Ga naar inhoud

Strip Van De Dag


Kool Thing

Recommended Posts

Cross game

 

Ok, ik zit nu in deel 13 van de 17, tijd om wat te schrijven over cross game.

een manga over baseball.

Ok, maar ik heb lak aan baseball en ook aan sport.

Wel, het klinkt melig, maar niet meer na dit.

Cross game gaat ook niet zozeer over de sport zelf maar over de personages.

Ko Kitomura is een jongen wiens ouders een sportwinkel hebben.

Hij heeft een nauwe vrienschapsband met de 4 tsukishima dochters, van oud naar jong: Ichiyo, Wakaba, Aoba en Momiji.

Vooral Ko en Wakaba zijn heel erg close. Tot Wakaba op tragische wijze sterft.

Daarna begraaft Ko zich in Wakaba's laatste wens: wordt groot in baseball.

Ko blijft als gek ervoor gaan, met nog steeds een nauwe vriendschapsband met de 3 overgebleven zusjes.

Maar dan komt er een nieuw meisje naast hem wonen dat hem in alles aan Wakaba doet denken.

Waar ligt Ko's prioriteit.

 

Ik zit nu dus in deel 13 van de 17 en het verhaal zit echt op topsnelheid nu. Je voelt dat dit een emotionele slag gaat worden van een trein die tegen een muur botst. De slag mag voor mij verwoestend zijn. ik kijk ernaar uit. Shonen, zoals dat heet, maar op een manier ik nog zelden eerder las.

 

In 8 pockets voor 11 of 12 EUR per pocket is dit een geweldige ontdekking/aanrader

 

 

Cross%20Game%20-%20OP%20-%20Large%2001.j

 

2038351.jpg

vlcsnap-2010-03-29-12h20m42s49.png

crossgame_v05_c33_p41.jpg?v=11202833806

Link naar reactie

De reden is hoofdzakelijk omdat manga en comicgerelateerde topics niet zouden verdrinken tussen de Franco-Belgische topics die een wat hogere postfrequentie hebben. Manga en comic hebben net zo goed hun plek in "Strip van de dag" als eender welk ander boekske met beeldekens en tekstballonnekens.

Link naar reactie

Cross game

 

Ok, ik zit nu in deel 13 van de 17, tijd om wat te schrijven over cross game.

een manga over baseball.

Ok, maar ik heb lak aan baseball en ook aan sport.

Wel, het klinkt melig, maar niet meer na dit.

Cross game gaat ook niet zozeer over de sport zelf maar over de personages.

Ko Kitomura is een jongen wiens ouders een sportwinkel hebben.

Hij heeft een nauwe vrienschapsband met de 4 tsukishima dochters, van oud naar jong: Ichiyo, Wakaba, Aoba en Momiji.

Vooral Ko en Wakaba zijn heel erg close. Tot Wakaba op tragische wijze sterft.

Daarna begraaft Ko zich in Wakaba's laatste wens: wordt groot in baseball.

Ko blijft als gek ervoor gaan, met nog steeds een nauwe vriendschapsband met de 3 overgebleven zusjes.

Maar dan komt er een nieuw meisje naast hem wonen dat hem in alles aan Wakaba doet denken.

Waar ligt Ko's prioriteit.

 

Ik zit nu dus in deel 13 van de 17 en het verhaal zit echt op topsnelheid nu. Je voelt dat dit een emotionele slag gaat worden van een trein die tegen een muur botst. De slag mag voor mij verwoestend zijn. ik kijk ernaar uit. Shonen, zoals dat heet, maar op een manier ik nog zelden eerder las.

 

In 8 pockets voor 11 of 12 EUR per pocket is dit een geweldige ontdekking

 

Ff snel op Mangarock naar gekeken. Beetje simpele tekeningen valt mij op (met A Bride's story nog op het netvlies hè) stoort dat niet?
Link naar reactie

Ff snel op Mangarock naar gekeken. Beetje simpele tekeningen valt mij op (met A Bride's story nog op het netvlies hè) stoort dat niet?

 

 

Dat is waar. Storend is het allerminst, het past, cross game is 'n pageturner.

