TDPB

Natuurlijk is het allemaal veel genuanceerder. Maar nuance heeft weinig zin in een zeer algemene vergelijking van de Amerikaanse, Aziatische en Europese strips.

Eindelijk dit album eens gelezen. En nu pas valt me op dat Palombië een samenvoeging is van Paraguay an Colombië. t is een leuk album, maar wat mij betreft mogen ze wel eens stoppen met Robbedoesuniversumalbums te maken met Nazi's op de achtergrond. Hoeveel zijn er zo ondertussen al? 10? 15? Doe eens iets met de jaren 70 of zo. En wat me nu net opvalt: dit album kreeg als ondertitel 'een avontuur van de Marsupilami'. Maar eigenlijk zou daar moeten staan 'een avontuur van een Marsupilami'. Want dit is dé Marsupilami niet. Net zoals het hoofdpersonages uit de Marsupilamireeks niet dé Marsupilami is. Of die uit het album van Frank. Of die uit Het nest van de Marsupilami (alhoewel dat wellicht dezelfde is als die uit de gelijknamige reeks).

Hij tekent nog altijd dagelijks cartoons met die personages.

Da's de versie van Rodier. Kan je ongetwijfeld ook wel ergens in het engels of frans vinden. Of zelfs in het Nederlands: Ze mochten de naam Hergé ook wel vermelden op die boeken.

Ha, ik vermoede al dat die 88 daarvan kwam. Is dat echt al zo oud? Tuurlijk lees ik regelmatig Amerikaanse strips. En zeker niet enkel superhelden comics.

Chat GPT is géén informatiebron. ChatGPT is een communicatiemiddel. Dat is net hetzelfde als met een mens praten. Je weet ook nooit zeker of wat iemand zegt correct is. En strips pretenderen ook niet een documentaire of wetenschappelijk artikel te zijn (er zijn specifieke uitzonderingen). De informatie daarin kan juist zijn, maar ze kan evengoed verzonnen zijn.

Hij kwam me ook bekend voor. Maar misschien ligt dat aan het feit dat Jommeke wel vaker uit zijn bed valt als hij droomt. Iets wat hij wellicht overgenomen heeft van Little Nemo.

Toevallig zie ik op fb net deze tekening passeren:

Idd. Veel kopers van integrales willen alles gebundeld hebben zoals ze oorspronkelijke gepubliceerd werden.

Een gevolg van het voorpublicatie systeem? Hier werden strips traditioneel in wekelijkse tijdschriften vol verschillende strips voorgepubliceerd, met telkens één a twee pagina's per week van een reeks. Eens zo'n verhaal af was werd dat eventueel in een boekvorm nog eens gepubliceerd. Dat levert zo één a twee boeken per jaar op. In Amerika hadden ze ook wekelijkse tijdschriften, maar die werden gevuld met dezelfde personages. Misschien een voortzetting van de in de angelsaksische landen populaire literaire feuiiletons. Dickens bvb publiceerde zijn boeken ook eerst in maandelijkse delen. De populaire Engelstalige helden a la De purperen pimpernel, Zorro, Holmes, Tarzan, Sexton Blake... werden allemaal zo gepubliceerd. Die traditie kenden de europeanen veel minder.

Inderdaad, Europa heeft over het algemeen genomen een traag tempo. Maar als je zo'n Largo Winch zou verknippen tot een comic (twee a zes prentjes per pagina) zou je al vlug aan twee à drie keer zoveel deeltjes komen (moest je de Blake & Mortimers verknippen kom je aan tien keer zoveel delen ) De vraag was juist waaraan dat trage tempo lag.

True. Je kan de oorspronkleijke post idd op verschillende manieren interpreteren.

Maar dat is een reeks die maar twee jaar liep. 24 deeltjes in totaal (dubbel zo lang als eerst voorzien was). Ik ben een groot liefhebber van Promethea van Alan Moore en de extreem getalenteerde JH Williams III. Maar na 32 deeltjes, gepubliceerd aan een tempo van ongeveer 5 deeltjes per jaar (wat gezien de tekeningen eigenlijk ongelofelijk vlug is) was dat definitief gedaan. En eigenlijk was het tegen dan al een behoorlijk onleesbare strip geworden. Stel je voor dat die reeks nog steeds zou lopen, met nieuwe tekenaars en scenaristen, dan zou dat al lang verwaterd zijn tot een of andere doorsnee superhelden strip. (wat eigenlijk gebeurd is, want het hoofdpersonage dook ondertussen op in Justice leaugue of america )

Ik vind het nog veel erger als ze in één nummer twee of drie tekenaars gebruiken. Die er nooit in slagen overeen te komen hoe hun personages eruitzien. De ene tekenaar tekent pakweg Bruce Wayne dan helemaal anders dan de andere. Ik herinner me dat ik ooit een Batman-nummer las waarin de Robin van dienst in de eerst helft eruit zag als een pretiener en in de tweede helft als een volwassen vent.

