TDPB

Minder gekend dan Little Nemo, maar toch ook héél goed: Gassoline Alley van Frank King.

J.H. Williams heeft de lat heel hoog gelegd, en heeft ondertussen behoorlijk wat tekenaars beïnvloed. Onlangs bladerde ik nog in iets wat overduidelijk op zijn werk gebaseerd was. (ik heb hier een originele Batman-pagina van hem hangen. Relatief eenvoudig voor zijn doen, maar ik ben er toch heel blij mee).

Bij De Grote Knoeiboel hebben ze dat ook zo aangepast, dacht ik. Op een gegeven moment vond Nys dat alles in Jommeke (min of meer) echt moest kunnen. Vandaar die retroactieve aanpassingen.

Voor de smurfin erbij kwam waren alle smurfen in theorie genderloos. Of toch in ieder geval sexeloos.

Orlando uit The League of Extraordinary Gentlemen is ook zo'n personage: de ene keer man, de andere keer vrouw.

was dat maar waar. het was een gemompelde 'thanks'.

ik heb hem nog aangesproken ook (om eerlijk te zijn, het was de dag na een optreden van hen).

ah, niet zien passeren. Ik vrees dat ik de gewone versie heb besteld. Een paar jaar geleden liep ik Dieter Meyer tegen het lijf aan het ontbijtbuffet van een hotel. Hij droeg exact hetzelfde als in die clips.

in dat geval kan de vorige single van twee maanden geleden niet ontbreken (volgende week verschijnt hun nieuwe album)

het vraagteken, gele lucht, groene, gebogen ondergrond plus schuine zwarte balk met witte letters.

Van welke wel?

Tuurlijk kan het. Als iemand een roman kan schrijven waar de letter e niet in voorkomt, kan dit ook. Maar het zou wel een uitdaging zijn om het een beetje natuurlijk te laten overkomen. In het engels zou het al net iets vlotter gaan.

Dat zou zeker kunnen, maar het zou wellicht wel tot vergezochte en rare formuleringen leiden. Vervang maar eens alle hem, haar, jongen, meisje, zij... uit pakweg een doorsnee S&W door iets neutraals. Het resultaat zal zeer gekunsteld overkomen.

Album 8 van En Daarmee Basta, waarin het hoofdpersonage Joost het hele album door als vrouw verkleed is, begon met een Jommeke-parodie waarin een uitvinding van meneer Corpusje in het eten van de schoolkantine terecht komt en iedereen van geslacht verandert. Het parodiegehaalte is helaas een beetje verpest door een slechte inkleuring, het was de bedoeling dat de hoofdpersonages in dezelfde kleuren als Jommeke en Filiberke gekleed waren.

Ik had ooit een vaag idee voor een reeks waarbij je niet kon zien van welke geslacht de hoofdpersonages waren (beetje zoals ik lange tijd heb gedacht dat Wicky de viking een meisje was) Ik herinner me nog dat een van de twee Kim heette. Maar qua dialogen zou dat een mijnenveld geweest zijn.

t was wat we een Nederlandse tekststrip noemen. Tekeningen Voges, tekst Bosmans

Rekening houdend dat de drie door Cauvin geschreven albums op korte tijd na elkaar in albumvorm werden gepubliceerd is het duidelijk dat populariteit niet van belang was bij de albumuitgaves. Die stonden gewoon ingepland om in dat jaar gepubliceerd te worden. Om daarna met de T&J-albums te volgen. Ze konden gerust ook de twee verhalen die Broca tekende voor hij met Cauvin begon in albumvorm gepubliceerd hebben. Die zouden logischerwijze zelfs het eerste Broca-album moeten geweest zijn (akkoord, ze hebben de eerste T&J korte verhalen ook niet meteen gepubliceerd, maar die waren eigenlijk ook minder goed dan hun eerste lange verhaal, bij Broca viel dat verschil minder op). Overigens, in de jaren 80 gaan minder populaire R&K-albums nog steeds meer dan behoorlijk verkocht hebben.

Van Leonardo worden nog steeds nieuwe verhalen gemaakt. Eppo publiceert die nog steeds. Zo vergeten zou ik die dus niet noemen.

Schanulleke moet ondertussen een ferme identiteitscrisis hebben. Al die keren dat ze eventjes levend mag worden, de ene keer braaf, de andere keer stout, om dan terug een pop te moeten worden.

Hoe kom je erbij? Andere naam, ander uiterlijk, ander karakter. Duidelijk compleet andere mensen.

De albums daarna zijn (hoofdzakelijk) het werk van Marc. Maar Lilli Natal is vormelijk en inhoudelijk in ieder geval duidelijk nog eens een Geerts-album. Ik veronderstel dat wikipedia het op dat vlak bij het rechte eind heeft. Een ding is zeker: op de vermelding op de titelpagina mag je niet afgaan. Die zijn vaak flagrant verkeerd. Bij de albums die door Dirk zijn getekend staat ook gewoon dat ze van Luc zijn. En bij die van Marc stond nog lange tijd dat ze van Paul waren.

tja, nu ze de hele lijst met albums niet meer kwijtgeraken op de achtercover, moeten ze die toch ergens mee vullen?

Wiske dateert nog uit een periode waarin mensen vaak een officiele naam hadden die anders was dan de naam die iedereen gebruikte. Raf was eigenlijk Raphael en Lieve was eigenlijk Godelieve en Landa was eigenlijk Rolanda en Jo was Johannes en Harry was Henry. Ik vraag me af of de huidige lezers nog begrijpen waarom Wiske soms Louise wordt genoemd en Suske Francois.

ongeveer hetzelfde concept als bij de huidige S&W, niet? Lijkt inderdaad nergens op. Ze konden dat blauw gerust vervangen door een leuke tekening.

ah ja, juist. Maar die pijproker komt toch ook vaker voor, niet?