Een volume van 200 pagina's lees je op een half uur. Gecompiceerde tekeningen zoals bij het geweldige a bride's story zouden het leesritme vertragen. 

Ik moet de finale nog meemaken nu, maar zoals ik hierboven zei: ik ben klaar voor de impact.

Ergens wil ik - en dat klinkt misschien stom - deze ingehoudenheid, de stilte voor storm - nog weken behouden.

Maar na dit weekend is het zeker uit, ik kom hier zeker op terug!

Link naar reactie

Gisteren MW gelezen. De gekiga (Japans stripgenre uitsluitend voor volwassenen) reeks van Tezuka. Kon mij niet echt bekoren. Op zich is het onmogelijk Tezuka niet te prijzen voor zijn lef zo'n controversiële en donkere strip op de markt te brengen en MW heeft ook een heleboel om het aan te prijzen. Om te beginnen de donkerheid en eht rauw realisme van de reeks die thema's als homofilie en pedofilie niet schuwt. Daarnaast de onconventionele personages en uiteraard eht knap geconstrueerde plot wat zeker leidt tot een impactvolle finale.

 

Echter de reeks schoot bij mij wat tekort. Ten eerste is er de verhaalopbouw. Die klopt voor geen meter naar mijn idee. Het eerste deel bevat nauwelijks plot en is meer een opéénstapeling van diabolische plannen en moorden uitgevoerd door de hoofdpersoon. Pas vanaf deel 2 komt er echt duidelijk een plot in het verhaal. Verder begint het verhaal in media res en wordt er nooit echt een fatsoenlijke introductie gegeven naar de hoofdpersonages. Maar dat had waarschijnlijk ook niet heel veel uitgemaakt want ik gaf vrij weinig om ze. Het is gedurfd van Tezuka om zijn verhaal te vullen met moreel verfoeilijke hoofdpersonages maar het probleem is dat ze nooit onder het laagje veneer van moreel verfoeilijk uit komen. Het werden voor mij nooit echte mensen waardoor ik nergens echt met hen mee voelde zoals ik dat wel deed met de personages in het, zeer ernstig door MW geinspireerde Monster. Tot slot, en dit moet ik aangeven want het is mijn voornaamste probleem met de reeks, het tekenwerk is ronduit verschrikkelijk. Tezuka bedient zich van een zeer karikaturale stijl die totaal niet past bij dit akelige en bloedserieuze verhaal. Ik zat iedere keer te wachten op de grap die uiteraard nooit komt en ook bepaalde momenten van emotionele climax miste totaal zijn uitwerking op mij omdat het zo komische getekend was allemaal. Op dat punt vind ik MW heel laag scoren en ik denk dat ik de reeks al meer zou waarderen als het door iemand anders was getekend in een realistische stijl.

 

Dat gezegd hebbende: MW is beslist geen slechte reeks. Het is geen reeks die ik zou aanraadde want hij is zwaar en onprettig om te lezen maar het is een sterke thriller met een knap geconstrueerd plot en een fantastisch einde. Jammer genoeg wordt het niveau omlaag gehaald door vooral het tekenwerk.

 

***1/2

book-mw1.jpg

 

Vandaag Blue Heaven gelezen. Dat kon mij een stuk meer bekoren. Een claustrofobische actiethriller over een psychopaat die een slachting aanricht op een cruiseschip.Echter hoe verder het verhaal komt hoe meer onderlinge conflicten er naar boven komen en uiteindelijk is het niet meer duidelijk wie nu het grootste gevaar vormt: de psychopaat of de andere passagiers en crewleden? Puntje van je stoel spannend van begin tot eind. Blue Heaven is een zeer knap geschreven en verbazingwekkend realistisch getekende manga reeks die binnen de context van een actiethriller een aantal van de problemen in onze maatschappij aan de kaak stelt. Vol gecompliceerde en goed uitgewerkte personages en niet gespeend van de nodige filosofische vraagstukken, Blue Heaven is één van de beste thrillers die ik de laatste tijd las. Absolute aanrader. Mede door het realistische tekenwerk en de donkere en volwassen toon denk ik dat deze zelfs nog in de smaak zal vallen bij niet manga liefhebbers. Bovendien nog maar 3 volumes ook dus zo uit.

