Waldorf

Ik ben de reeks aan het herlezen, nu in chronologische volgorde. Gisteren ben ik tot aan deel 4, 1973, geraakt. Het is mooi hoe enkele zaken die terloops vermeld werden in dat eerst verschenen album later netjes terugkwamen: de miskraam in '69, de geboorte van de jongste in tijdens de reis van '70. Stripgoud, jammer dat Lafebre er (voorlopig??) de stekker uittrekt. Ook jammer dat hij enkel nog digitaal tekent, ik wil nog wel een plaat uit Mooie Zomers.

Moeilijk. Er zijn veel mogelijke kandidaten.

Da's een T2, die zijn minder oud, en dus minder duur.

The good asian tpb1 en tpb2 (Pichetshote, Tefenkgi) In de geschiedenis van de Verenigde Staten neemt de Chinese immigratie een apart hoofdstuk in. Toen Chinese arbeiders in de 19de eeuw, op zoek naar een beter leven, de slechtste jobs aannamen in Amerika werden ze er van beschuldigd dat ze de lonen naar beneden drukten. Uiteindelijk kwam er een verbod op Chinese immigratie dat tot in de Tweede Wereldoorlog duurde. De Chinezen die wel binnenraakten in het beloofde land werden met argusogen bekeken, en zwaar ondervraagd op Angel Island in de San Francisco Bay. Als u ooit Alcatraz bezoekt kunt u doorvaren naar dit eiland, aanrader. Tegen die achtergrond is The Good Asian een noir die in San Francisco in 1936 speelt, en over één van de eerste Chinese politieagenten vertelt. Vooral de sfeer en de historische achtergrond is interessant, want de plot kon ik moeilijk volgen, ook na twee leesbeurten. De scenarist geeft af en toe een resumé, maar dan nog was het aan het einde voor mij niet erg duidelijk wie nu wat had gedaan, en waarom. In dat opzicht is het een noir in de ware traditie van Raymond Chandler: als je niet meer weet waar je bent met je verhaal laat je een man met een revolver de kamer binnenkomen.

Mauro Pawlowski die als Maurits Pauwels Nederlandstalige crooners zingt. Gotver, ik kan niet snel genoeg wegzappen op de radio...

Dat opzichtig poenige busje had een waarschuwing moeten zijn. (tot 150.000 euro voor een fraai exemplaar) https://www.autoscout24.be/lst/volkswagen/t1/ve_samba?sort=price&desc=1&atype=C&ustate=N%2CU&powertype=kw&search_id=lj3vci3bu2&page=1 Personages met iconische wagens zijn leuk in detectives of kinderstrips, maar als ernstige mensen in ernstig bedoelde verhalen er gaan in rondrijden duidt dat op lui schrijverschap. Noem dat gerust het axioma van Waldorf. ***Disclaimer: ik heb Zestig lentes nog niet gelezen.***

Surely you can't be serious. Conscience, met zijn overdaad aan gezwollen beschrijvingen, balzakverlammende dialogen en eindeloos geëmmer lees je uit. Maar Elsschot, de meester van de beknoptheid, met vlijmscherpe observaties aangaande de menselijke aard en gedompeld in een fijne ironie noem je een kwelling?

Heeft iemand dit gelezen: Melvile van Romain Renard? Er is enkele jaren geleden één deel vertaald door RoaRrr.

Aan een touwtje om je nek, zoals Flavor Flav van Public Enemy?

Tip voor de top: broodje aap. Een dun laagje kwatta (zwart) en daarop schijfjes banaan. Ook goed: roerei. In tegenstelling tot wat vroeger beweerd werd mag je best wel vaak ei eten. En je kan er een tomaat bij bakken. Dat noemden wij vroeger kattenspuug. Guacamole. Vet, ja. maar een avocado en een beetje olijfolie zijn echt wel gezond.

Hebt u een voorkeur voor binaire keuzes?

Ananas

Ik vind alles waar tandwielen in ronddraaien fascinerend, maar om nu geld te gaan uitgeven aan een uurwerk... Nope.

Arendsoog! Die hadden ze in de bibliotheek, ik heb dat zo vaak herlezen. Ik herinner me een verhaal over een goudschat van de Zuidelijken die in de bayous van Louisiana verborgen was door een rivier om te leggen met springstof.

Over drankmisbruik in de Sovjet-Unie?

ruitensproeiervloeistof

Je bent nooit te oud om lekker bij te leren.

Een kaart en Vlaamse overheid, dat is geopunt

Wij sproeien daar zelfgemaakte pesticiden op.

Mensen in auto's van 100K die de mentale capaciteit ontberen om hun smartphone te pairen met de blue tooth van die wagen.

De keuken gonsde van de activiteit gisteren: er werd een flan gebakken met eieren uit eigen tuin en confituur gemaakt met bessen en aardbeien uit eigen tuin. De kerstomaatjes worden ook al rood, en morgen eten we zelfgekweekte broccoli.

Gisteren vond ik op de rommelmarkt Montaillou van Emmanuel Leroy Ladurie voor 4 euro. Het spreekt voor zich dat ik niet getwijfeld heb.

Wie is er altijd duidelijk over de eigen bedoelingen?