Peter Motte

Ach, het is eigenlijk toch al zo.

Hopelijk maken ze het systeem duidelijker om te navigeren. Ik kreeg positieve feedback van iemand, ik wil hem ook positieve feedback geven, maar ik zou echt niet weten hoe.

Is dat its, "De jeugdjaren van Nävis"? Konvooi ken ik. Heel goed.

Ik denk alleen Raadselachtige gedaanten, alhoewel Het metalen geheugen er ook wat van weg heeft. Dat stelde ik een jaar geleden vast i.v.m. Het metalen geheugen. Walthéry maakte dus eigenlijk graphic novels zonder ze ooit zo te noemen. En dat bewijst voor mij dat graphic novels gewoon bij strips moeten worden ingedeeld, en ook dat in West-Europa de term graphic novel eigenlijk overbodig is.

Er zijn zelfs DRIE profielen van Peter Motte, en geen van die drie ben ik.

Ik had Natasja herontdekt door de integrales. Vroeger had je in Robbedoes maar twee vrouwen: Natasja en Yoko Tsuno. Maar mijn voorkeur ging naar Tsuno. Ha ja, dat is sf. Natasja daarentegen ...Maar de verhalen zijn erg goed en het is allemaal uitstekend in beeld gebracht.

WAARSCHUWING Toen ik daarnet in de Carrefour was viel me iets op aan de afstandsmarkeringen aan de kassa's, en thuis heb ik het eens nagemeten: anderhalve meter is een stuk langer dan ik dacht. Een judoka uit Litouwen had het drie maanden geleden tijdens een video conference call al eens gezegd dat de meeste mensen niet weten wat anderhalve meter is. Ik zou dus iedereen willen aanraden om het thuis eens uit te meten. Dus ik zie stripbeurzen nog niet zo gauw terugkeren.

WAARSCHUWING Toen ik daarnet in de Carrefour was viel me iets op aan de afstandsmarkeringen aan de kassa's, en thuis heb ik het eens nagemeten: anderhalve meter is een stuk langer dan ik dacht. Een judoka uit Litouwen had het drie maanden geleden tijdens een video conference call al eens gezegd dat de meeste mensen niet weten wat anderhalve meter is. Ik zou dus iedereen willen aanraden om het thuis eens uit te meten.

Het is duidelijk welk land de lilliputter is.

Da's allemaal interessant, maar er zijn zelfs trailers van films waarin scènes voorkomen die niet in de film zitten. Ik kan me wel voorstellen dat die stripmakers soms niet goed weten waar ze heen willen, maar niet dat dat altijd het geval is.

Dat doe ik bij alle uitgeverijen: als er meerdelige albums zijn, koop ik ze pas als alle delen er zijn. Als de albums los leesbaar zijn, is het wat anders. Dan is het sneu als een goede reeks niet wordt verdergezet, maar dat is het dan ook. Er wordt immers geen verhaal afgebroken. En soms breek ik ze zelf af, als ik het gevoel krijg dat ze eeuwig kunnen doorgaan en de rode draad meer een rood lijntje is waar ze je aan houden.

Da's wel erg kort door de bocht. Om te beginnen had ik het over fietsen, niet over auto's. Ten tweede waren van de eerste tien auto's die in Nederland werden ingeschreven, er negen een Duitse: nl. Benz. En ten slotte haal je je wijsheid volgens mij uit een Franse encyclopedie. Als je een Engelse leest, hebben de Engelsen de auto uitgevonden, lees je een Duitse, dan waren het de Duitsers. En dan vergeet ik nog de Amerikanen. En wat denk je dat er over 100 jaar in een Chinese encyclopedie zal staan over ruimtevaart? Dat al die buitenlandse project, de maanlandingen, de space shuttle, het iss, alleen maar wat geëxperimenteer was, en dat echte ruimtevaart pas begon toen de Chinezen ermee begonnen, en besloten om de zaken eens echt aan te pakken en hun aloude kennis van de vuurpijl uit te werken om te tonen hoe het echt moest. En in sterkstroom ben ik nog niks Duits tegengekomen. En dat onhebbelijke gebruik van de term "dédicaces" vind ik typisch voor het amateurisme hier op de reep. Het is een "opdracht" of "opdrachttekening". Het is net als dat slordige gebruik van de term "integrale".

Een tijd lang werden die in de albums zelf gepubliceerd.

Nou, ik lees in vier talen, maar ik ben niet van plan me te laten veranderstaligen. Ik denk dat het effect van de verfransing zich vooral voordoet bij mensen die (TADAAAM!) geen Frans kennen, en het dus heel amateuristisch leren en daardoor niet in staat zijn om van wat ze in het Frans lezen/horen terug te schakelen naar het Nederlands. Vandaar al die Franse woorden in het "Vlaams". Wat dus betekent dat goed onderwijs in het Nederlands belangrijk is, hoe dan ook, voor iedereen. Anders blijven ze "vietes" en "soepap" en "deerajeur" enzovoort zeggen.

