Lük Bey

83 is de tekenaar van 'Ravian' (Valérian) mogen worden. Zijn werk werd onrechtstreeks wereldberoemd.

Voor alle duidelijkheid, ik twijfel niet aan de goede bedoelingen van Paul Geerts he. Die komt uit een ander tijdperk waarin dat soort luie karikaturen nog normaal waren. Maar om (al dan niet 'voortdurend') een probleem te hebben met verouderde en, jazeker, racistische stereotiepen hoef je niet 'woke' te zijn.

S&W was opnieuw op een grafisch hoogtepunt, en de bedoeling was goed. Dat verhaal van Nello en Patrasche is in Japan even bekend als pakweg 'Hans & Grietje' bij ons, maar ik had er nooit van gehoord tot dit album. Maar inderdaad, onnozele uitwerking en véél te melodramatisch. En wat betreft die gele japanners (ik durf te wedden dat ze ook geen 'R' konden zeggen), sommigen zouden klagen dat 'dat nu niet meer zou kunnen'. Maar dat kon eigenlijk toen ook al niet meer. Ik was toen 11 en stoorde me er al aan.

Tussen oktober en januari lag het werk naar goede gewoonte stil wegens andere verplichtingen. En na twee vrijwel inkomensvrije jaren heb ik dit jaar maar zoveel mogelijk werk aangenomen, waardoor de strip vanaf maart weer in de ijskast zal gaan tot de winter. Hopelijk gaan er niet opnieuw jaren voorbij alvorens het af is, maar daar is het eigenlijk al te laat voor. De komende weken heb ik wel voldoende tijd om hopelijk een paar pagina's verder geraken. Halve pagina waarin een korte inleiding tot Karel de Grote's rijk wordt gegeven. Dat was een stuk moeilijker dan het eruitziet, bij het inkten verwacht ik ook nog enkele dingen weg te laten. Net als bij 'Verhalen voor Canterbury', grijp ik terug naar de goeie ouwe perkament-met-gothische-beginletter om het geheel wat epischer te laten lijken. Het helpt om een kleinere versie te hebben, zo zie ik veel beter waar dingen letterlijk scheefstaan of te gedetailleerd zijn en zo. Op het origineel (deze zijn beide 40cm breed) valt dat veel minder op.

Dat was wel verrassend, alledrie toch wel 'before their time', die zou ik niet eens meerekenen bij de statistische voorspelling. 70 is tegenwoordig ook nog niet oud he, maar boven de 80 vind je toch niet veel popsterren. Een beetje per definitie natuurlijk, popmuziek zelf is nu eenmaal nog niet zo oud. Ik heb uit morbiede nieuwsgierigheid eens een lijstje gemaakt van alle muzikanten-die-iedereen-kent die intussen 70 zijn of ouder. Ik kom op een honderdtal namen. Zelfs als er daar pakweg tien de 100 van halen, maakt dat gemiddeld drie overlijdens per jaar enkel van die lijst. Met andere woorden, 2021 was eigenlijk een bijzonder mild jaar voor de classic rockers.

Ja, dat vond ik ook. Weinig echt grote namen (van het kaliber Rod Stewart / Cher / Paul McCartney / Neil Young / Dolly Parton / Abba / Brian Ferry / Debbie Harry / Ozzy Osbourne etc, namen die bijna iedereen kent, en dan noem ik nog alleen maar 70-plussers). Zelfst als er een aantal de 100 halen, wordt het statistisch onvermijdelijk dat er een jaar gaat komen waarin er een tiental iconen op korte tijd overlijden.

Ja, allemaal 70-plussers he. Maar toch, de twee noemenswaardige overlijdens sinds die mashup zaten er allebei per toeval al in. En er zijn nog zeker een honderdtal Grote Namen uit de muziek rond die leeftijd of ouder, dus het zou toch heel toevallig als een van deze zeven de volgende is.

