cinco

Om het afgetrainde lichaam van Haddock te bewonderen, hoef je niet terug te vallen op fan-art. En dan mag-ie blij zijn dat er nog geen GSMs of iPhones bestonden.

Ik heb deze recent gehaald. En maar 1 exemplaar. Dus hem lezen in een bad of een jacuzzi zit er voor mij niet in.

Ook handig wanneer je zonder toiletpapier komt te zitten.

Ik zit hem nu ook door te lezen. Al dadelijk wat Kuifje-verwijzingen met die droom en Le Petit Vingtième. Interessant dat de kantoren van Dupuis worden bezocht, wat cameo's van de Guust-cast. De Marsupilami staat op de achterflap, maar ik veronderstel dat hij niet in de strip voorkomt.

Men had betreffende die haargroei nog veel meer mogen weren uit de albumpublicatie.

Dat blauwe haar waait wel weer strategisch in de juiste positie. Men moet zijn prioriteiten kennen als men op de brandstapel staat te smeulen.

Langs welke duistere weg worden die SU-strips verhandeld? Die Kiekeboe is ook nog niet in de winkel.

Wa Wat was weer de reden voor dat blauwe haar?

In een strip waarin ze ganse tekstballonnen vullen om alles wetenschappelijk aanvaardbaar te laten klinken. Maar oh, die gag van Het Zwarte Goud moeten we er ook absoluut insteken. En het is zeker niet nodig om te verklaren hoe een menselijk lichaam zeepbellen kan produceren, ondanks het feit dat we pagina's zijn blijven doorgaan over de manier waarop een raket functioneert. Maar ondanks dat storend element vind ik het maan-tweeluik een absoluut hoogtepunt in het oeuvre van Hergé.

De makers zelf creëren meestal hun speelveld. (soms heeft bijvoorbeeld een uitgeverij ook een vinger in de pap) En het is verder vooral een kwestie van aanvoelen. Natuurlijk kan een reeks evolueren en kunnen grenzen verschuiven, maar dan is het ook kijken naar de manier waarop dit gebeurt.

Neem Het Geheime Wapen van Asterix als voorbeeld. Asterix heeft ook elementen zoals de toverdrank, iets dat niet realistisch is. Maar deze figuren hier, die vormen een te overdreven fantasie-element voor de reeks. Daarbij zeg ik dan ook dat dit ongebruikelijk is voor Asterix, ondanks het feit dat het geen realistische serie is. Elke reeks heeft zo zijn eigen speelveld met afgebakende grenzen wat kan en wat niet kan binnen dat universum.

Die Yeti valt onder de legendes en het paranormale. Net zoals de UFOs. En Bobbie, hij communiceert toch niet met de rest. Het zijn meer gedachtenwolkjes. De uitvindingen van Zonnebloem hebben ook wel altijd een soort van waarschijnlijkheidsfactor. Nogmaals, ik ga niet zeggen dat Kuifje realistisch is, maar er zijn in mijn ogen gradaties betreffende onrealistische elementen in een verhaal. In Johan en Pirrewiet is het bijvoorbeeld heel aannemelijk dat er plots blauwe dwergen in opduiken, in Kuifje zou dat niet passen.

En de Maan-cyclus, Hergé probeert er zoveel mogelijk technisch aanvaardbare uitleg in te stoppen, het allemaal tot in het kleinste detail uit de doeken te doen. De ganse opbouw van die raket, de volledige vlucht in al zijn fases, dan een zo realistisch mogelijk maanlandshap en dat allemaal verweven in een thriller met een verrader aan boord. En dan komen die twee met hun bolhoeden plots af met hun haargroei-syndroom. Dat haalt je toch uit die o zo nauwkeurig opgebouwde verhaallijn.

