Blutch

Dacht ik ook direct aan. Dat is waar ze dat duikerpak kopen, toch?

Alleen al de titels van Suske en Wiske zijn een geweldige woordenschatbron: wattman, tjiftjaf, bokkerijders, varaan, raap, ketje... Uit Kuifje denk ik aan scepter, fetisj, cokes...

Qua in beeld brengen van de natuur is Derib onovertroffen. En Buddy Longway is een prachtige reeks die, in tegenstelling tot Thorgal, netjes op tijd is gestopt.

Gene vetten, die Griffioen. Geen spijt dat ik aan Asterix geen geld en ruimte meer verspil.

Mijn eerste Asterix was "De zoon van Asterix". Geen Goscinny dus, maar wel meteen verkocht. Ik betwijfel of dat gelukt zou zijn met iets als "Het geheime wapen" of "De Picten". Waarschijnlijk wél met "De dochter van de veldheer", die vond ik heel leuk. Al kan dat ook weer te maken hebben met het feit dat ik zelf vader ben van twee tienerdochters. Wat nog niet zo was toen ik twaalf was, dus wie weet welk effect het album toen op mij had gehad. Erg ingewikkeld allemaal!

Dat moet je dus niet doen, want dat verlangen om een reeks compleet te hebben wordt door uitgeverijen uitgebuit om jou brol te laten kopen. Trek zelf je grenzen. Ik ben bv. gestopt met nieuwe Blauwbloezen te kopen, terwijl dat in mijn tienerjaren gewoon mijn favoriete reeks was (na Blueberry). Op een gegeven moment is het gewoon mooi geweest. Maar die oude albums koester ik nog steeds.

Ik ben drie keer verhuisd in mijn leven en het is altijd weer een heel gedoe, maar je strips (en andere leuke spullen) een plekje geven in de nieuwe woonst is wel een fijn moment. Eyes on the prize dus.

Intussen de hele reeks gelezen en ik moet zeggen dat het zesde deel er wel te veel aan is. Eigenlijk was het verhaal afgerond, maar dan komt er toch nog een warrig album vol gestoorde dromen van de held, waar ook nog eens een zwaar thema (kindermisbruik) bij wordt gesleurd dat helemaal niet bij de serie past. Spijtig, want de eerste vijf waren top.

Eind jaren negentig, begin jaren 2000 heb ik heel veel gegamed. Ik herinner me o.a. Resident Evil, Tomb Raider, Silent Hill, Dino Crisis, Metal Gear Solid, Tekken, Knockout Kings, Gran Turismo, Driver, Ridge Racer... En een hele rits voetbalspelletjes, waarvan ISS Pro Evolution het beste was. Door kinderen te krijgen ben ik eigenlijk stilgevallen. Nu hebben we wel nog een PS4 in huis, maar het zegt me niet veel meer. Ik kan het gewoon niet meer opbrengen om me in een game te verdiepen.

Heb de eerste drie delen van "Legende" gelezen en ben best wel verrast. Jullie mening over deze reeks? Is "De prins van de nacht" van een vergelijkbaar niveau?

ik heb ongeveer 35 jaar getwijfeld of ik de reeks zou aanschaffen. Zaterdag dan eindelijk de eerste integrale gekocht. In mijn jeugd was ik niet verder gekomen dan drie losse albums, al heb ik intussen ook heel wat geleende Natasja's gelezen. Het is een toch een soort icoon van de Belgische strip.

Ik heb vooral in de periode 2000-2010 te veel gekocht, ook onder invloed van het forum. Reeksen die ik wel graag heb gelezen, maar die ik eigenlijk niet had hoeven kopen en waar ik al weer afscheid van heb genomen. Lanfeust van Troy is een mooi voorbeeld, of het indertijd zo fel bejubelde Sabels en Galjoenen. Tegenwoordig is mijn koopgedrag compleet veranderd. Ik focus nu vooral op integrales van oude reeksen uit de jaren 60, 70, 80... En op het bijhouden van een paar topfavorieten, zoals Blake en Mortimer of Buck Danny. De rest probeer ik dan te lenen in De Krook. Ik ben zelf ook bibliothecaris, maar onze middelen zijn te beperkt om een écht goede stripcollectie uit te bouwen.

Lady X moet zowat de make-over queen zijn. Ik verkies nog altijd de originele, ouderwetse versie, trouwens.

Inderdaad, Julie was de introverte. Maar ook de knapste!

