TDPB

Dit dus

creatief knip en plak werk veronderstel ik.

In het Joyeuses Pagues verhaaltje van Fournier (buiten reeks deel 3 of 4) komt die dino ook voor. Op zoek naar een afbeelding daarvan zag ik dat de Duitse uitgaves vaak een andere coverillustratie hebben:

Het ontbreken van de Kiekeboes valt inderdaad op. Dat en dat er veel onbedrukte pagina's zitten in een album met een verhaal over papierschaarste

En toch zou ik bij het herlezen eerder teruggrijpen naar de Y&V-albums, omwille van de sfeer en fun die in die albums zat.

De tekenaar zou zeker een hele goeie keuze geweest zijn.

Jammer dat dit album nooit werd vertaald. Leuk verhaal, leuke tekeningen

Eigenlijk hebben T&J weinig nieuwe personages aan het universum toegevoegd. En zowel de snuffeleir als Don Vito zijn dan nog parodieën. Ik zou wel eens een nieuw verhaal willen zien met die drie uitvinders van de Cauvin/Broca albums. Daar valt ongetwijfeld nog veel mee te doen.

Ah, okee. Maar ik bedoelde eigenlijk dat het een personage was dat ontworpen was rond het idee: laten we ook eens een raar beest maken. Alleen kan je er verhaaltechnisch verder niet zo heel veel mee. Het zegt niets, dus het loopt maar een beetje mee met de rest. Maar daarvoor hebben ze spip al, die dat beter doet.

Twee? Wat was het tweede album?

Dat is de pregeneriek. De titel staat zoals altijd op pagina 3.

Nah. Dat is een one trick pony. Heb gisteren het nieuwe album gelezen (na enig ongeloof over het feit dat het vorige album alweer dateert uit 2016). Ik weet niet goed wat ik ervan moet vinden. De tekeningen vallen mee, alhoewel ik het werk van Yoann toch stukken beter passen vond bij de reeks en ik geen fan ben van een hedendaagse Robbedoes die zonder reden in dat piccolo kostuum rondloopt. Maar het verhaal is een rommeltje dat nergens heen leidt met teveel verwijzingen naar eerdere verhalen. Mensen die nog nooit een R&K hebben gelezen gaan na dit album niet meteen veel zin hebben om een ander verhaal uit de reeks te lezen. Kleine tip voor stripmakers: als je verhaal niet af is, en verder gezet wordt in een tweede deel, vermeld je dat best ook ergens in je album. Voor mij voelt dit, door de tekenstijl en de vele verwijzingen naar andere albums eerder als een Robbedoes door... album. Ook raar, op het eind van het album staat een lijst met alle albums uit het Robbedoesuniversum. Niet alleen is die niet volledig, want Robbedoes op avontuur door Jijé staat er bvb niet tussen, idem voor het album van Hanco Kolk en de Robbedoes Special albums, maar uit die lijst blijkt ook dat de albums van Bravo en Robbedoes bij de Sovjets niet gezien worden als Robbedoes door... albums.

Das toch wat hij me ooit zelf vertelde (zie ook BSM nr 200)

Ik was niet helemaal correct hierboven. De eerste pagina's die Wouters tekende waren een zestal gags van de kapoentjes in 1965 (Wouters kende de reeks Jommeke toen zelfs niet), toen Nys eventjes op reis wou. Nadien tekende Nys die terug zelf. In juni '68 viel hij zwaar ziek en vroeg Het Volk aan Wouters of hij kon invallen. Dat was dus Neuzen bij de Vleet. Daarna deed Nys weer alles en ging Wouters terug lesgeven (zijn hoofdberoep). Maar vanaf 1970 vroeg Nys Wouters nu en dan om wat te helpen bij de verhalen. Wouters begon met decors tekenen bij albums 44, 46, 48, 54. Maar telkens enkel voor een paar pagina's. Daarna tekende hij ook wat bijfiguren uit. De Kristallen grot (nr 64) was het eerste album dat Wouters zelf uittekende, op scenario van Nys. En daarna begon Wouters aan een reeks zelfgeschreven en getekende albums. En voor sommige van die albums tekende Karel Boumans de decors.

Ze hebben het geprobeerd, ja.

Ze hebben nu toch de kosten om het te laten vertalen gemaakt. Kunnen ze evengoed de reeks vervolledigen. Maar dan hoop ik toch dat ze dit album ook nog gaan vertalen. Want anders blijft het onvolledig.

Dat heeft ook te maken met het feit dat hij de enige tekenaar was die eigenlijk nooit in de Nys-studio heeft gewerkt. Wouters werkte op zijn eentje, thuis en moest het van in het begin zelf uitzoeken. Terwijl de andere tekenaars allemaal in de studio bij Nys werden opgeleid en ook allemaal begonnen als assistent (decors tekenen, inkten, langzaam vertrouwd worden met de stijl) moest Wouters van de ene dag op de andere een lopend verhaal overnemen zonder ooit iets van Jommeke getekend te hebben.

Maar de hommage lijn geeft geen aparte layout.

Welke cover moeten ze een album dat getekend is in de Blauwe reeks stijl anders geven? (officieel bestaat er eigenlijk niet zoiets als 'de blauwe reeks'. Die albums zijn al eeuwen in de gewone reeks opgenomen. )

Het is maar de vraag in welke mate die pagina's ten tijde van Loedts door Nys zelf in potlood werden uitgewerkt en waar de grens ligt tussen inkter/ medewerker/ tekenaar. In ieder geval is bovenstaande pagina niet door Nys getekend, want daarvoor wijkt de tekenstijl teveel af (dat ene prentje van de naaiende Miekes is wel heel goed gedaan).

Maar ook in de decors.

Je herkent duidelijk de hand van Leo Loedts ( aka de man van de drie stipjes) in die televisiekijkende koppels.

Ik begrijp waarom men tegenwoordig het "n-woord" schrijft of zegt, maar net zoals met het Engelse "f-word" is dat behoorlijk hypocriet. Want men gebruikt het woord dan zogezegd niet, maar iedereen denkt er wel meteen het gewraakte woord bij.

Boudin. Boeden.

Lijkt me uit een van de Tijl Uilenspiegel verhalen te komen.