hemweg

plakkaat, plek (Nieuwezijds Voorburgwal) en nogmaals Argus, op een bloembak in de Eerste Sweelinckstraat (bij de Albert Cuyp markt).

Ik vraag me af of het twee zelfstandig gemaakte albums zijn. Stripinfo geeft aan de medewerking van Johan de Moor bij enkele jaren '80 albums (Vuurwerk!, Pure bluf en Riemen vast) en eenmaal de medewerking van Bob de Moor (Pardon mevrouw). Ik ga er van uit dat alle gags van Hergé gepubliceerd zijn in de twee integralen en de overige gemaakt zijn met of door Bob en Johan de Moor. Enkele gags uit Verboden spelletjes, hierboven, staan in de integrale deel 2.

Alleen de integralen, deze zijn dacht ik nog niet zo lang geleden heruitgegeven. Ik vind het jammer dat Casterman de twee facsimile zwart-wit delen 4 en 5 (nog) niet heeft uitgegeven. Ik verwacht eigenlijk niet meer dat dit gebeurt, want deel 3 is alweer uit 2011.

Dit is wat ik uit de tekening en titel kan halen: Klifhanger is een tweejaarlijkse kunstmanifistatie op het eiland Texel. Linksonder de tekening is een vuurtoren met duinen te zien. Alle verhalen van Franka gaan over kunst(voorwerpen). Texel ligt in het noorden Nederland, richting Scandinavië (Vikkingen).

Ik heb wel eens een wandboekenkast gezien gesorteerd op de kleur.

Op 19 april 1600 landde het schip De Liefde voor de kust van Japan. Sindsdien hebben de Nederlanders steeds betrekkingen met Japan onderhouden, ook in de periode dat Japan zichzelf helemaal had afgesloten van de rest van de wereld. Vanaf 1641 had de VOC een post op het kunstmatige eilandje Deshima voor de kust van Nagasaki en was daarmee de enige buitenlandse mogendheid die mocht handelen (en uitwisselen)met de Japanners.

Aandacht voor Japanse onderwerpen vanuit het westen en andersom is er al enkele eeuwen.

De afwijkende anatomie maakt de tekening juist losser of speelser. Ik ga er van uit dat Kuijpers, die een perfectionst is, dit bewust doet of laat.

Amai, dit gebruik van expositie kwam mij vreemd voor. Expostie is tentoonstelling of het tentoonstellen. Dit kan betekenen dat de tekeningen van Kuijpers vol zijn, erg veel deatails laten zien. Het kan ook exposure, laten zien betekenen.

Ik hoop dat de strip je beviel. De exposure komt denk ik, doordat de strip bij een groter publiek bekend werd door de publicatie Veronica-(tv)gids. In dit weekblad was het een must om in ieder nummer een of meerdere borsten af te beelden. Dit gebeurde in die tijd (de jaren 80 en 90) in veel bladen en ook in tv-programma's of speelfilms. Franka heeft in de loop der jaren een kleiner hoofd en grotere borsten gekregen. Ook wordt er niet zo serieus omgesprongen met de anatomie, zie de benen en billen in de tekening hierboven. Dit doet me denken aan het werk van Henri Matisse, met zwierige lijnen en decoratieve vormen. Zeker wanneer Franka zich in een zuidelijk oord bevindt is er net als bij Matisse een joie de vivre.

Franka in een Gallisch dorpje met vele bekende inwoners. Ook Uderzo en Goscinny zijn te zien.

Ik hoop dat de strip je beviel. De exposure komt denk ik, doordat de strip bij een groter publiek bekend werd door de publicatie Veronica-(tv)gids. In dit weekblad was het een must om in ieder nummer een of meerdere borsten af te beelden. Dit gebeurde in die tijd (de jaren 80 en 90) in veel bladen en ook in tv-programma's of speelfilms. Franka heeft in de loop der jaren een kleiner hoofd en grotere borsten gekregen. Ook wordt er niet zo serieus omgesprongen met de anatomie, zie de benen en billen in de tekening hierboven. Dit doet me denken aan het werk van Henri Matisse, met zwierige lijnen en decoratieve vormen. Zeker wanneer Franka zich in een zuidelijk oord bevindt is er net als bij Matisse een joie de vivre.

Weet iemand of, en zo ja, wanneer de laatste Bouncer-integrale verschijnt?

Op het forum van BDgest las ik ook enthousiaste meningen.

Deze ontwikkeling doet me denken aan de ontdekking van de fotografie, bijna 200 jaar geleden. Kunstschilders die de werkelijkheid probeerden weer te geven zagen zichzelf brodeloos worden. Deze verontrusting bleek onterecht. Sommige kunstenaars integreerden de fotografie in hun werk (Breitner). Andere zagen juist de mogelijkheid om de werkelijkheid op een subjectievere manier (Van Gogh, Gauguin) of op nog objectievere manier (Cézanne, Seurat) weer te geven. Dit leidde tot het modernisme met tal van vernieuwende stromingen.

Het album is uit de vroege jaren 30 en is een afspiegeling van die tijd. Laten we de srrips in de historische context bekijken. Als we alles vanuit het huidige perspectief willen bekijken, moeten we nog veel meer aanpassingen maken bij Kuifje en ook veel andere strips, en gaat er ook veel verloren.

Ik verwacht dat in navolging van De Sigaren van de Farao dit jaar De blauwe Lotus de aandacht krijgt van de uitgevers. Wellicht verschijnt er ook een ingekleurde versie van de oorspronkelijke zwart-wit versie. Het is tenslotte het vervolg op De Sigaren. Deze is overigens al een keer ingekleurd en verschenen begin jaren 80 in Le Journal de Tintin, overigens net als De Scepter van Ottokar.

Dit keer andersom, de kunstschilder als stripfiguur: Pablo Picasso als Kapitein Haddock (geen Poppey), 1957

De tekening doet me denken aan het werk van Giovanni Battista Piranesi (1720 - 1778)

Alles wordt duurder. Er zijn manieren om hiermee om te gaan. Koop iets minder strips, koop tweedehands strips, ruil of deel strips of herlees vaker een oude strip.

Kuifje, en niet zichtbaar wel aanwezig Kapitein Haddock, in Blake en Mortimer De Septimus-golf.

Uitgever Egmont is inmiddels vervangen door uitgever Farshore. Ook deze uitgever laat Tintin in the Congo over aan Casterman/Moulinsart.