TDPB

Okee, ik ga mezelf verbeteren in :sommige mannentepels kunnen ook (een beetje) melk afscheiden.

Cauvin is ook maar een kind van zijn tijd natuurlijk. Geboren in '38. Volwassen vanaf eind jaren '50. Tegen dan waren de meeste weldenkende mensen wel al doordrongen van het feit dat zwarten (en aziaten) evengoed mensen waren en dat slavernij heel verkeerd was. (Black Face werd gemaakt in '82) Maar het beeld dat de doorsnee mens van homo's had was toch nog wat minder positief. Tenzij ze er zelf kenden. Wat zelden gebeurde, want de meesten zaten nog heel diep in de kast. met uitzondering van zij die het echt niet konden verbergen, zoals kapitein Boxcar.

Dat soort voorstelling van de stereotypische nicht hebben altijd al moeilijk gelegen. Zeer populair bij makers van (volkse) humor. En op zich ook niet verkeerd, want dat soort mensen bestaat wel degelijk. Het zou me zelfs niets verbazen indien Cauvin zich bij het personage hierboven gebaseerd heeft op de realiteit. Maar probleem is natuurlijk dat enkel dit soort personages opvallen als zijnde homo. Voor het zelfde geld vallen pakweg Tripps of Stark ook op mannen, maar zolang dat niet expliciet vermeld wordt kan je dat als lezer nooit weten. Net zoals je ook niet kan weten of ze hetero zijn.

waarom niet? hangt ervanaf hoe ontwikkeld die derde tepel is.

mannentepels kunnen wel degelijk melk afscheiden (ook geheel terzijde)

Niet wat je bedoelt, maar heb het altijd raar gevonden dat Johan vaak zonder tepels werd getekend.

Bij de kampioenen is er nog steeds helemaal niets veranderd (buiten de logo's van de uitgeverij en tv-zender dan, die veranderen ieder kwartier).

Het helpt ook wel dat de tekeningen goed zijn.

Dat zal de invloed van Gaiman zijn.

Om het stripgerelateerd te houden: ik was onlangs een scenario aan het schrijven voor de kampioenen over een behoorlijk specifieke gebeurtenis en ik dacht, weet je wat, ik ga vanavond na jaren nog eens een aflevering bekijken, en die ging geheel toevallig over exact dezelfde gebeurtenis (en het had niets te maken met voetbal of een misverstand ).

Da's een beetje zoals wanneer ik net een interview met een of andere muzikant aan het lezen ben en de radio speelt net een nummer van die mens. Of je leest een woord net als een presentator ook dat woord zegt.

kans van 1 op 365. Dat valt nog mee qua grote toevalligheid. Doet me denken aan de verjaardagsparadox: in een willekeurig gekozen groep mensen van 23 personen (werk, sportclub, reisgroep, orgie, whatever...) heb je meer dan 50% kans dat er twee mensen op dezelfde dag verjaren. Mensen schatten die kans véél lager in en zien dat dus als een grote toevalligheid. Maar dat is het langs geen kanten.

Da's ook een vorm van tijdreizen, he. Zij het heel traag. En in de richting van de toekomst. (alleen jammer dat de theorie geen rekening houdt met het feit dat er van de personen aan de rechterkant ook recente kinderfoto's bestaan).

Snap ik dus ook niet. Het enige uit het verleden waar ik nieuwsgierig naar ben is het de streek rond jeruzalem zo'n 2000 jaar terug, en dan specifiek die ene prediker die daar rondliep. Zou wel eens willen zien hoeveel de legende van de waarheid afwijkt. Maar ik ken de locale taal wel niet, dus mijn bezoek daar zou wel eens desastreus kunnen aflopen voor mij. Ik zou in ieder geval niet ver geraken. En voor de rest ben ik ook nieuwsgieriger naar de toekomst dan het verleden. En dan in het bijzonder de toekomst die ik niet meer zal meemaken.

een mislukte eerste poging (niet dat deze poging zo geweldig is, maar soit)

The Sandman is typisch zo'n reeks waarvan ik sporadisch eens iets heb gelezen. Dat stelde nooit teleur, maar om de een of andere redenen had ik ook nooit het gevoel dat ik persé de rest van de reeks ook moest lezen. Maar de tv-versie ga ik ter gepaste tijd wel eens bekijken. Zal ongetwijfeld niet tegenvallen.

Ze zijn nog jonger, he.

https://www.youtube.com/channel/UCKv66GWIpG76veqLHEtaBPQ/videos Ik heb ondertussen drie playlists kunnen vullen met mijn eigen pogingen tot wat je muziek zou kunnen noemen: The Fast Ones The Slow Ones en The Stupid Ones

Uit de periode dat Orson Welles alles voor het geld deed?

dit is het artwork voor de binnenkant:

Het is toch soms moeilijk weten wanneer iets een parodie is en wanneer niet. Manowar had ook van dat soort covers: alhoewel die groep zelve eruit ziet als één grote parodie. Ik zie dat ze nog steeds toeren. Ik wil niet weten hoe die er nu uitzien.

Ik kan enkel maar hieraan denken: Niet echt een striptekenaar, maar de tekenaar was wel bekend voor zijn illustraties voor sci-fi-verhalen. Waarvan dit gewoon een bewerking was.

Dan zou het wellicht gezien zijn als een troostprijs voor afgedankte auteurs van de hoofdreeks. Maar het zou er inhoudelijk wel beter gepast hebben. Net als 'in een droom' overigens. Door die twee albums is het overigens compleet onduidelijk wie of wat de Robbedoes van de laatste 10 albums nu eigenlijk is. Eerst al dan niet vervangen worden door een kloon (of was dat een robot, het is te lang geleden dat ik het las) en daarna door een jongere versie van jezelf. Daar moeten ongetwijfeld identiteitsproblemen van komen. Als ik het goed begrijp spelen de huidige albums zich af in een wereld waar er minstens drie Robbedoezen rondlopen.