Waldorf

Zep

Ik herlees Il était une fois en France. Ook Als in een droom heb ik herlezen. Er verschijnt werkelijk niets in het Nederlands op dit moment. Tot nu toe in 2022 ben ik enkel over Bleekwater, Antananarivo, Meccano en de verderzetting van RIP enthousiast. Voor de rest is het Frans en Engels aankopen.

Ik weet dat ik vaak de verkeerde indruk wek (wakker worden, verkeerde indruk!) maar de mensen die daar stonden gingen ook wel weg in het gezelschap van vers aangekomen valiesdragers.

Le faux Soir (Couvreur, Lapière, Durieux) Tijdens de Tweede Wereldoorlog nam de Duitse bezetter de controle over de krant Le Soir over, en werd het een nazi-krant. Maar in november 1943 slaagde het verzet er in om een valse editie uit te brengen. Daarin werd de draak gestoken met de bezetter en met gekende collaborateurs. Het was een verzetsdaad waarbij niets vernield werd, en geen druppel bloed vergoten. Wel was het een actie die de Belgische bevolking een hart onder de riem stak. Maar de Duitsers slaagden er in te achterhalen waar de valse Soir gedrukt was, en verschillende medewerkers betaalden met hun leven voor hun daad van verzet. Daniel Couvreur en Denis Lapière vertellen dat hele verhaal, en tegelijk hun eigen verhaal over hun onderzoek naar de valse Soir. De twee verschillende tijdperken maakt Durieux duidelijk door een andere tekenstijl te hanteren. Hoewel het verhaal zeker verdient om verteld te worden hebben de makers er niet bepaald een page-turner van gemaakt. Anno nu zien we de pratende hoofden van de drie makers die met historici en kenners gaan praten. Uit 1943 zien we brede stroken waarin de samenzweerders het hebben over de praktische bezwaren: waar halen we papier, wie zal die kranten drukken, wie schrijft geestige stukken en hoe krijgen we de kranten in de kiosken zonder dat de uitbaters zien dat het niet de echte Soir is? Die mensen speelden met hun leven, maar een funky strip levert het niet op. Het is allemaal erg didactisch en ietwat schools. Maar het is wel een verhaal dat verteld moet worden.

Zaterdagnacht tussen 1 en 2 was het opvallend druk in de aankomsthall van Zaventem. Ik wist niet dat er zoveel vliegtuigen landen op dat moment.

Geweld is blijkbaar ook een reden om een boek te willen bannen uit Amerikaanse scholen. In Amerikaanse scholen waar kinderen leren wat ze moeten doen in geval van een school-shooting. Ik vind dat grappig, maar ik heb dan ook een slecht karakter.

Symboolpolitiek van troglodieten in de culture-wars. Nu goed, ook hier heeft nog een index van door de kerk verboden boeken bestaan, en naar verluidt was dat toch vooral een lijst met aanraders. Want als de pastoors niet willen dat je het leest moet er toch goed gerief in staan. Heeft het verbieden van boeken nog zin in een tijd waarin je alles kan opzoeken op je smart-phone?

Neen. Alles wat ik koop wil ik ook lezen. Maar sommige zaken koop in twee verschillende uitgaves, waarbij ik de ene uitgave gewoon bekijk, en de andere echt lees.

Corto Maltese 16 - Nocturnes Berlinois (Diaz Canales, Pellejero) In het najaar van 1924 bevindt Corto Maltese zich in Berlijn met Joseph Roth, de schrijver. Op het politiekantoor ziet Corto een foto van zijn vriend Steiner, schijnbaar dood. In de wankele Weimar-republiek gaat Corto Maltese op zoek naar de moordenaar van zijn vriend. Het brengt hem uiteindelijk naar Praag. Dit is ondertussen het vierde Corto-album van de hand van Pellejero en op scenario van Diaz Canales, en de heren hebben het nu helemaal in de vingers. Van aan de zijlijn bekijkt Corto Maltese de geschiedenis, met ironische afstandelijkheid, maar nooit cynisch. Hij komt in contact met occulte groepen, geheime nazi-genootschappen, corrupte functionarissen en natuurlijk artiesten en acteurs. Want Berlijn was niet alleen het wankele decor van politieke omwentelingen, het was in die jaren ook een creatieve hot-spot, waar films, architectuur en schilderkunst gemaakt werden. Alle klassieke elementen uit Pratt's verhalen zitten in dit nieuwe album: gewone lieden die grote historische gebeurtenissen ondergaan, poëtische beschouwingen, een vleugje mystiek en referenties aan de literatuur. Waar Pratt graag met Jack London dweepte mag het tegenwoordig ook Joseph Roth zijn. Pellejero zet de tekenstijl van Pratt feilloos verder. Ik las dit album in zwart-wit, want waarom zou je dit ook in kleur willen lezen? Erg goed.

Ik heb bij respectabele verkopers op het internet nog geen beschadigde boeken ontvangen. De Poort, Black&White, Stripweb/BDWeb,... dat zijn allemaal ondernemingen die niet beknibbelen op karton en bubblewrap. Bij Amazon koop ik niet. Het is mijn werk niet om de rijkste mens ter wereld nog vetter te mesten.

Cool. Motorfietsen heb ik nooit gemaakt, maar ik stel me voor dat daar ziljoenen minuscule stukjes aan zitten.

Terwijl ze die RR lezen richten ze geen ander onheil aan.

The book tour (Andi Watson) G.H. Fretwell is een jonge schrijver die voor de promotie van zijn boek een tournee maakt langs boekhandels om daar zijn boek te signeren. Maar nog voor hij goed en wel vertrokken is wordt zijn valies met boeken gestolen. De ene tegenslag na de andere stapelt zich op, en Fretwell heeft steeds minder vat op de gebeurtenissen. The book tour is een erg Engels boek. Er wordt een plechtstatig ouderwets Engels gesproken, en het flegma waarmee Fretwell de gebeurtenissen in de ogen kijkt verdient waardering. Watson tekent ook in een erg ouderwets aandoende stijl met dunne lijntjes die de spaarzame en droge humor van het geheel nog onderstrepen. Geen absolute must-read, maar wel een geinig boek.

Ik een keer en mijn vrouw een keer, he Willy.

Mazebook (Jeff Lemire) Slechts twee maal gelezen. 23 euro

Nury

Andromedanevel

Eisner

Zeer goed. De harmonieuze samenzang klinkt live niet zo goed als op plaat, maar voor de rest was het messcherp gespeeld en warm gebracht.

Heeft iemand daar al een doctoraat over geschreven?

Is iemand al naar de tentoonstelling over Sleen in het Stripmuseum geweest? Er stond deze zomer een interessant artikel over in Knack.

De toernooien op dit forum zetten aan tot kopen en lezen. Gisteren ben ik begonnen in een boek dat al meer dan een halfeen jaar op de plank lag, nadat het kortstondig opdook in het 'winkel-toernooi': The book tour van Andi Watson.