over de tekenaars. Maar wie waren eigenlijk de beste scenaristen? Welke van die reeksen sprongen eruit qua verhalen?

Weet iemand waarom Tits er op deze cover van een recente uitgave van Adhemar anders uitziet? Is dat in het album ook zo? Een laatste restyling?

Van die langlopende reeksen-integrales ben ik geen potentiele koper, maar een mooie bundeling van Vandersteens Vrolijke Bengels zou ik wel zien zitten (zeker de Suske en Wiske-versie).

Ik weet niet goed wat ik daarvan moet vinden. Aan de ene kant maken ze dan inderdaad eens een film rond zwarte personages en superhelden, wat lovenswaardig is, maar aan de andere kant lopen die wel de helft van de film gekleed in dierenvellen of lakens en met speren rond.

Ik moet eerlijk toegeven dat ik niet echt wist hoe die Boseman eruit zag, dus na een tijdje begon ik me af te vragen of hij wel de acteur was die in het begin de Black Panther speelde. Misschien zou die later in het verhaal opgevolgd worden door aan andere BP, gespeeld door Boseman?

Ik heb gisteren eindelijk eens Black Panther bekeken. Een meesterwerk is dat niet. Jarenlang las ik overal dat de hoofdacteur een immens charisma had, maar ik kan enkel maar veronderstellen dat dat gezegd word wegens zijn voortijdige overlijden, want hij wordt door iedere acteur die naast hem staat van het scherm gespeeld. En narratief scheelt er van alles aan die film. Het helpt natuurlijk niet dat het om een deel gaat van een langlopende filmreeks waarin alles met elkaar in verband staat en je als sporadische kijker dus het eerste half uur dus vooral moet raden wat er eerder gebeurde. De scenaristen helpen nog een beetje door de eerste tien minuten te vullen met allerlei samenvattingen, maar dat voelt aan alsof ze een half uur aan materiaal in vijf minuten vertellen. Alsof Shakespeare de eerste actes van zijn stukken zou vervangen door een acteur die alles eventjes vlug samenvat. Een goed verteld verhaal levert dat niet op. Plus dat er iets fundamenteel verkeerd is met de opzet van dat Wakanda-gedoe: dat is zogezegd een hoogtechnologisch rijk, maar toch wordt nog via een gevecht tot de dood beslist wie de (alleen)heerser wordt. Met andere woorden: een idioot mag besturen, zolang hij maar sterk genoeg is. En als dat dan effectief gebeurt gaat de zogezegde goede, wijze ex-koning plots niet meer akkoord met die eeuwenoude regels en pleegt hij samen met zijn gevolg een staatsgreep. Plus plus: in Wakanda bouwen ze alles met een supermetaal dat ze halen uit een meteoriet (hoe ze daardoor een hoogstaande technologie konden ontwikkelen is een raadsel). Maar als je ziet hoeveel van dat metaal ze daar hebben (het zit letterlijk overal in), dan moet die meteoriet zo groot geweest zijn dat er van de aarde onmogelijk nog iets kon overblijven na impact.

Ze moesten zich ooit met emmers water beredderen, dus ja, ik kan me dat voorstellen.

de teksten op de covers zijn alvast in het spaans.

Net zoals die andere Martin-reeks waar het hoofdpersonage bevriend is met een kinderverkrachter en -moordenaar.