Even een vergelijking: James Bond had moeten stoppen nadat Sean Connery er de brui aan gaf. Ook hier gaan er voor-en tegenstanders zijn.
Soms leiden zo’n verderzettingen tot miskleunen en dus een blaam op de collectie, maar soms komen er ook pareltjes uit voort die we dus anders nooit meegemaakt hadden.
Als men bepaalde regels blijft hanteren om zo dicht mogelijk bij het origineel te blijven dan garandeert dat quasi dat het verkocht geraakt (cfr. B&M, Astérix) alhoewel ik daar niet echt warm van wordt (B&M ben ik mee gestopt, Astérix is nog koopwaardig tot hiertoe). Laat je het vrijer dan krijg je albums zoals R&K “Als in een droom” die mijns inziens veel waardevoller zijn maar die uit commercieel oogpunt een risico zijn. Dan pakt men het nu beter aan door zo’n zaken als “zij”-projecten te lanceren.
Lig ik op een nieuwe Guust te wachten? Nee. Zou ik ‘m kopen? Ja, uit nieuwsgierigheid. Valt het tegen, ok dan ben ik 8€ of zoiets kwijt en kan ik beslissen om volgende niet meer te kopen. Ook geen ramp.