TDPB

prentje gevonden.

Er lopen wel meer vrouwen op de wereld rond dan Sidonia en Wiske. De gelaarsde kat, zoals we zeggen.

Midlifecrisis

Ik begrijp wat je bedoelt, maar de meeste komedies zijn eigenlijk een mix van genres. Films a la Police Academie of de Pink Panthers of Les gendarmes de Saint Tropez waren bvb een mix van misdaadverhaal met humor. Andere hebben dan weer meestal een of andere romantische plot. Bij Charly Chaplin had je vaak een behoorlijk melodramatisch element. Ik kan maar weinig films bedenken die echt puur omwille van de grappen gemaakt zijn. Dat soort films zijn er, zeker de laatste 80 jaar, nooit veel van geweest (sinds de korte 30-minuten durende komedies hun overstap naar de tv hebben gemaakt). Zelfs de Zucker-parodieën waren telkens duidelijke genrefilms. Van de tweede Mr Bean film kan je misschien zeggen dat het puur een vehicle was om grappen te maken. Alhoewel je zou kunnen argumenteren dat het een typische roadmovie is. Sowieso zijn komedies altijd wel wat in de minderheid geweest. En ja, momenteel zijn er inderdaad weinig makers bezig met komedie. Maar dat heeft misschien te maken met de overheersing van de superheldenfilms? Of misschien is het eventjes wachten op een nieuwe generatie humoristische filmmakers? Of misschien is die er wel, maar zijn die allemaal bezig met tv? Of youtube filmpjes? Of misschien is het gewoon slimmer en commercieler om genres te mixen? In Everything etc etc zit er van begin tot einde grappen, maar als je dat zou verkopen als puur komedie zou je veel minder volk trekken. Nu kan het ook nog eens verkocht worden als sci-fi, als gevechtsfilm en als drama. Is Scream 6 een komedie? Wellicht niet, maar er zitten wel veel grappen in. Idem voor Shazam2. Of Operation Fortune. Om maar een paar films te noemen die nu spelen.

De oscarwinnaar van dit jaar is een humoristische film.

Awel ja, dat dus. Ik heb me altijd afgevraagd hoe je zoiets schrijft. Die films is overigens verstript door Mounimoux

ah kijk, nu dacht ik echt dat 2 digitaal was.

Wel, Zidi stak héél veel visuele, absurde grappen in zijn films. Alsof hij een live versie van een tekenfilm of strip maakte. Zijn eerste vier films waren met Les Charlots, en daar ging hij echt in overdrive. Gemakkelijk één grap per minuut. Je moet daar voor zijn, veronderstel ik. Het verwonderde me langs geen kanten dat hij later de eerste Asterix-film maakte.

De lijnvoering is vrij gelijkaardig lijkt me (als ik naar de figuren op de voorgrond kijk, gaat mijn voorkeur wellicht in lichte mate naar 2). Maar inderdaad, bij twee is de lijndikte van de achtergrond dan weer te dun uitgevallen. Een foutje dat je wel vaker ziet bij computerinktingen, omdat de tekenaar kan inzoemen terwijl hij aan het werk is, en zo een beetje het overzicht verliest. Wat op het scherm 10 cm groot is, wordt in druk misschien maar 1 cm groot.

Ook uit die periode: Les Charlots Ze hebben een paar geweldige films gemaakt (vooral in hun beginperiode, met Claude Zidi): Les Bidasses en folie, Les fous du stade, Le grand bazar, Les quatre Charlots mousquetaires (in twee delen) en een paar extreem flauwe films in de tweede helft van hun carrière.

Midden jaren '80 nog geremade met Tom Hanks, maar die had een rode schoen. La Chèvre, waarin Richards hetzelfde personage speelt, kreeg later ook een Amerikaanse versie. De jaren '70 en 80 waren een gouden periode voor Franse komedies. Vele kregen later een Amerikaanse remake. Zie ook Trois hommes et un couffin, La cage auf Folles, La Totale!...

Het échte Blacktown daarentegen blijft zo heten. https://www.sbs.com.au/nitv/article/blacktown-to-keep-name-a-major-relief-for-darug-man/og6wyev88

Weldan; mijn eerste, totaal niet ter zake doende reactie is: waarom staat er een koppelteken tussen de en romeinen?