Ik botste online toevallig op Julie, Klaartje en Cécile. Die was ik écht helemaal vergeten, terwijl ik daar in mijn jonge jaren best wel wat albums van heb gelezen. Leuk getekend, herinner ik mij. En ik was een beetje verliefd op Julie, geloof ik.

Asterix: Het eerste legioen (Ik weiger "Asterix als legionair" te zeggen) Asterix en de Belgen De zoon van Asterix (eigenlijk gewoon omdat het mijn eerste Asterix was) XIII: Waar de Indiaan gaat Alle tranen van de hel Rood alarm

Even een poginkje doen: Blueberry: Het einde van de lange rit Gebroken neus Chihuahua Pearl De Blauwbloezen: Blauwen in zwart-wit Blauwen in de puree Bronco Benny Blake en Mortimer: Het raadsel van Atlantis Het gele teken SOS Meteoren Kuifje: Mannen op de maan De juwelen van Bianca Castafiore De scepter van Ottokar Samber: de eerste drie delen Yoko Tsuno: De draak van Hong-Kong De drie zonnen van Vinea De grens van het leven Maar ik zou nog eindeloos kunnen doorgaan met Asterix, Buck Danny, Roodbaard, Jeremiah, Buddy Longway, XIII...

Die obstakels - bij mij vooral plaats - hebben ook iets positiefs. Ze dwingen je om te selecteren, om na te denken over wat waardevol voor je is en wat niet (of veel minder). En zo kom je tot een collectie die misschien kleiner is, maar die wel iets interessanters over je persoonlijkheid zegt dan dat je een hamster of een allesvreter bent.

Klopt. Dat gezagsgetrouw militarisme in zowel T&L als Buck Danny is sowieso iets waar je wat doorheen moet kunnen prikken als je van die reeksen wil genieten. Intussen Lonesome 1 & 2 gelezen. Aangename kennismaking. Ik hou meer van Swolfs de tekenaar dan van Swolfs de scenarist, maar het is verfijnder dan Durango, ondanks het vele geweld.

Begonnen in deel 5 van de Tanguy en Laverdure-integrale. Ben een grote fan van Charlier, maar T&L had ik altijd links laten liggen omdat ik vreesde dat het wat dubbelop was met Buck Danny. Maar het valt goed mee; de reeks heeft wel degelijk een eigen, beetje luchtiger karakter.

Waren de woordloze R&F's niet voor Doremi, en die met tekst voor Zonnekind? Wat Sloeber betreft: ik heb daar onlangs nog een deel van gelezen. Ik hou wel van de tekenstijl van Jeff Broeckx. En blijkbaar schreef zijn moeder de scenario's. 't Is bepaald geen J-M Charlier, maar laat het ons 'aandoenlijk' noemen.

Uit Zonnekind, Zonnestraal en Zonneland herinner ik mij geen strips, al zullen die er wel geweest zijn. Maar in de kleuterversie Doremi stond het legendarische Rikske en Fikske, waarschijnlijk mijn eerste kennismaking met het verschijnsel strip. En het tienerblad TOP publiceerde in 1984-1985 "Gebroken neus" van Blueberry, ook al een belangrijke openbaring voor mij.

Ik heb wel eens Robbedoes gekocht vroeger, en sommige tijdschriften kwamen mij toevallig onder ogen, maar ik las toch liever albums. Wel een mooie herinnering: als jonge tiener vond ik op ons vakantieadres in de Ardennen eens een doos vol oude Spirou's in de kleerkast, wellicht achtergelaten door een vorige huurder of door de eigenaar. Er zat ook een plakboek bij met hoofdzakelijk afbeeldingen van Yoko Tsuno, Natasja en andere heldinnen uit de Dupuis-stal. Ik heb dan de ganse vakantie met veel plezier in die boekjes zitten grasduinen, om ze uiteindelijk weer braafjes in de kast achter te laten, in de hoop dat de rechtmatige eigenaar ze zou terugvinden.

Nu de integrales ons om de oren vliegen: zijn er indicaties dat er binnenkort nog eens een Asterix-integrale komt? In de jaren tachtig had je al een reeks met mooie roodbruine banden. Dat waren trouwens lange tijd de enige strips die ze hadden in mijn lokale bib. Een nieuwe bundeling zou welkom zijn, want mijn huidige Asterix-collectie is een beetje een zootje.

Deze was ook best leuk... Maar eigenlijk zit ik niet echt te wachten op verfilmingen van strips. Sowieso gaat er bij een verfilming toch altijd iets van de charme verloren.