acor

pb

Ik mis de volwassen Miekes van Jan Bosschaert

Gunter Lamoot gaf ooit een heel andere kijk op Zoete Mosterd en het album

Dat zie je allemaal niet in de zoo ...

Een dagje boekenbeurs is het equivalent van een dagje zoo: de modale Vlaming maakt een gezinsuitstapje om BV's te spotten en indien mogelijk een selfie te scoren of zelfs een gesigneerd boek mee naar huis te slepen.

Het huidige team verstopt wel meer knipogen naar het andere werk van Vandersteen in hun verhalen.

Idem. Liever een mooie covertekening.

Eugeen Goossens was voor mij de beste inkter. Zijn rondere tekenstijl vind ik heel erg afsteken vergeleken met de andere inkters die het werk van Geerts onder handen namen.

Dat vraag ik mij ook af. Blijkbaar wordt alles uit de Blauwe Reeks sowieso veel hoger ingeschat dan de andere verhalen van Sus en Wis.

Het Urbanusgedeelte moet men zeker behouden. Dat vonden wij het plezantste onderdeel, samen met de teletijdmachine van Suske en Wiske.

Wel opvallend dat een zwartharige man met zo'n stevige baardgroei geen enkel borsthaartje heeft ...

In de Rode Ridder ook regelmatig gele luchten ...

Een onderzoeksreporter van 16?

Kuifje lijkt wel verliefd op Chang ...

Dan ga jij ook nogal kort door de bocht: voor Kuifje bestonden er reeds helden die duidelijk een relatie hadden met vrouwen. Zorro, Tarzan, Superman, ... En Vandersteens Lambik lonkte ook al snel gretig naar alles wat vrouwelijk was.

Nu ik de reeks Kuifje voor de allereerste keer gelezen heb is mij één ding duidelijk: Kuifje is duidelijk homo. Vrouwen komen amper voor en de mannelijke personages trekken enkel met andere mannen op.

'De blauwe lotus', 'Mannen op de maan' en 'Kuifje in Tibet'. De rest varieert tussen 'zozo' en 'leuk verhaaltje'.

Euh ... ik behoor niet tot die doelgroep. Kuifje staat hier al jaren in een verzamelbox stof te vergaren. Gewoon nog nooit de behoefte of tijd gehad om ze effectief te willen lezen. Hergé was zeker niet de enige die de actualiteit als inspiratiebron gebruikte. Vandersteen deed niets anders. Merho nog altijd. Ik ben eigenlijk wat teleurgesteld in Kuifje: zo'n monument. In zijn tijd zal het waarschijnlijk wel tot het allerbeste behoord hebben, maar om nu te zeggen dat ik de reeks tot het allerbeste reken wat ik ooit gelezen heb ... Leuke verhaaltjes, dat wel. Maar bij momenten sleept de plot zich voort.

Die originele stijl van Sus en Wis uit de begindagen blijft mijn favoriet.

Toen was het ook al triestig gesteld.

Nu bezig met Kuifje in Tibet ...

Idem voor Sociaal Incapabele Michiel https://www.instagram.com/sociaalincapabelemichiel/?hl=nl Bij de dokter en de tandarts niet meer: de wachtzalen zijn leeg. Geen tijdschriften en strips meer sinds corona.

Ik ben Kuifje voor de allereerste keer aan het lezen: neem in de albums de achtervolgingen en het zich verplaatsen van de personages via allerlei transportmiddelen weg en er schiet maar een mager verhaaltje over.

Nu we toch bij Bats aanbeland zijn ... bij die laatste prent 'hoor' je gewoonweg die waanzinnige lach die bij die ijselijke grijnzende blik hoort. In zwart-wit zelfs nog sterker.

De introductie van Galaxa door Biddeloo in 'De toverspiegel' ... ongekleurde magie die van de pagina spat.