cinco

Ik moet nog eens de draad opnemen met de Batman-reeks. Tom King had er in zijn run enkele heerlijke mindbending verhalen tussenzitten. En dan was er ook nog een confrontatie tussen Batman en Elmer Fudd of all people. Om nog maar te zwijgen over zijn intense versie van de Bat/Cat-romance. Maar ik heb niks meer van na de Wedding-verhaallijn gecheckt.

Ter vergelijking: hier is Fanny in de beginperiode van Kiekeboe. En hier is Wiske anno 2020.

75-jarig bestaan, ok. Maar hoe oud moeten S&W nu voorstellen in de reguliere reeks? Lijkt me dat Wiske hier weeral een groeispurt heeft gekregen. Binnenkort is ze de leeftijd van Fanny.

Ze wilden toch S&W de 21ste eeuw binnenloodsen. Wel, dit is superrelevant. En als ze in Amoras wegkomen met dit... ... dan valt dit ook nog te verteren. Het testament is ondertussen toch al geschonden geweest op verschillende vlakken door de officiële reeksen en spinoffs. Het blijven natuurlijk hun personages, maar de regels van de parodie zijn gerespecteerd.

Enkele weken geleden de one-shot Tot De Laatste gelezen en die is ook uitermate sterk. Blijkbaar is er toch wat gaande in het genre van de westernstrip wat betreft nieuwe en frisse ideeën.

Van Urbanus op Uranus zijn er blijkbaar 3 verschillende covers gemaakt doorheen de jaren. De originele cover, hier dus met harde kaft. Dit is degene die ik had, de hertekende cover. En deze nog latere versie voor een hardcovereditie zie ik nu pas voor het eerst.

Er was blijkbaar ook een hardcover van die versie. Nooit geweten dat er in de jaren '80 hardcover Urbanusstrips waren. Van Urbanus op Uranus ook.

Je kan ze ook Suster en Wiebke noemen. Ah ja nee, dat zijn totaal andere personages, geen connectie whatsoever.

Ik snap ook niet waarom een strip tegenwoordig een korte inhoud op de achterkant moet hebben. Vaak wordt de helft van het verhaal hierdoor al prijsgegeven. Maar dat is nu blijkbaar gangbaar bij verschillende Vlaamse reeksen.

Ja, er was zo een groepje vaste personages.

Ter illustratie: Langteen en Schommelbuik in de eerste strook met dan in de tweede strook die pijproker op uitkijk. Dit is een fragment van hun eigen reeks.

Hier is een voorbeeld van Wiske die zichzelf voorstelt als Louise.

Langteen zelf was het niet. Het was één of andere pijprokende dwerg, de poortwachter van het dorp of zo.

Ja, deze herken ik nog van enkele strips van mijn moeder. Ook wel een mooi ontwerp voor de achterflap. De huidige generatie zit met dit opgescheept. Korte inhoud van het verhaal en 3 willekeurige albums in een witte cirkel op een blauwe achtergrond. Al gebeurt de voorstelling van personages en de opsomming van de titels nu in de binnenflap.

Er was ook Met Fifi op Reis, maar de tekening zal waarschijnlijk dateren van ergens na Het Jampuddingspook en voor Diep in de Put. Op een wat latere en vernieuwde achterflapversie zijn de gravin en Fifi wel aanwezig, ook nog de apen van Paradijseiland, maar de begijntjes en de Koningin van Onderland zijn weggelaten, en ook geen Langteen en Schommelbuik-referentie meer. Dit is geloof ik de achterflap die voor de latere wit-zwart albums werd gebruikt en dan vervolgens vervangen door die oranje achterflap met de losse koppen van zodra de reeks volledig in kleur werd uitgegeven.

Wiske wordt soms toch Louise genoemd. Of dat ze in zichzelf praat en zegt: komaan, Louise!

Ja, maar zou dat niet hetzelfde zijn alsof Sleen Bolleke had staan op de achterflap van Nero? (of is dat misschien toch gebeurd?) En ja, er waren een beperkt aantal albums, maar Gravin Van Stiepelteen en Fifi stonden er niet tussen, terwijl die twee toch ook al in verschillende albums waren opgedoken. De strips die ik vroeger van Jommeke las, hadden deze ietwat ongeïnspireerde achterflap. Nu ik er naar terugkijk, lijkt het wel alsof ze allemaal onthoofd zijn en hun koppen totemgewijs op elkaar gestapeld. Misschien een alternatief einde van De Njam-Njambloem. Ik herinner me toch dat er letterlijk bedreigingen betreffende onthoofdingen in bepaalde verhalen voorkwamen. Van de strips na 200 weet ik niet veel, die heb ik niet meer echt gevolgd, maar aan de covers te zien zijn die wel wat tammer. Een situatie als deze ga je om diverse redenen niet meer zien, denk ik.

Indeed, maar ik bekeek het effe vanuit karakterieel standpunt. Suske voelt onzijdig aan omdat hij niet echt sprekende karaktertrekken heeft. Hij is de typische default stripjongen. Wiske voelt dan weer wel aan als een volledig ontwikkeld personage met zowel haar positieve kanten als haar onhebbelijkheden.

En toch vinden Theofiel en Marie het ok dat hun zoon daar soms bij gaat logeren.

Wat van Casper/Calvin plots een heel eenzaam en zielig jongetje maakt. Zie ook de bewerkte versie waarin Hobbes voortdurend door de levenloze pop vervangen is.

Ja, als je dit eerste deel al goed vond, dan ga je echt wel genieten van wat gaat komen. Die volgende verhalen verheffen Gilles de Geus tot een ijzersterke reeks.

Het beste jubileum-cadeau was van Jampudding: een fles water die hij ergens aan een beek achter zijn kasteel gevuld had.

Suske kan ook wel als onzijdig beschouwd worden. Wiske daarentegen is op en top vrouwelijk.

Nooit van gehoord zelfs. De hoofdreeks is ondertussen al zo een verward kluwen en dan zijn er blijkbaar ook nog een resem kortverhalen in een nevenreeks, terwijl je ook nog die nieuwe klassieke reeks hebt, dan nog de integrale van De Blauwe Reeks, verder ook Amoras, de Kronieken en de nu jaarlijkse hommage door andere auteurs. En daarbovenop nog De Preutse Prinses en De Sonometer. Dit oogt trouwens wel goed. Ik vraag me ook af of ze de Verhaegen-strips gaan blijven negeren. Persoonlijke wrevel moet eigenlijk buiten beschouwing gelaten worden als ze het volledige oeuvre eer willen aandoen. Er zijn best wel degelijke verhalen gemaakt door hem en die mogen ook nog wel eens heruitgegeven worden voor de huidige S&W lezers.