cinco

Nog steeds niks lopende kwestie heruitgaves van Sebedeus?

cover voor de Gulden Krijger

Doe je de inkleuring altijd zelf?

Net zoals de Preutse Prinses lijkt het een hommage te worden die evenzeer een deel van de reeks had kunnen zijn. Misschien inhoudelijk dat er elementen zijn die het een buitenreeks-gevoel geven.

Die pépé Smos toch! Het eerste album en hij gaat al te ver.

Hoeveel pagina's gaat het eerste album tellen?

Heb je ook het Dagboek van een Fantast gelezen? Dat is het eigenlijke startpunt van de Robbedoezen door Bravo.

Eindelijk gekocht!

binnenkort in de nieuwe S&W-hommage

De volgende S&W hommage zal op 23 november verschijnen. (scenario: Ronald Grossey / tekeningen; Dirk Stallaert) https://www.stripspeciaalzaak.be/stripnieuws/hommagealbum-van-suske-en-wiske-door-dirk-stallaert-en-ronald-grossey

Ik bedoel zijn mening over strips in het algemeen waarvan hij zegt dat die zelden geëvenaard zijn sinds wat hij de gouden tijd noemt.

Ja, praktisch gans die opsomming, daar komt het zo wat op neer. Als er één cover van Wolvin is die me zou kunnen overhalen om de reeks te beginnen lezen, dan is het deze.

Is er een opvallende uitschieter in de Franka-reeks? Zo eentje waarvan je kan zeggen "lees vooral deze"?

Gaat niet lukken. Dit forum is één grote enabler.

Ik weet het niet hoor, Spiro. De schrijver van dat artikel zit toch iets te fel vast in het idee van vroeger was alles beter en stelt dat de reeksen van 'de Gouden Tijd' zelden geëvenaard zijn in kwaliteit. Dan heeft hij toch heel wat toppers van de laatste 20 jaar gemist.

Dat krimpt een herleesbeurt grondig in. Want dat is dan de Blauwe Reeks en deze 20 albums. - Rikki en Wiske in Chocowakije - Het eiland Amoras - De sprietatoom - De vliegende aap - De zwarte madam - De koning drinkt - Prinses Zagemeel - De bokkerijders - De witte uil - De mottenvanger - Bibbergoud - Lambiorix - De stierentemmer - De stalen bloempot - Het zingende nijlpaard - De ringelingschat - De tuf-tuf-club - Het bevroren vuur - De sterrenplukkers - De lachende wolf

In Als in een Droom was hij bij momenten toch een stuk realistischer getekend. Dat album voelde vooral aan alsof de makers de stijl en de beeldtaal van Soda op de Robbedoesreeks wilden toepassen.

De Ijzerlijm van Als in een Droom blijft mijn favoriet, al kan je stellen dat ze er zowat hetzelfde uitziet als het gros van de vrouwen in de Kleine Robbe.

^ Deze stijl hield zowat het midden tussen hun gebruikelijke stijl en hun aanpak in Als in een Droom. Minder experimenteel (naar de Robbedoesnormen van toen) in vergelijking met dat beruchte 46ste album.

Ik krijg dat echt niet in 5 minuten afgehandeld. ( volgens mij is dit in strijd met de Rechten van de Mens en ik zou er dan ook drama over gaan maken )

Eigenlijk zijn het toch wel kleine sadisten.

Ik heb de Wolvinreeks niet gelezen, maar dit is wel een uitstekende cover. (Dances with Gnomes)