sporoi

Normaal B de Smurfen, maar niet deze meer hedendaagse tekening. Het lijkt me teveel op een woonwijk met een dodende soort "gezelligheid" die ik het liefst ontvlucht. A doet me aan een spookhuis denken, veel te luguber. Dus ik stem niet.

Schoonste: mits opgeknapt zeker wel. Beter een gebouwtje verscholen in de natuur dan zo'n hele (namaak)planeet. En de ecologische voetafdruk van A? Gezelligste: nu, een tochtig vervallen kasteel met een loodzwaar verleden, en met cellen en voorziene folterkamers boet het enigszins in voor de gezelligheid. Maar de foltertuigen zouden kunnen gegeven worden aan een museum, en er zouden mancaves en wijnkelders kunnen gemaakt worden van de oude pijn- en hongerkamers. Maar zo'n nieuwe eigenaar heeft voor mij toch maar een flinke schroef los. Zeg nu zelf: de wetenschap dat er mensen uitgemergeld stierven in donkere cellen en regelmatig gefolterd werden is niet zo gemakkelijk te negeren vind ik. Om de toekomst te vrijwaren hoor je best het verleden te kennen. Dit gruwelijk verleden tot iets huiselijk of gezellig transformeren? Bleuh!!. Als je het verleden van het kasteel kent, van een getikte en sadistische familie die zijn gang ging, kan de hele doening beter met de grond gelijk worden gemaakt. De botten van de arme slachtoffers verzamelen om ze op zijn minst een laat eerbetoon te geven, en te blijven herinneren dat gekken/onmensen vroeger en nu verschrikkelijke dingen kunnen doen. Misschien door een bescheiden herdenkingsmonument op die plaats om tijdens een boswandeling op een bank te verpozen en even te mijmeren. Voor zo'n monumentje zou ik wel stemmen. Origineelste: daar valt over te discussiëren met inzending A, want die is ook origineel. Huiselijkste: eeeeeh ..... Nu ja, ik wik, weeg .... en kies toch voor A. Ik kies niet voor een plaats dat me doet sidderen.

Ik vind het beide niets, dus onthouding.

Zo gaat dat nu eenmaal met verkiezingen. Heilige "doeninkjes" en hun bewoners worden niet ontzien. Ik zal hiermee besluiten met voormalig U. S. President Harry Truman aan te halen: If you can’t stand the heat get out of the kitchen. Trouwens: je overwinning in deze ronde is in kannen en kruiken. Ik ben Trump niet, dus mijn gelukwensen.

De stripfiguren zijn knap verwerkt in de achtergronden. Het weinig verstrippen van de achtergronden en de integratie van strippersonages en achtergronden door uitgekiende lichtinvallen maken dat het fraai oogt. Zeer mooi gedaan dus!

Mijn neus bedriegt me niet: dit is louche ... eh fijn neuswerk! Mooi!

Buiten een chique bed lijkt Semafoor me niet rijk. Maar de (verborgen voor de buitenwereld) rijkdom van de hond Dommel doet me het ergste vermoeden. Het is me niet echt waarschijnlijk dat deze overdaad aan luxe met eerlijk werk is verkregen! Niet het feit dat het verborgen is is verdacht, want als je rijk bent en geen parvenu, dan loop je niet met je rijkdom te koop. Maar deze overdaad voor een simpel (lijkende) hond? Nee, mijn neus bedriegt me niet: ik ruik iets louche! Stond hij toen soms aan het hoofd van de draaischijf van de import van massa's en massa's blikken met rundvlees uit het China van Mao en konsoorten ten behoeve van de Europese restaurants? Blikken die geblikt zijn met massa's (Chinese) straatkatten? Dat is ook tegenwoordig een zeer lucratieve misdadige handel naar het schijnt. Of is hij een jeugdverlokker ten dienste van de toenmalige USSR, die onrust stookt in de breinen van kinderen (opvoeding tot kattenhaat e.d.) via het toenmalig weekblad Kuifje. Zoals je weet was de USSR (nu vadertje Rusland) een land waar ze hun bevolking steevast honds behandelen en graag dat ook in Europa zien. En Russen vinden het fijn dat juist te doen in het weekblad van het communistenhatende Kuifje. Hoe kan dat beter dan via de beste vriend van de jeugd: de hond? Russen zijn trouwens zeer gul voor diegene die voor hen dit soort zaakjes opknappen! Enkel Dupa kan uitsluitsel geven ... Maar hij is onbereikbaar in de eerste kloof van de achtste kring.