****

Blue_Heaven_v01c02p075.jpg?v=11192383601

 

Noot: Gekiga is een kunstvorm dat al tientallen jaren terug opgehouden is met bestaan maar is grotendeels overgenomen door seinen-manga. Een mangagenre gericht op volwassenen en adolescenten. Blue Heaven is een seinen manga. Evenals het bovengenoemde Monster.

Denk ik om te bewijzen dat ik ben?

Link naar reactie

Ik vind dat je MW tekort doet Dio en het boek (is geen reeks hè) kapot analyseert. Het is een duister verhaal wat je moet plaatsen in de tijd waarin het gemaakt is. I love it. De grapjes van Tezuka die zijn zeker typisch. Heb daar in het begin ook wel moeite mee gehad. Boeddha staat er vol mee. Maar ik zie ze als typisch Tezuka, een stijlkenmerk. Zoals hij vaak zichzelf een rolletje geeft, gewoon fun, meer niet.

 

Blue Heaven ga ik zeker eens bekijken. Heb 'm al gevonden op mijn Mangarock-app B)

Link naar reactie

Gelezen: Carnets d'Orient (integrale 1) - Ferrandez

 

Oriëntaals dagboek is een reeks waarvan in het Nederlands slechts drie delen verschenen zijn, waarschijnlijk omdat het onderwerp, de koloniale geschiedenis van Algerije, nogal ver van ons bed is. In het Frans beslaat de reeks tien delen die ook in twee integrales te krijgen zijn. De eerste integrale begint in 1836, als de Fransen de macht net overgenomen hebben van het afbrokkelende Ottomaanse Rijk. Joseph Constant is een jonge schilder die aangetrokken wordt door het licht en de kleuren van Noord-Afrika. Hij wordt verliefd op het land en op een jonge vrouw. Het werk van Constant wordt de rode draad doorheen de eerste integrale.

In de delen die volgen toont Ferrandez hoe Frankrijk van Algerije een wingewest maakt, hoe arme drommels uit achtergelaten streken van Frankrijk de Middellandse Zee oversteken in de hoop op een beter bestaan. Generaties lang zouden deze pieds-noirs met keihard labeur proberen een droomland op te bouwen. Ze deden dat natuurlijk vooral ten koste van de Algerijnen, maar Ferrandez kiest zijn personages zo dat we een zeer geschakeerd beeld krijgen. Er zijn racisten die de Algerijnen zien als lastdieren, maar ook de idealisten, kunstenaars op zoek naar exotiek, militairen en arme drommels voor wie Algerije toch niet het beloofde land blijkt.

Boven alles is Carnets d'Orient een prachtig boek over een prachtig land. De tekeningen van Ferrandez zijn warm en getuigen van zijn liefde voor Algerije.

Zeer goed. 

Remember that the life of this world is but a sport and a passtime.

Link naar reactie

Ik vind dat je MW tekort doet Dio en het boek (is geen reeks hè) kapot analyseert. Het is een duister verhaal wat je moet plaatsen in de tijd waarin het gemaakt is. I love it. De grapjes van Tezuka die zijn zeker typisch. Heb daar in het begin ook wel moeite mee gehad. Boeddha staat er vol mee. Maar ik zie ze als typisch Tezuka, een stijlkenmerk. Zoals hij vaak zichzelf een rolletje geeft, gewoon fun, meer niet.

 

Blue Heaven ga ik zeker eens bekijken. Heb 'm al gevonden op mijn Mangarock-app B)

Het zou kunnen dat ik bij MW teveel erachter zoek. Het is idd sowieso een product van zijn tijd. En begrijp me niet verkeerd. Ik vond MW best goed (drie en een halve ster correspondeert in mijn scorelijst met "goed") maar ik had er meer van verwacht. Misschien had ik ook gewoon te hoge verwachtingen,

 

En ja die Mangarock-app is echt een uitkomt. Ik gebruik hem tegenwoordig dagelijks.

 

Is Blue Heaven verkrijgbaar in het Engels (boekvorm)? Ik vind het niet meteen.

 

Nee. Officieel is ie niet vertaald. Maar er staan wel verschillende scanlations van online.

Denk ik om te bewijzen dat ik ben?