Amai, precies geen fan. Ik geloof dat Meat Loaf allang clean was, en zelfs vegetariër. Maar goed ook, anders had hij de 74 wellicht niet gehaald. Was ook meer dan een zanger, een verdienstelijk acteur en precies wel een redelijk toffe pee. Toevallig zaten zowel hij als Ronnie Spector (die vorige week overleed) trouwens in een 'tribute mashup' voor de overleden popsterren van 2021, die ik in december op YouTube postte. Maar goed, statistisch kan het bijna niet anders dan dat veel van die classic rockers de komende jaren zullen heengaan. Ze gaan echt niet allemaal 90 worden.

Vreemd. Kort na Ronnie Specor, is nu ook Meat Loaf heengegaan. Beiden zaten reeds in mijn 'artists we lost in 2021' mashup die ik in december gepost had. (Maar dan omwille van de songschrijvers / producers Phil Spector en Jim Steinman.) Als Diana Ross, David Coverdale, Billy Gibbons, Micky Dolenz of één van de overblijvende Rolling Stones binnenkort komen te overlijden, ga ik beginnen geloven dat ie vervloekt is.

Orange & Teal, die andere epidemie die anno 2022 nog niet bezworen is... Hopelijk is de trailer geen voorbode van hoe de serie zelf eruit zal zien, want dan belooft het een armoedige kijkervaring te worden.

Leve Waldorf voor deze geweldige topic! Beide zijn leuk om naar te kijken, en in het echte leven zou ik liever naar dat marktje gaan dat naar dat kruideniertje. Maar de tekenstijl in A spreekt me toch veel meer aan. En ja, Oog Des Meesters, dat speelde ik ook toen dar stripje verscheen.

In tegenstelling tot mijn mashups, is dit niet iets waar ik dagen aan gezeten heb . Zak Starkey drumt wel op één van de Sean Lennon-songs. En ja, Julian Lennon heeft een paar hits gehad. Onder andere 'Valotte' en 'Too late for goodbyes' waren goed voor de hitparade (vooral in UK en Australië, niet in België), en je zult je vast 'Saltwater', nog wel herinneren uit 1991. Een beetje een kloon van 'Imagine', compleet met Goede Bedoelingen. Maar wel een goeie song, de akoestische versie is heel mooi.

Zijn er Beatles-fans hier? Enkele jaren geleden opperde James McCartney (zoon van Paul) het idee om samen met de andere Beatleszonen muziek te maken. Het zal nooit gebeuren, maar ik vroeg me wel af hoe zoiets zou klinken. En ik heb dus een fake album bijeengemixt, met een handvol songs van Julian en Sean Lennon (zonen van John), Dhani Harrison (zoon van George) en James. Drummers Zak & Jason Starkey (zonen van Ringo) zijn geen singer-songwriters en ontbreken dus helaas. De hitsongs van Julian Lennon heb ik ook achterwege gelaten om de illusie van een 'nieuw' abum te behouden. En hoe klinkt dat? Wel, eigenlijk best wel wat als The Beatles.

Wanneer dan, vraag ik me af, want als je die man googlet, zijn bijna alle artikels er van de afgelopen drie dagen. En ze gaan allemaal over deze brief. De woorden 'stuurlui' en 'aan wal' schieten me te binnen. In elk geval staat het huidige verloop (Omikron, dat mogelijk de uitweg zou kunnen zijn) niet haaks op wat de experts al jaren voorspiegelen als een mogelijkheid. Ik heb niet het hele epistel gelezen, maar het stukje dat Retep uitlicht, is lekker hysterisch inderdaad. Misschien spreekt hij enkel voor Israël? De brief is tenslotte aan de zijn eigen overheid gericht.