Voor de tweede ronde van het toernooi (Toernooi tweede ronde (Rififi)) heb ik deze compilatie gemaakt: (omdat 1 beeld soms meer zegt dan 1000 woorden)

Genoeg Repers om je aan te enerveren.

Moeilijk. Om een robotfoto van de gemiddelde Reper te maken is er meer info nodig: onder meer vorm, dikte en lengte van de neus, ogenpositie, grootte en vorm oren en de mate van uitsteken, haarsnit en dikte haar + de positie van de kale plekken, dikte van de wimpers en wenkbrauwen, schedelvorm en gemiddelde schedelinhoud (in kubieke cm), geliefkoosde gezichtsuitdrukking,... En het stopt niet! Enfin, alles om je een totaalbeeld van een Reper te vormen van top tot nek is gewoon nodig. Kan je al deze mogelijkheden in je enquete toevoegen?

De Peanuts hebben me nooit iets gezegd, en dat hondenhok is niet zo luxueus als die van Bommel. Terwijl de combinatie huis/flatgebouw wel iets heeft (voor rare families althans, maar wie let daar op ). Komt daarbij dat ik als rechtgeaarde Vlaming wel MOET stemmen op Vlaams talent die jarenlang een stempel heeft gedrukt op het Vlaamse striplandschap (alla, het is wel begonnen natuurlijk met die baardige grapjas ). Amerikaanse import, hoe goed misschien ook kan het hierbij niet halen. We hebben al genoeg aan de suikerige Coca-Cola, de vettige hamburgers, en de zure Marevellenbollen. Dus A , en ik verbreek hiermee de gelijkstand!!!

Ja, de graaf heeft zijn kwaliteiten. Voor de wetenschap en boksen zit hij wel snor, maar kan hij zingen? Zijn stulp is trouwens quasi een ruïne en hij is meermaals een overlast voor het dorp en zijn arme inwoners (ontploffingen, gaswolken, verlamstralen, hypnose, huidskleurveranderingstralen, voorhistorische monsters, anti-zwaartekrachtstralen, enz ). Dan liever af en toe een zoetgevooisde stem van een bard/onderwijzer met een bescheiden en originele woning.

Aaah ... ik begrijp het! Het is opgevat als een soort roltrap of lift avant la lettre om de bezoekers omhoog te vervoeren naar het stulpje van de bard, en dit via de stam van de boom. De bard zal de mosterd gehaald hebben in zijn brede opleiding in Lutetia (eerst wetenschap en kunsten en dan vervolmakingsjaren zang en instrument). Mogelijk had hij ook eens een groepsstudiereis naar Griekenland meegemaakt. Maar ideeën zijn niet genoeg! Dankzij het vakmanschap van zijn beste maatje de smid heeft hij het meest originele liftsysteem van heel Gallië (de energiebron zal wel gevonden zijn via een ondergrondse waterstroom). Zeg nu nog dat de bard en de smid geen goede vrienden zijn. Repers! Een reden te meer om voor A te stemmen. Je geeft hiermee morele steun aan vakmanschap en kunst. (Belangrijke zaken, ook in de stripbranche)

Ehhh .. dat lijkt me meer een soort vermaler. Alhoewel, met al die muziekbarbaren in het dorp verdienen eventuele bezoekers van de bard niet beter. De ingang naar zijn woonst zal een goed verborgen geheim zijn van onze gedreven maar onbeminde artiest.