De ooievaar brengt ze, bij een blauwe maan. Het is dus zeker niet de grote smurf die ze maakt. Tenzij het om de vrouwelijke smurfen gaat. Wat dan weer niet verklaart hoe er een volledig dorp met vrouwelijke smurfen bestaat.

nieuwe ouwerwetse cover

Wellicht niet veel, want zombies, als mytische figuren, zijn pas sinds het begin van de vorige eeuw in de westerse wereld geintroduceerd. En toen waren dat nog gewoon levende ondoden uit de caraïben. Geen wezens die anderen opjaagden en besmetten met het 'zombievirus'. Eigenlijk waren de eerste zombies slaven die door hun (voodoo)meesters uit de dood werden opgewekt en zodoende moesten blijven verder werken voor hun meesters (misschien vond het zijn oorsprong in hypnose, of, ietwat geloofwaardiger drugs gebruik) De eerste engelstalige zombietekst was The Country of the Comers-Back, een non-fictie artikel over voodoo en zombies in de caraïben (eind 19e eeuw). https://www.goodreads.com/book/show/14479976-the-country-of-the-comers-back En dertig jaar later volgde een tweede populaire tekst, The Magic Island, een non-fictie boek over o.m. zombies op Haïti. https://www.amazon.com/Magic-Island-William-Seabrook/dp/048679962X En plots werden zombies heel populair in Amerika. Maar toen waren zombies dus nog steeds suffe levende doden en zo doken ze de komende jaren ook op in films en literatuur (zie ook dat ene Donald Duck verhaal). Ik herinner me een paar films uit die tijd waarin de zombie van dienst gewoon een soort monster van Frankenstein-achtig wezen was dat in alle stilte af en toe iemand vermoorde. De zombies zoals we ze nu kennen: besmette ondoden die via een beet anderen in zombies kunnen veranderen is een uitvinding uit de jaren '60 en hebben we volledig te danken aan George A. Romero met zijn Living Dead-films. Als genre bestaat de zombiepandamenie dus eigenlijk nog maar 60 jaar. De vampier daarentegen zou wel zijn oorsprong kunnen hebben in verhalen over pestuitbraken en andere pandemieën.

De eerste die Bravo en Yann samen maakte was blijkbaar wel succesvol/populair genoeg om twee vervolgen te krijgen.

T is een heel goed gemaakte serie. Het lijkt alsof ze voor ieder verhaal in een ander deel van de wereld zitten, maar eigenlijk is alles gefilmd in dezelfde studio ergens in Engeland. De decorbouwers kenden in die tijd zeker hun vak.

Straks volgen er nog parlementaire vragen. Laat maar weten wat ze zeggen, maar zo belangrijk is dat nu toch ook weer niet (zoals je zelf zei, het was op de Nederlandse tv te zien, en iedereen keek indertijd naar de nederlandse tv. Of de rtbf. Of, aan de kust, de engelse tv )

The Saint was Brits (itv, om precies te zijn)

Oh, een serie als dit was zeker te zien in België. Wellicht zelfs meerdere keren.

Heb ik gisteren de inspiratie voor Sapperdeboere gezien? Ik was aan het kijken naar een oude aflevering van The Saint ("Judith", uit 1963, met Roger Moore), toen daarin plots een zwaarlijvige, kale, besnorde ietwat sullige politieinspecteur opdook die de rest van het verhaal niet anders deed dan taartjes eten, dinneren en alchohol drinken terwijl hij eigenlijk zijn job zou moeten doen.

Nope. Wel, smaken verschillen natuurlijk, maar dat laatste album stelde inhoudelijk niet zoveel voor. Het zal zeker geen klassieker worden.

Dat is sowieso verboden. Dus ik zou niet durven zeggen dat ze (wie dat ook mag zijn) die stoffen uit het oog zijn verloren. xtc, 3m en consoorten, de net niet illegale synthetische drugs doen het wél goed bij het jong en niet zo heel jong gepeupel.

Het was meer dan één les, het was een hele cursus. Hoe strips gemaakt worden, hoe ze gelezen moeten worden, de verschillende genres... Ik heb dat wellicht nog ergens op zolder liggen.