Tanuki

Ik heb de foto ook maar doorgestuurd gekregen van een collega. Feit is wel dat ik vandaag het zonnetje in huis was ondanks de vroegshift, en dat een andere collega er maar knorrig bijzat en veel 't fabriek introk wat anders zijn gewoonte niet is.

Als ik me niet vergis, heeft Hergé de klare lijn een beetje afgekeken (of: werd geïnspireerd door) werken van Hiroshige, Hokusai en andere houtdrukkunstenaars. Rechtstreeks, of onrechtstreeks aangezien ook Van Gogh, Toulouse-Lautrec, Monet,... daar de mosterd haalden. Mogelijk, als je twijfelt, moet je eens vergelijken met dergelijke werken en kom je er dan uit. Ik denk dat vooral de duidelijke inktlijnen, effen kleurvakken en volle schaduwen in plaats van arceringen de klare lijn kan definiëren. Onder de golf voor de kust van Kanagawa, Katsushika Hokusai Drie bekende schonen, Utamaro

Swiip is een goeie, maar zonder enige twijfel de Shingoos. (en alleen maar omdat ik Laureline niet mag meetellen )

Volgende week heb ik eindelijk nog eens verlof, dan vliegen we er terug in!

Vandaag in de Carrefour (en ja, dat prijsverschil is belangrijk!)

Een soort verleiders... eufemisme voor prostitutie dus?

Dat is toch wat ik mij herinner ja. Van het verhaal zelf herinner ik me niet zo veel, maar dit album was mijn kennismaking met fanservice. 't Is nooit meer goed gekomen nadien

Het graf van de Rommelgems, redelijk klassieke Robbedoes met als extra (nog maar eens) een poging om er wat romantiek in te gooien. Wijze levensles: een grietje versier je niet met champignons. Het licht van Borneo, minder om het verhaal, meer om de prachtige tekeningen van Pé. Tulpen uit Istanboel: prachtige kruising tussen een klassieke Robbedoes en de humor en tekenstijl van Kolk Met de albums van Yoann en Vehlmann heb ik weinig op. Die met de marsupilami is dan misschien nog 't best.

Ik vermoed dat dat bij veel mannelijke jongeren het geval is

Ik heb nog een tijdje gezocht naar originele scans zonder de naam van de mangaka bij, maar dit is nog altijd het beste voorbeeld. Bij de andere zie je duidelijk de scheiding tussen de twee bladzijden. Manga: Pastel (ぱすてる) Mangaka: Kobayashi Toshihiko Real life locatie: Jōdoji yama observatieplatform - Onomichi - Hiroshima-ken - Japan Kobayashi-sensei steekt regelmatig van die prachtige uitzichten in zijn manga. Hiervoor trekt hij regelmatig naar Onomichi op locatiehunting. De meeste locaties uit de manga bestaan dus echt.

oef!

Dat kan je wel stellen ja...

Ziet er interessant uit. Heeft er eigenlijk al iemand iets van dat Jump-magazine gezien?

Ik heb een muur gekregen. Niet eens de langste muur in die kamer, maar de kortste. Gelukkig is mijn verzameling nu ook weer niet zo groot, maar binnenkort ga ik toch keuzes moeten maken want die 4 Billykasten geraken vol. Ik heb nog een korte muur in die kamer, maar daar staat de werktafel van mijn modelbouw (stof te vergaren op dit moment geef ik toe, ik moet dringend nog eens beginnen.) On topic: gekochte strips worden hier direkt gelezen, verhuizen dan naar de wc waar ze nog enkele keren herlezen worden om vervolgens naar de kast te verhuizen boven. Af en toe worden sommige reeksen of delen ervan weer naar beneden gehaald en herhaalt dit proces zich opnieuw.

Tuinkruiden

Mysterie op Spell-Deprik: visionaire Merho voorziet wagens op zonne-energie. De zoete regen: ik vond deze vroeger geweldig, een wapenwedloop met taarten. Geef acht is uiteraard geweldig (in het leger wordt niet gevochten!) maar ik mag de pili-pili-pillen niet vergeten because of reasons. Tienduizend dagen uiteraard (Japan!) en niet eens zo cliché in beeld gebracht, de obligate toiletgrap daargelaten. Jammer van de schrijffouten in de Japanse teksten (geen idee wie daarvoor verantwoordelijk is, Merho mag mij altijd bellen voor een volgend Japans avontuur) maar verder een leuk avontuur. De pepermunten vond ik gewoon goed. De setting, Vanderneffe die Kiekeboe rondcommandeert, de diva, ... En twijfel tussen schijnheilig bloed (de pedopriester, gedurfd!) en de dode brievenbus (Maggie!). De bodemloze sacoche deed het 'm uiteindelijk.