Link naar reactie

Vandaag gelezen Artica 6, na het herlezen van deel 5.

 

Dit keer heb ik de hele serie maar niet herlezen. Dat blijft altijd weer lastig met langlopende vervolgseries, elk jaar een deeltje, herlees je dan weer alles of lees je enkel het nieuwste deel? Doe je het eerste dan heb je deel 1 tot vervelens toe gelezen en het laatste deel heb je maar 1x gelezen. Veelal ontbreekt je de zin om later de serie nogmaals te lezen. Ook gaat er veel tijd mee verloren, terwijl je weet dat het uiteindelijk weer een jaar wachten is op een vervolg.

Wat dat betreft pleit ik toch meer voor afgeronde verhalen en cyclussen van 3 a 4 delen.

 

Wat Artica betreft is dit een kolfje naar mijn hand. Ik hou gewoon van dit soort verhalen.

Wel ben ik van mening dat het in Artica een beetje langdradig gaat worden. De hoofdrolspelers worden nu al 6 delen opgejaagd, gevangen genomen en ontsnappen dan weer. Elk album bevat minimaal 5 a 6 actiescenes, hetgeen toch wel wat overdreven is. Tussendoor krijgen wij in kleine beetjes het verhaal voorgeschoteld van het 12.000 jarige oude meisje met het blauwe haar.

 

Al met al, ik lees dit nog graag maar ik hoop wel dat er wat meer gang komt in het mysterie!!!

Tot volgend jaar!!!

Link naar reactie

De kraker, de agent, de jurist en de stad

 

Vanuit verschillende perspectieven wordt de kraakwereld bekeken, met name rond het moment dat de nieuwe kraakwetgeving in 2010. Drie journaleisten en drie tekenaars nemen elk een van de perspectieven tot hun rekening, omdat de drie tekenaars allemaal een verschillende stijl gebruiken en de verhalen door elkaar heen verteld worden ontstaat er zo een bont geheel. De stijlen passen prima bij het perspectief, het krakers perspectief is wat rommeliger, minder afhankelijk van een strakke pagina indeling en een losse lijnvoering. Het juristen perspectief is dan weer veel netter, nette kaders, heldere lijnen. Het agenten-perspectief doet officieel aan. Nadeel van de werkwijze is (voor mij) dat personages die in de verschillende verhaallijnen een rol spelen slecht herkenbaar zijn. Een knappe pagina is 98 & 99, het krakersperspectief is te zien in het rood, en weerspiegeld in het water is in blauw het agent-perspectief te zien:

 

post-107-0-22821700-1402175156_thumb.jpg

 

De verhalen belichten uiteraard ook de drie perspectieven, maar, na een eerste instantie had volgens mij het krakersperspectief en het agentperspectief verder uitgewerkt kunnen worden, deze lijken wat onderbelicht. Vergelijk deze graphic novel maar eens met Jason Lutes' Berlijn, waarin de perspectieven van de journalist, de communisten, de fascisten en de elite tijdens de aanloop naar de tweede wereldoorlog worden belicht. In Berlijn wordt je echt de werelden van die mensen ingezogen, bij De kraker, de agent, de jurist en de stad had ik dit toch minder. Uit het nawoord en een VPRO interview met de auteurs blijkt dit toch een van de hoofddoelstellingen te zijn. Mogelijk wordt dit idee veroorzaakt omdat het verhaal zich afspeelt rond de nieuwe kraakwetgeving, als ik het boek nog eens doorblader lijkt het aantal groene pagina's niet oververtegenwoordigd.

 

Sterk punt is de lijst met personages die achterin het boek staat. Hierin wordt verantwoording afgelegd hoe de personages ontstaan zijn (fictief, op basis van interviews of op basis van derden) wat de journalistieke achtergrond benadrukt.

 

Zowel qua tekeningen als qua verhaal is De kraker, de agent, de jurist en de stad me prima bevallen. Deze strip is wat mij betreft de naam graphic novel, in de Nederlandse betekenis dan toch, zeker waard.

 

 

Link naar reactie

Vandaag gelezen Artica 6, na het herlezen van deel 5.