Vertaling? Die albums zijn in het Nederlands zo geschreven en gepubliceerd. En staan dus nu zo in de integrales.

hangt ervanaf welke albums je ter beschikking hebt als lezer. Sommige kinderen hebben enkel diegene in huis die recent verschenen zijn omdat dat diegene zijn die ze in de plaatselijke supermarkt hebben liggen. Dat gaat dan vaak om de laatste vijf nummers. En dan hangt het ervan af hoe hard ze in de reeks geïnteresseerd zijn om ook op zoek te gaan naar andere albums.

okee, t is omdat je het zelf vraagt: bij het eerste denk ik meteen: waarom moeten ze meereizen met die opa waar we nog nooit van gehoord hebben. Is daar een reden voor? Gaat die man iets in Rome doen dat van belang is voor het verdere verhaal. Zo niet kan je ze gewoon op hun eentje naar Rome laten trekken (omdat bvb, ik zeg maar iets: Filiberke voor romeinse soldaat of gladiator wil spelen) en bij twee: dat begint goed, en er is ongetwijfeld iets te doen met een Zonnedorp in droogte (iedereen is door Gobelijns uitvinding zo uitgedroogd dat ze continu moeten drinken en in water willen zitten? in bad, onder de douche, in het zwembad, in de vaart? Of omgekeerd: iedereen zweet continu zoveel dat ze zelfs wakker worden in een ondergelopen slaapkamer? Of zijn uitvinding bestaat uit een nooit stoppende regenbui boven Zonnedorp? ) maar eens je met die speelkaarten begint ben je me verloren. Dat is te vergezocht voor een Jommeke. Ik zie ook niet wat het verband is met die droogte.

Ik geef toe dat ik behoorlijk veralgemeen.

Die europese strips die je daar opnoemt zijn net die strips die ook dat grote tempo aanhouden (die eerste twee toch) en dus inderdaad geen goede voorbeelden zijn. Dat is juist wat ik wil zeggen: kwantiteit is zelden bevorderlijk voor de kwaliteit. Als het toch gebeurt: hoedje af. Ik moet nu aan Frank Sels denken, de man die eigenhandig op een week tijd een volledig realistisch album voltekende van Bessy of Zilverpijl. Wat een behoorlijke verdienste is. Enkel een extreem goeie tekenaar kan zoiets. Alleen zijn die verhalen zo'n haastwerk dat je dat ook ziet aan het tekenwerk. Maar moest die man één a twee albums per jaar gemaakt hebben waar hij op zijn gemak aan kon werken, hij zou geroemd geweest zijn als een van de grootste tekenaars die we hier ooit hebben gehad.

1988 is behoorlijk specifiek. Vanwaar die datum? Eens een serie start (hoe origineel ze ook mag zijn) en ze publiceren aan een (twee)maandelijks tempo krijg je weinig variatie in het soort verhalen wat ze vertellen. Dat geldt voor zowat alles wat aan dat tempo gemaakt moet worden. Maakt niet uit wat het is of waar het gemaakt moet worden. Bepaalde maandelijkse reeksen gaan er wel uitspringen omdat ze goed getekend of goed geschreven zijn, dat wel natuurlijk. Maar afzonderlijke nummers?

Een gevolg van het grote publicatietempo van de amerikaanse en asiatische makers is ook wel dat er niet echt veel iconische verhalen uitspringen. Die manga's zijn vaak eeuwig voortslepende soap-achtige verhaallijnen en de amerikaanse strips zijn meestal meer van hetzelfde. Het is maar als er eens een iets gemaakt wordt buiten de maandelijkse reeksen dat die eruit springen (iets als The Killing Joke bvb, dat een behoorlijk Europees gevoel heeft).

Vaak werken die Mangaka's natuurlijk wel met een heel team aan hun strips (net zoals Vandersteen dat deed om op een gegeven moment iedere twee weken een Jerom en Bessy te maken of Jef Nys om iedere twee maanden met een Jommeke-album te komen).

Je spreekt jezelf daar een beetje tegen, niet? Eigenlijk is iedereen vervangbaar. Ook al heb je misschien tien man nodig om te kunnen doen wat voorheen door één persoon gebeurde.

Er zijn er toch behoorlijk wat hoor: Asterix, Clifton, Rik Ringers, Roodbaard, Buck Danny, Blauwbloezen, Robbedoes, Marsupilami, Baard en Kale, Blake & Mortimer, Alex, Lefranq, Bollie en Billie, Sjors en Sjimmie, Eppo, Jommeke, Lucky Luke... en nog veel veel meer. Maar het is vooral een cultureel verschil. In Amerika zijn het de uitgevers die de rechten op de personages bezitten. In Europa zijn het de auteurs die de rechten bezitten.

De Vlaamse strips trekken het gemiddelde publicatieniveau alvast wat naar boven. Manga's hebben een onmenselijk publicatieritme. Geen enkele europeaan wil daaraan beginnen (alhoewel je in Nederland wekelijks een Donald Duck/Disney strip kan lezen). Maar net zoals amerikaanse comics hebben die wel een heel andere manier van vertellen. In hun maandelijkse 30 pagina's vertellen ze ongeveer evenveel als een europese strip op 10 pagina's vertelt.