Chimi

2 uren geleden, Firmin Van De Kasseien zei:

Bron : Gazet van Antwerpen

 

Eigen Monopoly-spel voor stripheld Jommeke

 

Stripheld Jommeke krijgt zijn eigen Monopoly-spel. Het gezelschapsspel werd toepasselijk gepresenteerd in Wilrijk, de vroegere woonplaats van geestelijke vader Jef Nys. Het was zijn uitdrukkelijke wens dat zijn stripfiguren na zijn dood zouden voortleven.

Er zijn intussen al 312 avonturen verschenen over het jongetje met het strooien kapsel. En daar hoort binnenkort dus ook een spelbord bij. De fans, jong én oud, mogen zelf bepalen hoe dat er moet uitzien.

En op het einde geeft de winnaar alles aan de wezen?

3 uren geleden, Pilsudski zei:

Eigenlijk een zeer goede cover.

Prachtig!

Ziet er heel leuk uit! Ik weet dat Willy Linthout een grote fan is van Alan Moore's Top 10, misschien dat die serie ook wel als een invloed gaat gelden.

Ware's pagina's zijn vaak heel (over)geconstrueerd. Ik moet wel zeggen dat ze vaak veel leesbaarder zijn in context van het lezen van het boek dan wanneer je ze afzonderlijk als op zichzelf staande illustratie post.

Haha, zeer goeie grap!

Recente opwarmschets.

@esteban² Ik geloof dat dat een topic was dat Paul_NL indertijd had gestart, en sinds die zijn account heeft verwijderd zijn al zijn opgestartte topics ook verdwenen...

Ik heb de nieuwe Buzz Lightyear film nog niet gezien maar ik moet nu wel denken aan deze serie waar ik als klein manneke zot van was.

29 minuten geleden, Ambreville zei:

Dankjewel!

Op 20/6/2022 om 13:30, Hanco Kolk zei:

Aanstaande vrijdag 24 juni signeer ik in Het Besloten Land te Leuven. 

 

Om hoe laat, trouwens? Ik vind dat niet terug op hun website of sociale media.

2 uren geleden, cinco zei:

 

 

Ik vermoed dat Jo in dit geval Fanny is??

Ik denk dat de connotaties rond het woord "Fanny" in het Engels niet geschikt werd geacht voor een familiestrip?

Knap!

1 uur terug, Waldorf zei:

DC: The new frontier - Black Label Edition (Darwyn Cooke)

DC: The new frontier is een comic waarin Darwyn Cooke aan de slag gaat met een hele resem superhelden uit de DC-stal, Batman, Superman, Green Lantern, Flash,... Hij beschrijft de overgang van de Golden age van de comic naar de Silver Age, in de jaren na de Tweede Wereldoorlog tot 1960.

De term 'The new frontier' slaat op de speech van John F. Kennedy toen die zich in 1960 kandidaat stelde om president van de Verenigde Staten te worden. Het was een historische speech, waarin Kennedy de Amerikanen niets beloofde, maar waarin hij hen opriep om samen de uitdagingen van de toekomst aan te gaan. Kennedy wilde armoede bestrijden, rassenongelijkheid terugdringen, economische opportuniteiten grijpen en een mens op de maan zetten. Het was een bevlogen speech waarin Kennedy de Amerikanen vroeg om de toekomst hoopvol tegemoet te zien.

Darwyn Cooke was natuurlijk geen politicus, maar wel een stripmaker, en zijn comic The new frontier beschrijft de periode tussen het einde van de Tweede Wereldoorlog en het moment in 1960 dat Kennedy zijn speech uitsprak. De VS rolde van een Wereldoorlog in een Koude Oorlog, stapte weifelend, maar ten slotte zegevierend in de Koreaanse Oorlog, zag de spanning rond rassenscheiding stijgen, en ging misleid door Joseph McCarthy door een periode van totale paranoia over communistische infiltratie. Wetenschappers hadden al uitgerekend hoe vaak men de aarde kon vernietigen met de beschikbare nucleaire capaciteit, maar men ging er toch vooral van uit dat de wetenschap elk denkbaar probleem zou oplossen. Zoals Donald Fagen zong in I.G.Y.: There'll be spandex jackets, one for everyone