Ik dacht dat er intussen al een mooiere scan van ingediend was. Het hoeft ook niet om dat boekwinkeltje te gaan, het verhaal draait eigenlijk om die dierenwinkel en velen zijn gecharmeerd door die garage. Ik ben uiteraard dol op Astérix maar niet zo op 'Asterix'. 'Kostunrix"? Connais pas. Kuijpers gestemd, maar als het close was, zou ik toch getwijfeld hebben.

Ja, en nu is Ronnie Spector ook overleden (of 'de zangeres van Be My Baby' soals de Standaard haar noemt, want lezers zijn dom zeker). 'Be My Baby' zit toevallig al in de mashup verwerkt, vanwege Phil Spector die het mee schreef en producete.

Die was al eens eerder per ongeluk gepost, en je kon er al even op stemmen maar ging dan weer dicht. De stemmen zijn wel behouden gebleven zo te zien.

Ik had nog niet gestemd wegens geen uitgesproken voorkeur, ik vind ze allebei prima getekend. Maar dan toch voor het buurtwinkeltje gekozen, wegens de overdaad aan gezellige boekenwinkeltjes in het toernooi.

Er zijn nog wel meer gelijkenissen. Sinds andere tekenaars met Thorgal aan de slag gaan, lijkt ie geen vast gedefinieerd gelaat meer te hebben (je moet hem maar aan z'n haar en litteken herkennen), dus het is maar een kwestie van tijd voordat het dubbelgangers zijn. Axel Moonshine heb ik nooit gelezen, wel regelmatig doorgebladerd en er is iets dat me ervan afstoot. De prent in dit duel vind ik dan weer wel mooi (maar toch voor A gestemd). Het personage lijkt me wel een vrolijkere jongen dan Thorgal, daar kon ik nu eens geen enkel lachend prentje van vinden.

Ja die Alpha's heb ik vorig jaar nog eens herlezen. Die verhalen lezen lekker weg, maar net als bij dat soort films, moet je achteraf best niet te veel nadenken over de logica.

Klassiek en een sterk doorlopend verhaal: Blueberry! Een westernstrip die leest als een epische film. De vijf eerste albums staat de tekenstijl m.i. nog niet op punt, maar na een paar albums is het prima (en verbetert heel snel, om dan op hetzelfde hoge niveau te blijven). Ik zou aanraden om bij album nr 6 ('De man met de zilveren ster') te beginnen: daar begint een hele lange cyclus, en je kunt inpikken zonder per se de eerdere verhalen gelezen te moeten hebben. Die rode draad loopt door verschillende avonturen door tot album 22 ('Einde van een lange rit') en rondt daar netjes af. Het album erop vind ik persoonlijk stukken minder, daarna begint eigenlijk een nieuwe cyclus, 'Marshall Blueberry', die ook wel OK is als ik me goed herinner. Je kunt natuurlijk helemaal bij het begin beginnen ook, maar ik denk dat de kans groter is dat je zal afhaken. En verder: In de stijl van Largo Winch en XIII is er nog Alpha. Realistisch getekende verhalen met een hoog 'Jack Ryan'-gehalte. Ik zie Thorgal ontbreken op je lijstje, dat is goeie fantasy, ik ben geen specialist in die reeks maar er zijn er hier wel een heleboel. De eerste zes albums van de avonturenreeks Theodoor Cleysters vormen ook een sterk verhaal samen.

Het model in de strip wel ja, maar de pranfeuri 3000 niet.

Ik stel het nog altijd met mijn allereerste pranfeuri, gekregen voor mijn plechtige communie. De batterijen twee keer moeten vervangen, maar verder doet ie het nog perfect. En de uilen zijn er ook dol op.

De onnozele humor van Dirkjan, daar heb ik altijd tijd voor. Doet me in dit geval wel aan een - betere - Far Side mop denken. Die tweede daarentegen, die vind ik met elk prentje een beetje minder grappig.

Ik had wel voor A geargumenteerd, maar er per ongeluk niet voor gestemd. Bij deze veranderd en zo wordt het (iets) minder spannend.