Waldorf

Welkom terug, Koen. Ik heb je oprecht gemist de laatste jaren, al zie ik dat je op Stripmunk ook wervend over strips kan schrijven.

Maar dan is het uw taak om hier reclame te maken voor de dingen die we niet kennen! Ik heb overigens ooit iets gekocht dat jij hier hebt aangeraden.

Is er een dokter in de zaal?

Brussel. Parijs of Londen?

Tetris heb ik nog wel eens gespeeld, al weet ik niet meer waar of hoe. Van Pac-Man werd ik bloednerveus na 7 seconden. Daarna heb ik nooit nog computerspelletjes gespeeld.

Ik kom ook voor de sfeer.

Hout natuurlijk. Tesla of Polestar?

Ik zal het nog één keer zeggen.

Ga jij me nu ook al op mijn tekortkomingen beginnen wijzen?

Undertaker 6 - Salvaje (Dorison, Meyer) Ik heb het een beetje gehad met deze reeks. In dit derde tweeluik wordt gesuggereerd dat Jonas nogal een verleden heeft, maar het komt er niet uit. Dorison probeert wat buiten de stereotypes van de western te treden, maar voor mij werkt het niet.

Liefde is een werkwoord, maar dat is aanmodderen ook.

Ah, heeft Mask een nieuw pseudoniem?

Ik heb voor de allereerste keer iets gekocht op Catawiki.

Mooi!

Anaïs Nin - Op een zee van leugens (Léonie Bischoff) Anaïs Nin was een Amerikaans-Cubaanse schrijfster die vooral bekend werd door erotische verhalen en door haar dagboeken. Dit boek concentreert zich op de periode aan het begin van de jaren 1930 als ze in Parijs woont. Ze is getrouwd met de saaie maar betrouwbare bankier Hugo. In haar dagboek beschrijft ze haar leven en het leven dat ze zou willen. Ze ontmoet de Amerikaanse schrijver Henry Miller en zijn vrouw June. Nin kijkt erg op naar June, en als die terugkeert naar de Verenigde Staten beginnen Miller en Nin een seksuele relatie die beide schrijvers zal inspireren. Miller schrijft er "Kreeftskeerkring" over, Nin schrijft "Henry en June". Met de keuze voor Anaïs Nin als onderwerp maakt Bischoff volgens mij geen gemakkelijke keuze. In de periode waarin het boek zich afspeelt waren de mores nog anders dan nu, en Nin was met haar vrouwelijke erotica een soort feministische voorvechtster. Maar het is een ongemeen boeiend boek geworden dat ook de lezer die niet met Anaïs Nin vertrouwd is zal plezieren. Want Nin was een interessante en eigenzinnige vrouw. De tekeningen in veelkleurig potlood zijn speels en sensueel. Erg graag gelezen.

Angel Wings is wel aardig. Yann steekt het boordevol weetjes en het is grondig gedocumenteerd. De vliegtuigen zijn erg goed getekend, en de digitale inkleuring is mooi. Het is de enige pilotenreeks die ik nog koop. Maar Hugault kan niet goed gezichten tekenen. Er zit geen greintje emotie in zijn personages. Maar goed, dat was bij Buck Danny ook zo.

Dat zal in de Koreaanse oorlog spelen, dacht ik? Fraai plaatje van die boxcar. De Belgische luchtmacht heeft die ook nog gehad.

Zijn er ook verkeerde antwoorden?

Ze hebben alleszins tijd genoeg om strips te lezen tijdens de lange winteravonden. Maar ik geloof niet dat ik iets van stripverhaal gezien heb toen ik daar was.

Bij De Poort ben ik nog nooit teleurgesteld geweest in de verpakking.

Ik denk dat vooral mannen naar James Bond gaan kijken. Mannen die fantaseren over mooie auto's, veel beweging in buitenlucht, vuurwapens, sterke drank bij het ontbijt en mooie vrouwen. Als de hoofdrol dan plots door een sterke vrouw gespeeld wordt zal een deel van het publiek afhaken, denk ik.