Waldorf

Ik was vroeg aan de AB gisteren, waardoor ik nog tien minuten en een dikke veertig euro kon spenderen in MultiBD op de Anspachlaan. De nieuwe Corto Maltese (in Z/W) en Le faux soir, over de vermaarde actie van het Belgische verzet in de Tweede Wereldoorlog.

Jerom krijgt wel een erg dikke nek.

Errug fraai.

130 meter? Ik moet dringend weer gaan bouwen. Ik heb 65 meter boeken en strips staan. En het zit vol.

Keeping Two (Jordan Crane) Will en Connie zijn onderweg naar huis met de wagen. Het is druk, Connie leest een deprimerend boek en ze ergert zich aan de rijstijl van Will. Eens thuis is er niets meer te eten, en Connie gaat dan maar boodschappen doen terwijl Will afwast. Als Connie langer weg blijft dan verwacht gaan de gedachten van Will alle kanten op. Ik weet niet in hoeverre uw gedachten soms met u op de loop gaan, maar Crane weet alle gradaties van ongerustheid tot paranoia en van vertedering tot woede neer te zetten in een verhaal met vele draadjes en tijdlijntjes. De personages kijken nu eens terug en dan weer vooruit, sommige stukken zijn echte herinneringen, andere dan weer de vrucht van ontspoorde fantasie. Het einde is diep romantisch. Crane gebruikt eenvoudige lijnen om erg leesbare tekeningen te maken. Zijn erg menselijke personages zijn aandoenlijk eerlijk. Erg goed.

Of in het geval van een nieuwe Hermann: klagen dat het wel verkoopt.

Mazebook (Jeff Lemire) Het is ondertussen vijftien jaar geleden dat Jeff Lemire ons Essex County bracht, een prachtige trilogie over familie, eenzaamheid en verlies in Small Town America. Sindsdien wisselde hij werk voor de grotere boîten van de Amerikaanse comic af met meer persoonlijke verhalen als The underwaterwelder en Roughneck. Mazebook gaat over Will, een eenzame bouwinspecteur die op een nacht een telefoontje krijgt van zijn dochter die al tien jaar dood is. Will trekt naar het huis van de moeder van zijn dochter, van wie hij ondertussen gescheiden is. Op zolder vindt hij een boek met labyrinten -spelletjes waar zijn dochter gek op was. Via een onafgewerkt labyrint komt Will in een onderwereld terecht waar hij zijn dochter hoopt terug te vinden. Het eerste wezen dat hij tegenkomt is de vermiste hond van zijn buurvrouw. Hebt u na het lezen van deze korte inhoud toch nog zin om het boek te lezen, ga dan gerust uw gang, maar ik raad het niet aan. Aan de tekeningen ligt het niet: die zijn wat ze zijn bij Lemire, en ik hou er van. Maar met dit verhaal gaat hij de mist in. De tocht van Will door de onderwereld is van geen enkel belang, de buurvrouw is een duidelijke love-interest, en dan moet de Minotaurus nog opdagen. Ah ja, want het gaat over een labyrint. Geïnspireerd door de boeken van Murakami verzandt dit verhaal over familie, eenzaamheid en verlies in doelloos geneuzel, met in het laatste hoofdstuk een kind op haar sterfbed om wat emotionele impact te scoren. Teleurstellend.

Hebt u het al eens aan de Spanjaarden of de Duitsers gevraagd?

Behoedt de Antwerpse Ring ons voor een vlotte Russische invasie?

Fijn. Die was in het Frans al op mijn radar verschenen.

Hebt u het artikel uit de eerste post wel gelezen? Het succes van Heartstopper bewijst net dat de jeugd wel strips leest, en dat ze zelfs poen willen uitgeven om papieren boekjes aan te schaffen. Het probleem is dat de uitgevers liever het lijk van figuren als Rik Ringers of Buck Danny warm willen houden. Er is dus een markt voor strips onder jongeren, alleen is er in ons taalgebied geen stripuitgever die er in wil springen.

Dat kan ik goed geloven.

heideroos

Mijn dochter van bijna 18 kwam hier enkele maanden terug ook aan met Heartstopper. Ze had in geen jaren nog een strip vastgehad, dus ik blij. Via TikTok wordt ze constant aangespoord om nieuwe boeken aan te sleuren en te lezen. Ze begint al net zo extreem boeken te hoarden als ik. De jeugd leest dus weldegelijk nog. Ook ouwe shit: ze leest en herleest Sense and sensibility dat het een aard heeft. Virginia Woolfe, Bronte, dat soort dingen. Ik denk dus dat dat artikel nagels met koppen slaat, maar ik zie mezelf niet als de houder van een oplossing. Bij mijn kinderen heb ik het vuur brandend proberen houden, verder gaat mijn verantwoordelijkheid niet. Mijn zoon van 15 leest fantasy. Die bracht vorige week Aslak mee uit de bib. Dat komt dus ook wel goed.

Ah, wij ook via Kopenhagen, over de brug naar Zweden, Oslo, Rjukan, Hardangervidda nationaal park en langs de fjorden naar Kristiansand. Combinatie van campings, hotels en vier dagen in een huisje. Ik ben fan geworden van Noorwegen.

achterwerk

Waarom is de Antwerpse ring toch zo'n populaire vakantiebestemming voor onze Noorderburen?

Timmert aan de weg met een eigen strip.

Had u een prettige vakantie?

Je moet niet alles geloven wat je leest.

De Spirous van Franquin als version originale waren 15 jaar geleden al 120 of 130 euro, en die zijn een pak kleiner. En ze zijn uitverkocht nog voor ze officieel verschenen zijn...

Een grap van voor de invasie in Oekraïne: Vladimir Putin arrives at the Helsinki airport. Immigration officer: Name? Vlad: Vladimir Putin Officer: Occupation? Vlad: No, just visiting.

Bij BDWeb is het maximale aantal voorbestellingen al bereikt. Ik zal hem elders moeten halen. Die prijzen zijn overigens helemaal niet absurd. Die boeken zijn gigantisch groot, en het is een prachtige uitgave.

Vinden jullie ook dat het hier verdacht stil is?