sporoi

Weet ik niet zo, te warm om na te kijken. Ik weet wel dat het scenario een combinatie is van de zonnemummie en de koningin van Onderland, met zeer veel heen-en-weer gereis. Dus het scenario haperde wel wat. Ook wat wrede zaken zoals een man gemummificeerd en met melk gevoederd in een onderaardse cel voor een paar weken.

Karakters komen niet overeen. Deze 2 waren uiterst gewelddadig naar Jommekesnormen, bij Seppe en bij Jommeke. De eigenlijke Kwak en Boemel waren in het begin (Het wonderdrankje) al meer wat verlopen losers, hoewel ze hun hand niet omdraaiden voor ontvoering (Jommeke in de knel). Later zijn ze meer sympathiek gemaakt, net als Anatool.

Wat Willy Vandersteen in de tijd met zijn eigen oudere werk uitstak was gewoon hemeltergend, platte commercie! . Als kind al waren die herwerkte verhalen minder aangenaam om te lezen, wegens bv die transformatie van Jerom als het meest opvallend element. Maar ook de wat onbeholpen inkleuring en slechte inktvoering (wat ik toen minder door had). Je weet niet goed wat er scheelt als kind (behalve de herwerking van Jerom dan), maar ik voelde het wel. Ook de groene reeks van Jerom was abominabel slecht qua tekeningen en scenario's (dat zag ik dan wel), en liet ik op de duur links liggen. Ik was de eerste verhalen van de vierkante reeks gewend en blijkbaar verwend daarmee. De eerste verhalen van Paul Geerts waren in die tijd voor mij ook een enorme bergaf van de reeks "Suske en Wiske", en dat is zo gebleven. Ik heb zijn werk nooit graag gelezen, veel te slijmerig en te plat/onnozel qua humor. Wist ik veel dat het nog vele malen erger kan! Willy Vandersteen kon nogal moraliseren, meer en meer in zijn later werk. Maar de grappige vondsten en originele scenario's maakten veel goed. Paul Geerts moraliseerde ook tegen de sterren op, maar had voor de rest niets mooi meer.

Nee, de notaris heette Nootmans. Het verhaal is in grote lijnen hetzelfde, wat minder goed getekend, met het scenario die meer haken en ogen heeft. Seppeke gaat in het verhaal op stap met de volwassen detective Amedeus. De jongen, die van zijn stiefvader "meer slaag dan eten krijgt" , wordt op het einde van het verhaal aangenomen door Amedeus. Ze krijgen op het laatst ook een papegaai Bacchus, die wel een borreltje lust, cadeau van de rechtmatige erfgenaam. Het trio beleeft dan nog 2 avonturen, om dan in de vergetelheid te belanden. Professor Gobelijn, de zonnemummie, de koningin van Onderland, ze hebben alle hun voorganger in die 2 laatste verhalen.

De oeroude voorganger van Jommeke, Seppeke, mag hierbij niet ontbreken! Toen niet met een voetbal, maar met een teddybeer met als treffende titel "Jacht op een teddy-beer" (oude spelling). In de krant "Het Handelsblad" in de jaren '50.

Er waren in de jaren '60 ook 2 leuke Franstalig boekjes met tekeningen van Franquin voor de allerjongsten verschenen in de serie Collection du Carrousel: "Joyeuses Pâques pour mon petit Noël" en "Les Étranges Amis de Noël" De laatste heb ik zelf.

xx

Obscuur zou ik het niet durven noemen. De strip was een broertje van zijn tijd, het was een eigen aan de tijdsgeest van de jaren '50 om zo'n scenario's te maken van soms wat zielige maar rechtschapen jongemannen. Het hoofdpersonage, goed van inborst, soms met een vertederend huisdier, neemt het op tegen onbegrip, onverschilligheid (en schurken natuurlijk) en leert de jonge lezer dat rechtschapenheid en durf tenslotte loont. Dat was nog voor mijn tijd gelukkig.

Stond inderdaad in Kapoentje (vraag me niet wanneer) en ook in weekblad Robbedoes. Verschrikkelijke scenario's, maar inderdaad mooi getekend.

