cinco

Aangezien Wiske toch nog wat te jong is om de Fanny uit te hangen, heb ik de indruk dat ze niet te ver willen gaan kwestie vrouwelijke vormen. Daarom waarschijnlijk ook heel vaak die sjaal en die vest (of losse kleding) om haar borsten die ze in 2017 heeft gekregen wat te camoufleren en haar niet te seksualiseren.

Daarom dus dat het hun gepermitteerd was om met een caravan rond te bollen.

Al waren er natuurlijk ook uitzonderingen kwestie zedigheid, meestal had dat dan met Flip te maken.

Vrouwen werden meestal nogal zedig gehouden bij Jommeke, lIefst geworteld in de Katholieke Vlaamse klei. Koeien daarentegen mochten wel sexy poses aannemen.

Zou de B-film the Giant Claw uit 1957 een inspiratie voor Peyo en Franquin geweest zijn toen ze het design van de Krwakakrwa ontwikkelden?

https://www.stripspeciaalzaak.be/stripnieuws/negendelige-luxeset-walthery-boekjes

Jommeke die het moet opnemen tegen de fiscus is geen alleenstaand feit voorbehouden voor een sporadische hommage. Ook in de reguliere reeks zijn de wetten van het land in sommige latere albums vijand nummer 1.

Even snel bij Nero een favoriet album voor elk decennium kiezen. (zie ook de Kiekeboes en S&W) Ter info: ik denk wel dat ik meer dan de helft van de albums gelezen heb. (vooral in de 2de helft van de jaren '90 heb ik heel wat Nero's zitten lezen) jaren '40: het B-Gevaar jaren '50 : de Ark van Nero jaren '60 : het Zevende Spuitje jaren '70 : de Dolle Dina's jaren '80 : de Verdorven Stad jaren '90 : de Steen van Abraham jaren '00 : Kroonprins Petoetje

Zelfde als in het S&W-topic en bij Nero: ik ga van elk decennium een favoriet album kiezen. Van de Kiekeboes heb ik meer dan de helft van alle albums gelezen. jaren '80: het Witte Bloed jaren '90: Witter dan Wit jaren '00: Vrolijke Vrolijke Vrienden jaren '10: Vrouwen komen van Mars

Ik ga eens proberen van elke decennium een favoriet album te kiezen. (al heb ik naar schatting maar 25% van alle albums gelezen) edit: hetzelfde gedaan bij Nero en Kiekeboe jaren '40: de Bokkerijders jaren '50 : de Zwarte Zwaan jaren '60 : de Dulle Griet jaren '70 : de Pompenplanters jaren '80 : de Hellegathonden jaren '90 : de Pottenproever jaren '00 : de Kunstkraker jaren '10 : Suske de Rat

Xavier Marabout en zijn mix van Hopper en Kuifje was voor onderstaande plaat wel heel makkelijk te maken aangezien de inspiratiebron toevallig al een Kuifje-lookalike afbeeldde. (voornamelijk dan de kleurencombinatie van de kleren) Edward Hopper - Summer Evening (1947)

Zijn werk ademt vaak stille, verdoken tragiek uit.

Het derde deel van Rommelgem is in de maak. Of er nog een vierde en een vijfde komt is niet zeker.

Je kan ook altijd herlezen.

Was voor een eerste album van een nieuw team toch een ok verhaal, een overstroomd Parijs. Dat concept zorgde visueel ook voor interessante platen. En na wat er vorig jaar onder andere in Durbuy en Valkenburg is gebeurd, is dat verhaal nog relevanter geworden.

Als een acteur of actrice echt goed is, dan kan-ie zowel drama als comedy aan.

Er vallen op zijn minst vraagtekens te plaatsen bij hun aanpak op dit vlak in het verleden. Om de eigenwaarde van Ruimtesmurf te herstellen, simuleren ze een ganse ruimte-uitstap. En dan die gelei op de neus van ik-weet-niet-welke smurf om hem een winnersmentaliteit te geven tijdens hun afkooksel van de Olympische Spelen.

In dossieruitgaves waarbij ze zoveel moeite steken in het restaureren en het verbeteren/optimaliseren van de inkleuring zouden ze toch ook wel wat werk mogen maken van een nieuwe en aangenamere lettering.

Vorig jaar in de zomer had ik de Zwarte Zwaan (van S&W) voor de eerste keer in mijn leven gelezen. Eén of twee dagen later was ik in Hamont-Achel. (eveneens voor de eerste keer in mijn leven) En waarempel, daar passeerde ik een dierenwinkel die ook de Zwarte Zwaan heet. #glitchinthematrix Niet dat die benaming ongebruikelijk is, gewoon dat ik op zo een korte tijdspanne de strip lees en op een locatie met dezelfde naam terechtkom.

Aan de prijzen voor die velouren uitgaves te zien, is er blijkbaar toch een toegevoegde waarde. En aangezien er een ganse resem uitgaves voor diverse reekzen van zijn, is er een publiek dat dit graag koopt. Misschien kunnen hun vingertoppen de fluwelen aanraking van die covers wel smaken. Mij zou het afleiden. De ervaring van prikkels bij zintuiglijke waarneming kan nu eenmaal verschillen van persoon tot persoon.

Dit is ook een heerlijke titel.

Iemand moet die fluwelen toestanden toch kopen!?! Al zou ik zelf niet tegen dat gevoel in mijn handen kunnen terwijl ik zit te lezen.

Nooit gesnapt wat mensen er niet goed aan vonden. Ik vind ze niet slechter dan die van Yoann en Vehlmann of de specials van Cambré en Legendre. Dus ik vind ze ok. Die mannen hadden gewoon het nadeel dat ze vlak na een (achteraf gezien) legendarische run van Tome&Janry kwamen.

Eerste stripverhaaltjes om zelf te lezen?? Is de eigenlijke smurfenreeks nu te zwaar materiaal geworden voor de klein mannen? Ik bedoel... ik ben er vrij zeker van dat ik al smurfenstrips las toen ik op het eerste leerjaar zat.