December 2019 was de laatste keer dat ik naar de bios ging.

Ik heb een beetje hetzelfde gevoel met alle Thorgals waarin hij slechts een bijrol vervult, en misschien is dat ook de reden da tik niet weg ben van de reeks Kriss van Valnor. Ik denk echter ook dat ze de reeks beter niet hadden opgesplitst in drie parallelle reeksen, maar dat ze beter alles in de hoofdreeks hadden laten zitten, zelfs al kreeg je dan drie albums per jaar. Maar waarschijnlijk dachten ze dat zoiets niet zou verkopen. En dat was waarschijnlijk juist gedacht. De lezer zou het verhaal dan wel gemakkelijker hebben kunnen volgen.

Volgens mij is dat "marktonderzoek" heel eenvoudig dit: 1e fase: verkoopt een genre goed bij de concurrentie? nee -> geven we niet uit ja -> zoek iets gelijkaardigs in het buitenland om te vertalen 2e fase: verkoopt de originele versie? nee -> vertalen we niet ja -> vertalen we 3e fase: we brengen een aantal reeksen op de markt 4e fase: verkoopt een reeks goed? nee -> stoppen ja -> doorgaan Dat stroomschema is een algemeen schema, dat een beetje kan worden aangepast voor de kleine uitgevers. 0e fase: is een reeks gestopt door een grote uitgever die goed genoeg zou lopen voor ons? nee -> niet uitgeven ja -> proberen te vertalen

Ik denk echt niet dat Kuifje het voorbeeld was. Je bent hier weer het slachtoffer van de cult rond Hergé. Het is moeilijk om de geschiedenis goed te reconstrueren, omdat veel strips van voor 1940 verloren zijn gegaan, behalve de Amerikaanse. Van de periode 1940-45 is er ook niet veel bewaard, behalve ... Kuifje! Om voor de hand liggende redenen. De aandacht voor het verhaal begon volgens mij na 1945, en waarschijnlijk omdat men inzag dat je ook albums kon verkopen.

Dat is volgens mij niet waar. Het is niet alsof mensen in die tijd niet wisten wat een goed verhaal was. Volgens mij was er iets anders aan de hand: om te beginnen was het bedoeld voor kinderen, en nogal wat mensen denken dat als iets voor kinderen is, het slecht mag zijn. Ten tweede verschenen al die verhaaltjes als feuilleton, vaak in kranten, die niet werden bewaard. Dat heeft twee effecten: ten eerste moest de auteur elke week iets op tijd afleveren, zodat er soms te weinig tijd was om het geheel te overzien, en ten tweede werd er niet verwacht dat iemand zich er achteraf mee zou bezighouden om het hele verhaal in één ruk te lezen. Wat Kuifje betreft: het eerste "verhaal" was louter bedoeld als propaganda in het kinderhoekje van de krant Le XXe siècle tegen de Sovjets. Of het een goed verhaal was of niet, had geen belang, als de propaganda maar effectief was.

Misschien is er een andere uitleg; Ik heb lang geleden Alinoë gelezen, en vond er niks aan. Drie grijsaards in het land van Aaran, De zwarte galei, en De schaduwen voorbij daarentegen vond ik toen goed, en toen ik ze deze week herlas, vond ik ze nog altijd goed. Dat zijn sterke verhalen. Het is mogelijk dat de auteurs vonden dat Thorgal een langelopende reeks kon worden, precies doordat het zo'n zwak album was. De redenering was misschien dat als ze zelfs dát verkocht kregen, dat ze dan alles verkocht kregen.

Wat de tekeningen betreft: die werden voortdurend herwerkt. Op het einde tekende hij alleen nog maar de personages, en de rest gebeurde door zijn assistenten, zoals Bob de Moor, Roger Leloup... Ook Edgar P. Jacobs heeft een belangrijke rol gespeeld. Hij ontwikkelde het kleurgebruik voor Kuifje. En dan dé geschiedvervalsing: dat Hergé de tekstballon zou hebben uitgevonden. Maar dat is natuurlijk alleen maar dé geschiedvervalsign in Hergés stripgeschiedenis... Net zoals er een cult rond Apple bestaat, bestaat er ook een cult rond Kuifje en Hergé. In Vlaanderen en Nederland is dat vooral rond Kuifje. Het andere werk van Hergé is hier nauwelijks bekend, zoals Kwik en Flupke, Leo en Lea, en Jo, Suus en Jokko. Dit zijn de eerste plaatjes van Kuifje: Dus niet dit:

Nou nou... Het is toch heel duidelijk dat al die oplossingen er met de haren zijn bijgesleurd?

Dan verkochten die series blijkbaar niet goed.

Ben je wel zeker dat die zo goed verkopen? En in hoeverre is die vertraging het gevolg van vertraging bij de Franse productie, sterker nog: omdat de tekenaar en scenarist geen vervolgen meer maken?