Misschien de nooduitgang (noodtrap)? Die zijn meestal ook onbereikbaar van binnen uit. De eigenlijke ingangstrap is misschien in de dan uitgeholde stam van de boom?

Bewegingskunstenaars kunnen wel eens eerst zichzelf een fikse rotatie en zwaai geven alvorens zich met een vaart naar voren storten. Voor deze beweging is dit bewegingslijntje wel geschikt. Idem dito, dus weerom talentvolle dansers die zich met een vaart naar achter werpen, bv. in een voorstelling. Ik weet het, de modale persoon doet zoiets meestal niet (of ze hebben een paar fysieke problemen erna). Maar schrijf deze zeldzamere bewegingslijntjes niet zomaar af! Bewaar ze zorgvuldig in je lade voor het geval dat ...

Met al zijn gedreven leden van elke signatuur is dit forum echt "de gedreven en bonte reep.".

Wat ik altijd las is dat het ergens stopt. Je zinkt niet echt diep, maar je geraakt er niet gemakkelijk uit wegens de zuigkracht van de modder. Alleszins niet echt prettig zo'n situatie. Ik was ooit eens in het riet met 1 been flink diep in de modder geraakt. Dan moest ik toch goed trekken om mijn been terug vrij te krijgen. En die smurrie erna!

Leuk! En geschikt voor eh eh ... Als ze ooit in je weg slingeren dan niet met de papierslag meegeven, maar 1 adres! Voor mijn appeltje voor de dorst: een bosrijk lapje grond dito vijvertje (met bouwvergunning). De leeftijd heb ik ook, en in een doeninkje van een jeugdstrip mijn levensjaren slijten ...

De allereerste grappen met deze jonge Jommeke zijn ook veel burlesker, maar de scherpe kanten van het karakter werden snel bijgevijld. Het was een jongetje die het goed meende, maar toch vele stoten uithaalde. Arme Theofiel en Marie tijdens dat hevige begin! Gelukkig ging later een wat ouder Jommeke regelmatig op reis om schatten te zoeken bv. Dan hadden de ouders wat meer rust.

Nu, bij boeken en strips met harde 'kaft,' heb je de harde boekband (voor- en achterkant) met daarin de voorste en achterste schutbladen. In dit geheel werd het boekblok gelijmd. Bij een oud Kuifje dus van voor naar achter: het voorplat van de boekband, op de achterkant van het voorplat een voorste schutblad gelijmd, dan het tweede voorste schutblad, dan het boekblok met het eigenlijk verhaal (bij de Kuifjesalbums is dit boekblok genaaid), dan het achterste schutblad, dan het tweede achterste schutblad op de achterkant van het achterplat gelijmd, en als laatste het achterplat. Bij de Kuifjes kloppen die 8 regel inderdaad (met titelblad inbegrepen). Ik heb wel oude albums harde boekband zonder schutbladen, maar dat lijkt me nu minder gangbaar. Bij softcovers (zachte boekbanden noem ik dat) zijn er nooit schutbladen, het boekblok is dan rechtstreeks in de softcover gelijmd met een gelijmde rug, of tesamen geniet.

1. Een titelpagina 2. De achterkant van de titelpagina met misschien in het klein info (ISBN, jaartal, serienummer) en een bescheiden frontispice. Het 50 pagina's verhaal. 3. Een tekening waarin de hoofdpersonages beloven terug te komen in een nieuw verhaal. 4. Reclame voor de vorige verhalen, met genietende lezende kinderen en volwassenen. 5. Een zelfportret van de tekenaar in een blitze auto met zijn groetjes. 6. Een reklamepagina van datzelfde automerk. Oef!! 7 x 8 = 56 pagina's. Fluitje van een cent was dat.

Mijn tweede inzending voor het toernooi is niet weerhouden. Dus plaats ik mijn dossiertje hier , ter lering en vermaak.