IK doel op transformaties zoals de Jans(s)ens met hun gekleurde haargroei en hun bubbels uit hun mond. Of dan weer die plots groeiende paddestoel in De Geheimzinnige Ster. Uiteraard is het geen realistische reeks, maar bovengaande voorbeelden staan toch eerder op zich. En een verhaal zoals De 7 Kristallen Bollen leunt meer bij het paranormale aan. (en geïnspireerd door de Toetanchamon-vloek) Dat plaats ik onder een andere noemer. Maar dit... ... dit is wat je van Gobelijn in Jommeke kan verwachten, maar er bestaat geen precedent voor in Kuifje. Maar als je voorbeelden hebt die ik over het hoofd zie, breng ze maar aan.

Dit is de Al Hirschfeld karikatuur van Mae West. Die weet haar expressie wel te vatten. Pas op, ik wil die Sammy-strips van Jean-Pol niet bekritizeren, hoor. Ik vond zelfs dat hij terug een frisse wind liet waaien door de reeks met zijn heldere en erg leesbare stijl.

De Mae West in de strip lijkt meer op Marilyn Monroe.

Omwille van Sammy was ik toch wel benieuwd hoe de echte Mae West er uitzag. Euh, laten we zeggen dat ze in de strip toch wat fraaier oogt.

Dat soort fantastische elementen zijn wel hoog ongebruikelijk in Kuifje. Ik kan het wel zien werken in zo een bevreemdend album als De Geheimzinnige Ster. -------------------------------------------------------------------------------------------------- Dit daarentegen had nooit het uiteindelijke album mogen halen. Dit is een voor de reeks totaal misplaatste running gag. En dat het een minder album zoals Het Zwarte Goud ontsiert, dat valt nog te verkroppen. Maar dat het vervolgens in een parel van een tweeluik opduikt, dat is bijna tragisch te noemen.

Ik zat nog wat op te zoeken over de voorloper van de Jommekesstrip. Weet er iemand in welk verhaal van Seppeke kasteelvrouw Zagoga Kwist voorkwam?

Los daarvan moet iemand mij eens zeggen of die groeiende paddestoel in De Geheimzinnige Ster echt was of een droom, want dat is één van de Kuifjesstrips die ik niet heb. En ik herinner me dat er wel wat nachtmerries in die strip voorkwamen. Misschien wel het meest atypische album van de reeks. Dat is pure Alice in Wonderland.

Het is gewoon een suggestie, hoor. Ik vind dat ook allemaal allemaal interessante onderwerpen, maar het zijn misschien niet dadelijk de thema's die occasionele bezoekers verwachten als ze hier even het onderwerp Kuifje binnenduikelen. Al is Kuifje doordat het een strip van zijn tijd is natuurlijk ook zijn onschuld verloren en zal het altijd wel zijn bagage met zich blijven meedragen. Oorspronkelijk braaf kwalitatief tiijdsvertier, maar nu een venster naar de wonden uit het verleden. (de rol van de vrouw, de voorstelling van andere culturen...) Dat zijn de aandachtstrekkende onderwerpen, maar het plaatst de andere facetten van de reeks vaak in de schaduw. Bijvoorbeeld Hergés documentatiedrang die zijn hoogtepunt had bereikt ten tijde van De Zaak Zonnebloem. Dat vond ik altijd heel fascinerend en boeiend.

Dat boek over die treinen in Kuifje was trouwens best interessant. (ook uitleenbaar in de betere bibliotheek)

Misschien moeten de afgelopen pagina's verplaatst worden naar een nieuwe thread (homo-erotische interpretaties van stripscènes NSFW of iets in die aard) om de kuisheid van de Kuifje-thread te hervinden, voor het geval dat er eens ooit een jonge striplezer deze pagina's binnenwandelt voor een spreekbeurt betreffende het gebruik van groene treinen in de Kuifjesstrip.

Alex is a grower, not a shower.

Om toch nog een afbeelding van Kuifje te hebben op deze pagina... Geef er zeker geen Freudiaanse betekenis aan zoals dat soms wel eens durft te gebeuren met deze cover.