Blutch

Uit "Elke raaf pikt" van Gibrat: Jeanne en NIcolas bereiken het einde van de Rue des Couronnes in Parijs. Omwille van een grote boom op het kruispunt is het onmogelijk om een beeld te krijgen vanuit de juiste hoek. Ik weet niet of er in de jaren '40 effectief al een tabakszaak was, maar het is wel een leuk detail.

Doen!

Ik voel mij nooit op mijn gemak op dat ding, maar het staat inderdaad wel schoon.

Hier:

Ik dacht nog te zeggen dat de viswinkel van Kostunrix niet meetelde. Te laat.

Ieder zijn afwijking. Ik vind het leuk om minder bekende plaatsen die ik tegenkom in boeken, videoclips of strips op te sporen in streetview. Blake en Mortimer is wat dit betreft een interessante bron. Hieronder alvast twee voorbeeldjes: het huis van dr. Septimus (Het gele teken) bij Tavistock Square, en een scène in Les Loges uit SOS meteoren. Vul vooral aan met eigen voorbeelden!

De gevederde helm van Kurdy Malloy...

Ik heb de eerste 5 delen van "De kinderen van de wind" nog eens herlezen. Dat was van de jaren '90 geleden, denk ik. De eerste 3 vind ik nog altijd zeer goed, maar in 4 en 5 wordt het verhaal op een nogal warrige manier afgehaspeld. Het tekenwerk is natuurlijk wel top. Ik moest bij al die lelijke smoelen vaak aan Bosch en Breughel denken.

Weer één van mijn oude helden die wegvalt.

Gisteren voor het eerst sinds lang nog eens "De jonge jaren van Blueberry" en "Yankee" herlezen. Vanavond staat "Blauwjas" nog op het programma. De verhaaltjes zijn een beetje rommelig, maar ik ben nog altijd gecharmeerd door die uit-de-losse-pols-tekeningen en de aparte inkleuring.

Dit is wel een interessant werk in dit verband. Het bevat zowel arty dingen als commercieel spul. En zowel heel oude strips als recenter werk.

Alles is geïntegreerd in de tentoonstelling "De kunst van het stripverhaal". Niet dat er geen interessante dingen bij hangen, maar het is - zoals mijn tienerdochters zouden zeggen - een beetje random.

Ik ben donderdag nog eens in het Stripmuseum geweest, vooral voor de Zwaardvis-tentoonstelling. Die was ok, maar ik had er toch wat meer van verwacht. De permanente tentoonstellingen konden me ook niet meer overtuigen. Het zou toch mogelijk moeten zijn om alle groten van de Belgische strip te vertegenwoordigen met wat originelen, foto's, merchandising, objecten... In de beginjaren, toen ik in het BCB nog research ging doen voor mijn thesis, was er tenminste nog een galerij waar originele platen van een heleboel grote namen te bekijken waren. Dat vond ik als stripfan interessanter dan de wat halfslachtige expo's die er momenteel staan.

Probeer ook eens Samber (van Yslaire). Begin met de reguliere reeks (eerste deel: Minder is meer) en als die je bevalt zijn er nog een hoop spin-offs.

Ik ben te oud om enige nostalgie te ervaren bij Samson en Gert, maar nog niet oud genoeg om te weten wat ulevellen zijn. Hoe dan ook wint de man die sneller winkelt dan zijn schaduw dit makkelijk.

In Thorgal heb je dingen als ruimtereizen, tijdreizen, telekinese, pratende dieren, schemerwerelden tussen leven en dood, en een heel arsenaal goden en mythische wezens. Grappig dat we ons dan zorgen maken over het realisme van een smid die bogen verkoopt.

A gestemd, maar Axel Moonshine zou ik nog wel eens willen lezen. Ik denk dat ik daar maar 1 album van heb gelezen, en het is te lang geleden om er mij iets van te herinneren. Tijd voor een integrale?

Na Guus Slim te hebben geleend uit de bib heb ik niet aan de verleiding kunnen weerstaan om maar meteen de hele zooi te bestellen, samen met de laatste PP&BB-integrale. Het wordt een fijn weekend, als de koerier op tijd is.

Excuus, ik heb thuis geen scanner, vandaar de gebrekkige foto. Mocht iemand snel iets beters kunnen regelen, dan krijgt Ronnie misschien wat meer stemmen. Ik heb de plaat toegevoegd voor de volledigheid (ik denk niet dat er een andere sportzaak in het toernooi zit?), omdat de winkel belangrijk is voor het verhaal (wanneer Pablito's vader er een baan krijgt kan Pablito bij Barcelona voetballen), en uit sympathie voor de reeks, die een heel eigen esthetiek heeft.

Rommelige boekenwinkels zijn fel overschat; ik hou van orde. Daarom voor A gekozen.

Begonnen aan de complete Guus Slim. Voor een strip uit de jaren 50 is dat eigenlijk verrassend fris en modern. Guus en Kersensteeltje zijn eigenlijk generatiegenoten van mijn ouders, en ik kan dat moeilijk plaatsen

Fatale vrouwen zoals Lady X of Chihuahua Pearl kunnen altijd wel op mijn sympathie rekenen. Ik moet daar geen tekeningetje bij maken; dat hebben beter getalenteerden al gedaan.

Ik weet niet of nostalgie de juiste term is, maar het is een feit dat ik het liefst strips lees uit pakweg de jaren 60, 70 en 80. Het is een beetje zoals met muziek; wat dat betreft focus ik ook vooral op de muziek van mijn jonge jaren.

Blueberry. Met Colin Wilson als tekenaar.