cinco

Diogenes! Die heb ik ook gekend. Ik was hem totaal vergeten. Er was ook nog dat piratenmeisje Marlies met haar eigen reeks in Zonnestraal of Zonneland.

Zelfs de cover van het hommage-album ging voluit voor de gele (naar oranje hellende) lucht. En de aankomende 65ste strip, deze keer door Munuera, lijkt ook een ontgoocheling voor mensen die hun hemel liefst helderblauw voorgeschoteld krijgen.

Als kind trokken stripverhalen mij vooral aan omdat het ging over een verhalend en beeldend medium waarvoor je bij wijze van spreken slechts potlood en papier nodig had. Je tekende wat vakjes met figuurtjes en tekstballonnen en daar had je dan al je eigengemaakte strippagina in handen. Natuurlijk is het professionele werk altijd omslachtiger geweest dan dat. En ondertussen is de productie van beeldverhalen natuurlijk nog verder geëvolueerd. Hier een foto van Kristof Fagard die één van de tekenaars is van De Kiekeboes. Je ziet, het zijn niet langer de middelen die mijn jongere ik voor handen had toen ik op de basisschool zat. bron foto: https://www.truineer.be/2020/02/truienaar-kristof-fagard-zorgt-mee-voor-revolutie-bij-kiekeboes/

Een nieuw jubilee en een nieuwe poging van Jampudding om madam Pepermunt aan de haak te slaan. Al moet'ie zijn snor wel dringend trimmen.

De lucht ademt geel in het wilde westen.

Soms is het ook de verhaalsopbouw doorheen de strip die bijdraagt tot het memorabel maken van een pagina. Het duurt even voordat we de Reus van Sutter Camp in het gelijknamige Undertaker-verhaal te zien krijgen. We krijgen wel te horen dat hij een wreed, onmenselijk en sadistisch man is. Dus op welke manier verwacht je dan dat zo een nietsontziend figuur geïntroduceerd gaat worden?

Soms is de reeks zelfs ongewild actueel.

Ze Noemden Hem Rooie wordt geherlanceerd as Mademoiselle J.

Ik had het album niet gelezen waarin hij die hond kreeg. Ik heb het even snel opgezocht. Het was album 111. Dus telkens ik die hond zag in latere albums, zat ik mij af te vragen waar die ineens vandaan kwam.

Ja, die wissel van namen doorheen de jaren maakt het er niet makkelijker op. En sommige van de vrouwen hebben zelfs geen naam. Die madam Konstunrix mag zich gelukkig prijzen dat ze er eentje heeft. Want de vrouw van Nestorix is minder goed af.

De vaak onverwachte invalshoeken voor de humor, dat was de sterkte van de klassieke Asterixen. Dat is een essentieel element dat al lange tijd ontbreekt, waardoor Asterix een verwaterde versie van zichzelf is geworden. Al blijft de reeks zeker genietbaar, enkele uitzonderingen daargelaten. Maar we waren beter gewend.

Ha, ik wou zeker niet suggereren dat zijn compliment ironisch was, ik wou gewoon zelf een ironische twist aan mijn reactie geven. Weet je wat, misschien heeft dit parelwit konijn iets zinnigs te zeggen:

Misschien kan je A Rainy Day in New York van dezelfde regisseur dan ook wel smaken.

Weet je, de ironie van de zaak is dat... ... oeps.

Maar je hebt tenminste een mooiere versie van de cover dan ik. Ik heb de mijne in de jaren '90 gekocht en toen hadden ze allemaal covers met vlakke inkleuring.

Dit is een voorbeeld van de Nederlandse eerste druk van Asterix en de Britten. De vermelding 'dargaud presenteert' staat niet in de linkerbovenhoek. Bij jouw editie is dit wel het geval.

De 1960 die je ziet staan gaat over de copyright van Dargaud betreffende de Asterix albums.

Het Mandela Effect? Time Travel? Want dan zou jouw editie zijn uitgekomen nog voordat de allereerste Asterix-strip gepubliceerd is geworden. Heb je een foto van je album waarop die vermelding van 1960 zichtbaar is?

Je zou denken dat Sammy en De Blauwbloezen gesneden koek waren voor Amerika. De drooglegging en de burgeroorlog, beiden in een stripreeks gegoten. Lucky Luke kreeg er toch ook voet aan grond.

Nu kan ik mijn nachtrust hervinden.

Hoe zit het ondertussen met de Chinese vertalingen van Jommeke? Geven ze de ganse reeks ginder uit of laten ze bepaalde albums weg?

Het zuivere vakmanschap straalt er van af. Ze moeten die albums gewoon in die versie heruitgeven met die oude kleurtinten.

Ah, je bent al bijna klaar met de reeks. Welke verhalen vond je tot nu toe de uitschieters?