 

Dit keer heb ik de hele serie maar niet herlezen. Dat blijft altijd weer lastig met langlopende vervolgseries, elk jaar een deeltje, herlees je dan weer alles of lees je enkel het nieuwste deel? Doe je het eerste dan heb je deel 1 tot vervelens toe gelezen en het laatste deel heb je maar 1x gelezen. Veelal ontbreekt je de zin om later de serie nogmaals te lezen. Ook gaat er veel tijd mee verloren, terwijl je weet dat het uiteindelijk weer een jaar wachten is op een vervolg.

Wat dat betreft pleit ik toch meer voor afgeronde verhalen en cyclussen van 3 a 4 delen.

 

Wat Artica betreft is dit een kolfje naar mijn hand. Ik hou gewoon van dit soort verhalen.

Wel ben ik van mening dat het in Artica een beetje langdradig gaat worden. De hoofdrolspelers worden nu al 6 delen opgejaagd, gevangen genomen en ontsnappen dan weer. Elk album bevat minimaal 5 a 6 actiescenes, hetgeen toch wel wat overdreven is. Tussendoor krijgen wij in kleine beetjes het verhaal voorgeschoteld van het 12.000 jarige oude meisje met het blauwe haar.

 

Al met al, ik lees dit nog graag maar ik hoop wel dat er wat meer gang komt in het mysterie!!!

Tot volgend jaar!!!

 

 

ik heb  de hele serie er weer even bijgepakt en idd het is een leuke reeks zonder al te veel pretenties. Maar ook van mij mogen ze nu wel eens tot een afronding komen.

Link naar reactie

Zeer veel gelezen dit weekend. Geen zin gehad om me anderszins druk te maken met die hitte :) Ook Eva's GeSternte (XXe Ciel.com) gelezen... Ik had van dit boek eigenlijk niet zo heel veel verwachtingen, maar dit is toch wel echt heel erg goed. Juist omdat je met het verhaal alle kanten op kan. Wat gebeurt er nu eigenlijk, hoeveel waarheid zit erin? De mix tussen de feiten, de beleving van een (seniele) vrouw, de vreemde e-mails en haar broer Frank die nu wel of niet dood is, maken van deze reeks een mooi mysterie die ik nog veel vaker zal herlezen. Niet alleen omwille van het verhaal, maar zeker oom omwille van de prachtige tekeningen. Hoe langer je naar sommige pagina's kijkt hoe meer (engelen) je erin ontdekt.

Link naar reactie

Zeer veel gelezen dit weekend. Geen zin gehad om me anderszins druk te maken met die hitte :) Ook Eva's GeSternte (XXe Ciel.com) gelezen... Ik had van dit boek eigenlijk niet zo heel veel verwachtingen, maar dit is toch wel echt heel erg goed. Juist omdat je met het verhaal alle kanten op kan. Wat gebeurt er nu eigenlijk, hoeveel waarheid zit erin? De mix tussen de feiten, de beleving van een (seniele) vrouw, de vreemde e-mails en haar broer Frank die nu wel of niet dood is, maken van deze reeks een mooi mysterie die ik nog veel vaker zal herlezen. Niet alleen omwille van het verhaal, maar zeker oom omwille van de prachtige tekeningen. Hoe langer je naar sommige pagina's kijkt hoe meer (engelen) je erin ontdekt.

 

Ja - zou ik eigenlijk ook eens (goed) moeten herlezen...

 

Wanneer ik weer bij mijn strips kan (staan door werken op een "onbereikbare" plaats), is dat een voornemen: eens een paar oudere reeksen integraal herlezen... Ik krijg er al zin in!

(òÓ,)_\,,/

 

Schoonheid bestaat slechts bij de gratie van lelijkheid.

Link naar reactie

Dit weekend ook nog enorm genoten van Niourk 1 en 2. Wat kijk ik uit naar het afsluitende derde deel. Een intrigerend verhaal in combinatie met een heel sterk tekenspel! heerlijk!!! Aanrader!!!!!

 

Helemaal mee eens!

 

Heb jij die andere series van "Het universum van Stefan Wul" ook? "Het geheim van Zarkass" en "Enorme Angst" Hoe zijn die? Want eerlijk gezegd heb ik ze vanwege de tekeningen laten liggen.

Link naar reactie

Helemaal mee eens!