Ik herinner me oude Sjors'en van begin jaren '60 die ik ooit heb doorbladerd. Naast de grappen en de 2-paginaverhalen van Billie Turf was het blad vol met vooral buitenlandse vervolgseries die ook nooit echt eindigden of van de ene plot in de andere overvloeiden. De western, het meisjesverhaal, historisch, en nog wat. De Nederlandse tekenaar Bert Bus tekende Archie, De Man van Staal, ook een quasi neverending story met altijd hetzelfde stramien: "onrecht- Archie verplettert alles- opgelost". Waterachtige pulp was dat. Misschien is manga hetzelfde concept, opnieuw uitgevonden? Dat toenmalige concept was zo "succesvol" dat ze noodgedwongen een restyling hebben moeten doen en helden van de Dupuisstal hebben binnengehaald (eind jaren '60) .

Dit dus:

"De Kiekeboes"! Een miskleun van jewelste! Het hoofdpersonage is een naïeve wat achterlijke loser geworden, Charlotte een venijnig manwijf, Konstanti(Nopel) een aan TV en games verslaafde macho en Fanny een eigenwijs mediageil sekskreng met dito vriendinnen. Ze zijn de moderne versie van "the Adams family" geworden!

Ik heb nog kortgeleden deze stripalbums aangeschaft, bijna de hele reeks. De laatste albums waren erg slecht geworden qua tekenstijl en verhalen, maar buiten dit is het gros van de verhalen best tot zeer goed te pruimen. Soms een lange verhaal die in feite ook goed is qua scenario en slapstickscenes. Topper is wel het langere verhaal waarin ze een neanderthaler uit het verleden halen die de boel op stelten zet. Toch originele komische korte en langere verhalen waarvan ik kan genieten.

Fantastisch begin.

Zeer mooie intro. Ook deze vind ik erg goed. Muziek van Henri Mancini. Ondergewaardeerde film van Blake Edwards.

Werd wel af en toe gedaan in die tijd. Op één van de seksuele voorlichtingsboeken van de jaren '70 prijkte een niets verhullende jongetje en meisje. Dat kon toen.

"Het einde van het begin" van Clarke komt me vaag voor. Ik was/ben een fan van atheïstische technische science-fiction (mets science op de voorgrond). Isaac Asimov,daar heb ik echt van genoten, Philip K. Dick en andere schrijvers die ik vergeten ben. Fantasy was nooit aan mij besteed. Wel Spijtig dat Clarke, de weinige exemplaren die er nog zijn in de bib, nu voor mij onleesbaar licht is geworden.

Zo'n bekeringsijver heb ik niet, moet ook vermoeiend zijn voor jezelf en voor anderen. Ik zie strips als een medium met te veel beperkingen, in vergelijking met boeken bv. Een boek kan me voor een tiental uren zoet houden, als het me echt interesseert en leent zich voor diepgang. Een strip niet. Je hebt echter de superieure ontspanning van vervlogen tijden, (die ik weinig terug vind in het nieuwe aanbod) en daar is de strip wel goed in. Maar een drang om daarvoor anderen te bekeren ? Heb ik niet. Daarvoor begrijp ik de desinteresse te veel.

Ja, het was ironisch bedoeld. "lekker" staat normaal niet in mijn woordenschat in die betekenis.

Leuk dat je er zo voor gaat. Je avatar laat niet zo'n keuze van onderwerp vermoeden. Hopelijk nog meer werk van je hier te zien .

Fantastisch nieuws! 14 minuten voor de lancering.

Ik ga voor A omdat ik die saloon intrigerend vind. De mensen zijn zo kunstmatig gelijkelijk verdeeld over het interieur en in het algemeen zo emotieloos dat het wel wat heeft van een surreeel werk.

A doet me op één of andere manier denken aan de film Westworld, met robotten als cowboys. Zeer knap getekend, maar bloedeloos. Terwijl ik minder van de tekenstijl van B hou, maar wel het plot en de buurtwinkel kan smaken. Ik vind het een zeer moeilijke keuze en hou het in beraad.

Ik denk dat ik nu ben aan 5 verkopen met Catawiki. Als verkoper ben ik blijkbaar niet de oorzaak van discussies, en de items lijken door mij goed omschreven en ingepakt, want ik krijg geen problemen achteraf.