Waldorf

Ik heb de voorbije dagen de drie albums van Yann en Schwartz herlezen, en die blijven erg goed. Geweldig goed getekend, met veel meer detail dan wat ik tot nu gezien heb van het nieuwe album dat Schwartz tekent. En ook de scenario’s van Yann zijn top. Een typisch Robbedoes verhaal, met die maffe dictator, een soort queeste en erg kleurrijke personages. En de knipoogjes zijn niet te tellen. Elk straatnaambordje verwijst naar het R&K universum, en wat nog niet… Drie erg goede Robbedoezen.

Vingerhoedskruid

Geen flauw idee. Het staat gewoon op die tekening die vanaf deel 6 de achterkaft siert. Het is voor zover ik weet geen scène uit de reeks.

VERKOCHT De verboden haven

@beusIk heb je een pb gestuurd.

Heerlijk, die puur hypothetische vragen…

Het lijkt er op dat onze gebeden gehoord zijn! https://www.stripspeciaalzaak.be/stripnieuws/max-fridman-integraal-bij-saga-uitgaven

Er staat erg veel tekst in die de vaart uit het hele verhaal haalt. En het verhaal op zich kon mij ook niet bekoren. Dit is echt niets voor mij.

De verboden haven. Wat een worsteling om door te komen…

Lichtpunten in de strip-luwe zomer.

Lol voor het hele gezin, bij ons toch.

De kerkgangers (Ben Gijsemans) Toen Gijsemans bijna acht jaar terug debuteerde met Hubert was ik bijzonder onder de indruk van zijn talent om zonder al te veel woorden een fijnbesnaarde over een weinig opzienbarende mens met een eerder alledaags leven strip te maken. Ook in De Kerkgangers kijken we mee binnen bij twee opgroeiende tienerbroers zoals ik er in 1994 velen kende. Het verhaal speelt zich af in een universum dat ik erg goed ken: ik werd zelf 17 in het Vlaanderen van 1994. Kerkbezoek had ik toen al opgegeven, zoals iedereen van mijn leeftijd. Maar goed, eigenlijk gaat dit niet over toen en daar en kerkbezoek. Wat we te zien krijgen zijn twee broers, de ene volop in de puberteit, de ander daar net voor. De grote vakantie wordt grotendeels bij de grootouders doorgebracht, de verveling is niet te harden, de communicatie met elkaar en met de ouders en grootouders verloopt stroef. Puberteit, qoui? Gijsemans vertelt geen spannende verhalen, de belevenissen en emoties van de personages zijn vrij universeel, ondanks de concrete plaats en tijd waarin hij zijn verhaal zet. Als veertiger met twee tienerkinderen denk ik bij het lezen vooral 'Jongen, ik weet dat het nu erg lastig is, maar dat komt allemaal wel goed.' De tekeningen zijn zwart wit, gedrukt als op een stencil-machine zoals er in de scholen van het Vlaanderen van 1994 vast nog stonden. Spuuglelijk, maar volledig in lijn met de inhoud. Degelijk, maar zeker geen spek voor ieders bek.

Het dorp van Wim Sonneveld is natuurlijk ook een cover. Oorspronkelijk van Jean Ferrat, La Montagne.

Ik wacht op het oordeel van Koen over die Ballad for Sophie. Zelf kocht ik De verboden haven, Robbedoes door Bravo deel 4 en de puzzel van chris Ware.

Dat is helemaal niet nodig. Ik laat hier slechts een deel van mijn persoonlijkheid zien.

Ik heb maar één puzzel gekocht, maar wel zo duur dat De Poort gratis levert.

Gelukkig heeft de slaapkop bij het wakkerschieten niet bruusk weggestuurd van de vangrail, want dan zou de wagen beginnen salto's maken.

Ik wil nu ook een puzzel! Ik zal er eens een bestellen, zie...

Het zinkende schip verlaat de rat. Ik vind dat goed gevonden.

Olivier Blunder heet in het Frans Achiel Tallon. Le tallon d'Achille is Frans voor de achillespees. Ga daar als vertaler maar mee aan de slag.

In het plaatselijke café was het gisteren crêpe suzette à volonté, alle quertis nog aan toe.

Soms lopen die zaken ook fout. In de strips die Bergèse maakte van Biggles heeft 'Ginger' blond haar. Maar Ginger betekent 'ros' in het Engels, en in de boeken haalt het personage ook daar zijn bijnaam: aan zijn ros haar.

De zoektocht naar een beter laatste woord gaat voort.

Oude wereldstad Toegeven aan chantage van een schurkenstaat of een onschuldige landgenoot laten rotten in een Iraanse cel?