Boekenmagazijn

Mijn "streepje":

Wie kan me vertellen waarvoor de afkorting "G.v.d." op dit insigne staat? Alle aanvullende informatie over de organisatie of een datering van de speld is natuurlijk ook welkom.

Clichés (hele of gedeeltelijke drukplaten voor hoogdruk) worden geëtst in een zuurbad. https://nl.wikipedia.org/wiki/Cliché_(druktechniek) Loden clichés werden vroeger na gebruik meestal omgesmolten, omdat het bewaren van die loodzware dingen veel te duur was. Afhankelijk van de ouderdom zijn er dus niet zoveel meer van in omloop. Intrinsieke waarde hebben ze niet, het is een hebbeding. Je kunt ook iets anders kopen voor die 30 euro, maar die keuze moet je zelf maken.

Gele Griet.

Probeer jij maar eens de stijl van Martin Lodewijk en Willy Vandersteen overtuigend te mengen. Onder de S&W-parodieën is deze (van Aart Clerkx) nu juist de enige die je níet kunt beschuldigen van slecht tekenwerk.

De tekening is authentiek, ik kreeg dat zojuist (via Yves H) per mail bevestigd. Een grote zeldzaamheid, zo'n ongesigneerde Hermann

Lijkt mij een vrij overtuigende vervalsing, met o.a. dit origineel als voorbeeld: https://www.ebay.nl/itm/384219862876 Niks nieuws onder de zon.

George Herriman [doublure]

Jean-Claude Mézières

Chris Ware (met eenpotige tafel) en met tekentafel

Jean Giraud

Alex Toth (ca. 1972)

Jaime Hernandez.

Nogmaals Will Eisner, nu op 82-jarige leeftijd. (En inderdaad, zonder tafel.)

Er zit geen kleur onder het zwart van de lijntekeningen. Als dan niet alle kleuren perfect "in register" liggen krijg je witte kieren. Normaal gesproken loopt de kleur door onder de lijntjes, of bestaan alle zwarte elementen uit bijv. 100% zwart + 60% cyaan + 40% geel + 40% magenta. Dan valt het minder op als kleuren verschoven zijn.

Ik kan me goed voorstellen dat de tekening van Dupré veel mensen aanspreekt. Hij is inderdaad vrolijk en kleurrijk. De belichting die Windsor-Smith met zijn arceerwerk weet weer te geven, sluit perfect aan bij de dreigende en vervreemdende sfeer van dit tafereel. Het naoorlogse Thanksgiving-maal uit Monsters is (afgezien van de kolossale vogel) nogal karig, maar het is de opmaat tot een van de meest hartverscheurende scenes die ooit heb gelezen. Dat zal me altijd bijblijven en er zijn weinig tekenaars die dat voor elkaar krijgen.

Monsters (Barry Windsor-Smith)

Ik denk dat veel beroepsmatige verkopers een zucht van verlichting zullen slaken. Al jaren lang hebben ze oneerlijke concurrentie van al die amateurs die zonder maandelijkse vaste lasten hun spulletjes voor een appel en een ei aanbieden. Als verzamelaar heb ik natuurlijk ook alles liever op een koopje, maar de realiteit is dat alles geld kost, ook je eigen vrije tijd.

De catalogus leverde vanaf het allereerste begin niets op. Toen de veilingen een succes werden en miljoenen aan investeringen aantrokken, kwam de hele ontwikkeling van dat verzamelaarsgebied stil te liggen. Ongetwijfeld zou de catalogus vroeger of later zelfs helemaal opgeheven zijn, omdat het als commercieel onderdeel verliesgevend was. Rene en Marco hebben (een deel van) hun persoonlijke verdiensten aangewend om de catalogus te redden en door te ontwikkelen. Daar kunnen we ze niet dankbaar genoeg voor zijn.

Kwestie van perspectief. Je zou er van uit moeten gaan dat alles wat je koopt onmiddellijk zijn commerciële waarde verliest. Alleen de persoonlijke waarde voor jouzelf telt. Het geeft een hoop gemoedsrust als je je geen zorgen meer maakt over hoeveel geldelijke waarde je verzameling heeft (en of je erfgenamen het misschien allemaal naar het stort brengen).

Ach, heb je weer wat toe te voegen de komende tijd. Houdt je van de straat Waarom vond je het nodig om dat onmiddellijk te doen, terwijl de wijziging pas over ruim een week in zou gaan?

Geen idee uit welk album, plaatje van Lambieks Comiclopedia.

https://inducks.org/story.php?c=H+94202

https://inducks.org/story.php?c=H+98016