Die Floch zag ik wel zitten maar de prijs ging gelijk de hoogte in. Goed voor de zaak natuurlijk...

De reguliere albums blader ik meestal maar eens door. Mami Wata uitgezonderd omwille van al die ambras daarrond. En eigenlijk was dat geen slecht album, al was het maar omdat de Zwartepietenpolitie niet had gezien dat het vooral de blanke kolonist was die er bekaaid afkwam, en de heldin van het verhaal een zwarte dame was (nee, niet die met de blote tieten) Hommages zie ik graag, ook deze. Ik koos voor Boemerang, maar eigenlijk vond ik ze alledrie wel goed. Amoras is een goeie reeks, hier heb ik er maar random eentje gekozen.

lees m'n bericht nog eens terug. Toevallig had mijn vrouw pas nog contact met een vriendin, die verpleegster is. In hun ziekenhuis (ten noorden van Antwerpen) is de Covid-afdeling deze week weer open gegaan, na drie weken gesloten te zijn geweest. Zij en haar collega's maken zich op voor een herhaling van de eerste golf. Ik weet niet hoe het bij jullie was, maar hier in België is voor zover ik weet geen enkele, geen enkele dringende ingreep uitgesteld geweest. Dat weet ik uit eerste hand van die vriendin. Mijn ouders hebben moeten wachten, ja. Maar bij hen was het dan ook niet dringend. Waar je die oversterfte daarvan vandaan haalt is mij een mysterie. Een collega van mij heeft in maart een kankerdiagnose gekregen, hij is Nederlander, of Zeeuw als je 't hem zelf vraagt. Ook bij hem is er geen dag gewacht om de behandeling te starten, Covid of niet. Als er al iemand niet op tijd in het ziekenhuis is geraakt, is het misschien omdat die persoon zelf niet durfde komen. Aan de ziekenhuizen en het personeel aldaar zal het in ieder geval niet gelegen hebben.

Met alle respect dat ik kan opbrengen, en onder voorbehoud dat je Belg bent, maar onder welke steen leef jij de laatste weken? De laatste twee weken zijn er op intensieve 200 opnames bijgekomen, waarvan 50 beademd moeten worden. Dat de grote hoop daarvan in het Brusselse is, doet er niet toe. De ziekenhuizen daar trekken al een tijdje vruchteloos aan de alarmbel. Toen het in Antwerpen begon mis te lopen kon men niet snel genoeg moord en brand schreeuwen, nu hoor je niets uit de politiek. Ik blijf maar links en rechts horen dat er niets aan de hand is, de ziekenhuizen zijn leeg... dat was een maand geleden misschien nog zo, maar nu al lang niet meer. Sinds begin september is de Rt niet meer onder de 1 geweest. Dat wil zeggen dat de epidemie aantrekt en zoiets gebeurt niet lineair. Mocht je me niet geloven: de officiële cijfers vind je hier.

Ik hoef niet meer te tanken. Ik kom thuis, steek de stekker in en rij de volgende dag met een volle batterij weer verder. Als ik enkel woon/werk en rond de kerktoren rij, hoef ik vier, vijf dagen de stekker zelfs niet in te steken. Sta ik met de vroege, rij ik na de shift naar de Lidl en laad de batterij gratis weer vol tijdens het winkelen. Kom ik weer vijf dagen toe. Het enige verschil is inderdaad dat je op een lange reis weet dat er om de 40-50km een tankstation staat en daar tijdens het routeplannen geen rekening mee houdt, en dat je nu een andere routeplanner moet gebruiken die daar wél rekening mee houdt.

Twee zaken kan je niet ontkennen: - er is een bewezen oversterfte door Covid-19 - zonder maatregelen liggen de ziekenhuizen in een mum van tijd vol, loopt het zorgsysteem vast en liggen de doden op straat. Dat, en dat alleen, zou al reden genoeg moeten zijn voor de gemiddelde mens om toch maar een beetje voorzichtig te zijn, handjes te wassen enzovoort. Helaas genoeg hebben veel mensen een gebrekkig kortetermijngeheugen, geholpen door hun social mediabubbel die fungeert als een klankkast voor de eigen mening. In mijn dorp van herkomst is op dit moment een relletje bezig op de lokale ge zijt van... omwille van een trouwfeest dat een megabron van besmettingen is gebleken. De deelnemers vinden dat ze toch mogen feesten want het was wél een trouwfeest hé. De tegenstanders willen de deelnemers liefst aan een hoge boom opknopen. I weap for humanity.

Het album is van 1959. Het duurde tot 2010 voor het in de VS uitkwam, met paarse smurfen in plaats van zwarte. (bron: wikipedia)