 

Heb jij die andere series van "Het universum van Stefan Wul" ook? "Het geheim van Zarkass" en "Enorme Angst" Hoe zijn die? Want eerlijk gezegd heb ik ze vanwege de tekeningen laten liggen.

Helaas, ik heb ze ook niet.

Zarkass heb ik vanwege de tekeningen laten liggen en Enorme angst ben ik nog niet aan toegekomen, maar die ben ik nog wel van plan om te kopen. Op zich staan de tekeningen mij wel aan maar ik baal een beetje van de uitgeverij, dure hc uitgaven welke dan later in allerlei paketten voorbij komen! Maar dit is sc dus daar zal ik vast wel instappen, het onderwerp trekt mij wel aan.

Link naar reactie

GYO van Junji Ito gelezen. Jemig wat een manga! Ben nog aan het bijkomen ervan.Ik was vanaf het begin al hooked. Een flinke dosis Lovecraft met wat Jaws invloeden. Zeer vermakelijk maar nog niet echt puntje van je stoel werk. Echter dat veranderde allemaal aan het eind van deel 1. Zoals alle goeie mangakas neemt Ito rustig zijn tijd het verhaal op te bouwen maar hoewel het nog vrij onschuldig begint wordt het wel steeds naarder qua toon en ook steeds heftiger qua gore. Dit climaxt aan het eind van deel1 en het afsluitende deel dat daarop volgt is een ware nachtmerrie. Ito heeft een manga gecreëërd die diep onder je vel kruipt en niet meer loslaat zelfs al heb je m uit. Als er zoiets bestaat als een apocalyps dan is het wat we te zien krijgen in Gyo. Dit is ronduit afschuwelijk en ongeloolijk goed tegelijk. Het scenario is zeer goed in dat het precies genoeg onthuld om het plot enigszins geloofwaardig te houden en niet genoeg om het gevaar te kunnen relativeren als lezer zijnde. Het tekenwerk is ook echt heel goed. Ik had af en toe zelfs moeite ernaar te kijken zo knap was het getekend. Dit is geen aangename strip maar in termen van sfeerschepping en wat het bij mij teweeg brengt als lezer wel één van de besten. Zeker een aanrader maar bereid je voor op een hoop narigheid.

****

gyo-2375417.jpggyo_v01_144.jpg

Denk ik om te bewijzen dat ik ben?

Link naar reactie

Gyo staat nu op mijn (digitale) leeslijst.

Ik ben verbaasd dat je die nog niet gelezen hebt. Ik dacht dat Junji Ito verplichte kost was voor iedere manga liefhebber. Overigens: hoe je m leest is geheel aan jou maar hij is ook in print verschenen en makkelijk aan te komen voor een lage prijs bij o.a. The Book Depo of Amazon.

Denk ik om te bewijzen dat ik ben?

Link naar reactie

Ook even bespreking op het manga forum gepost. Had het hier gepost omdat ik dacht dat Junji Ito op het manga forum bespreken zoiets is als XIII op dit forum bespreken. Iedereen heeft het al gelezen behalve ikzelf. Maar dat valt dus mee. Wel idd zeker voor manga liefhebbers absoluut een aanrader.

 

Wel een tip: na aanschaf van de boeken de cover van deel 2 niet al te aandachtig bekijken want hij is nogal onthullend wat betreft het einde van deel 1.

Denk ik om te bewijzen dat ik ben?

Link naar reactie

Man dio ,

gij moet recensent worden

ik heb hem ook besteld door u lovende commentaar

Wauw! Bedankt voor het compliment. In enige mate ben ik dat al aangezien ik met enige regelmaat besprekingen schrijf voor de SSZ. Hopelijk bevalt je Gyo je. Zou toch wel erg zijn als ik hoog op loop te geven over een manga die iedereen niks vindt. ;)

Denk ik om te bewijzen dat ik ben?

Link naar reactie

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Gast
Reageer op dit topic

×   Je hebt inhoud geplakt welke opmaak bevat.   Herstel opmaak

  Only 75 emoji are allowed.

×   Je link werd automatisch ingevoegd.   Tonen als normale link

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Laden...
×
×
  • Nieuwe aanmaken...