Dit is allemaal van goed om weten om The new frontier te lezen. Want Cooke zet zijn helden neer in het Amerika van 1945 tot 1960. Over die helden wist ik zelf hoegenaamd niets. Zeker, ik heb wel eens een film over Superman gezien (met Christopher Reeve) of over Batman, maar over het algemeen zijn die superhelden voor mij nobele onbekenden. Cooke betrekt ook heel veel helden bij zijn verhaal, en door de vele korte stukjes met steeds wisselende figuren was vooral de eerste helft van het boek soms moeilijk te volgen. Ik zat steeds weer terug te bladeren om te zien over wie ik eigenlijk aan het lezen was. Na zo'n 200 bladzijden werd dat wel beter en de vele annotaties achterin het boek hielpen ook wel. Ze maakten ook de vele, en vaak obscure, referenties naar comics uit het verleden duidelijk. 

De plot van het verhaal op zich is niet erg interessant, er zitten fucking dinosaurussen in. Het boeiende is dat Cooke vertelt over de geschiedenis van superhelden en comics en tegelijk ook over die 15 jaren na de oorlog, dat moment dat alles mogelijk leek. Er zit ook rijkdom in de personages: van sommigen weet je dat ze vatbaar waren voor de lulkoekverhalen van McCarthy, terwijl anderen de verworvenheden van de liberale democratie voor ogen weten te houden. Op de pagina's baadt alles in het heldere licht van het vooruitgangsoptimisme, door Cooke prachtig getekend in zijn klare lijnen. 

Hoewel het soms een lastige leesbeurt was voor een complete leek in het superheldendom vond ik dit boek erg lezenswaardig. De tekeningen doen daar veel aan. Alles is helder, kleurrijk en levendig. En Cooke was ook wel een goede schrijver die de lezer bij de les houdt. 

 

In een interview met Cooke in The Comics Journal las ik ooit eens dat hij initieel begon met het schrijven van kleine episodes voor alle individuele personages en die dan achteraf aan elkaar verbond met iets wat voor een plot moest doorgaan, en dat valt ook wel op tijdens het lezen.

Maar nog steeds een enorm goed boek, inderdaad.

19 minuten geleden, hemweg zei:

Waren de films ten tijden van De sigaren van de Farao (1932) niet in zwart-wit?

Tegen 1932 waren er al films in kleur, alhoewel het beschikbare kleurenplater beperkt was.

Dit is een still van Doctor X uit 1932.

En hier is er één van Mystery of the Wax Museum van een jaar later.

Scorsese maakt nog een visuele referentie naar deze "tweekleuren-procedure" in zijn film The Aviator.

Zelfs stille films maakten al gebruik van kleur, zowel getint als met de hand ingekleurd.

Dat gezegd zijnde, deze Kuifje herinkleuring lijkt op geen enkele van bovenstaande voorbeelden.

Ik zou zeggen dat elke keer dat ik aan mijn tekentafel ga zitten ik iets nieuws ontdek dat ik (nog) niet kan tekenen.

In de meest recente Jerome K. Jerome Bloks ligt ieders favoriete privédetective plat in de zetel voor enkele dagen. Vermoeid door de pijnstillers en de verveling kijkt hij overdag naar een animatieserie voor kinderen. Een knipoog naar Alain Dodier's andere reeks, Gully.

Heb gisterenavond snel-snel deze cartoon getekend.

Op 2/5/2022 om 13:54, TDPB zei:

 

Zoals de titel het zegt: het is een duister verhaal. Ik vond dat als kind ook maar niets.

Het is denk ik daarom juist dat ik dat album als kind heel graag las.

Heb de film ook heel veel gezien als kind. Ik weet niet of ik hem nou zo speciaal leuk vond, of het feit dat het 1 van de weinige films was die we op DVD hadden genoeg was om 'm in vaste rotatie op te nemen.

19 uren geleden, fenip zei:

Deze week in de bus...

 

Zeer fijne Noah Van Sciver!

Jack Davis is al eerder vermeld maar ik kan het niet laten om zijn poster voor 1 van mijn favoriete films te posten.

Vrij veel tekst voor een filmposter, maar voor een Robert Altman film is dat wel toepasselijk.

14 minuten geleden, dirk (monsieur toupet) zei:

Regisseur Alain Resnais zal wel een stripliefhebber zijn. Hier nog een door Floc'h:

Alain Resnais was zelfs een goede vriend van Stan Lee, en de twee hebben jarenlang geprobeerd samen een film te maken.