esteban²

Hartelijk dank voor de input allemaal. Ik neem het in ieder geval mee. Wordt vervolgd!

Op die manier, daar was ik ook al aan het denken. Ze werken naar eigen zeggen ook particulier, dat is het eerste dat ik gevraagd heb. Op de site staat echter inderdaad B2B te lezen.

Ik vind de nieuwe van Meskerem Mees wondermooi. Het is niet iets dat echt blijft hangen, wegens gebrek aan een muzikale hook, maar dat stoort niet. En de theme-song van Albatros (Canvas) door Lennert Coorevits (Compact Disk Dummies) en Pieter Van Dessel kan mij eveneens best bekoren. It's A Sin vind ik een song waar je gewoon moet afblijven, behalve als het om Olly Alexander gaat, blijkbaar. Prachtige versie. In combinatie met de gebeurtenissen in de gelijknamige serie zou de song nogal binnenkomen, volgens enkele reviews, maar ik heb de reeks nog niet gezien.

Ook al. Maar de uitleg daarvoor, als ik dat goed begrepen heb, is omdat zij de eerste Belgische partner zijn en ze dus in volle startup zitten. Ze zijn daar inderdaad pas in december mee begonnen. De realisaties zijn door de bedrijven waar ze mee samenwerken. Hmmmm.

Hoe weet je eigenlijk of een bedrijf eigenlijk wel betrouwbaar is en het niet om een vorm van louche zaken gaat? Laat ik het gewoon bij naam noemen: https://winwin-trade.com https://www.facebook.com/WinWinTradeBelgium Midden januari zocht ik contact (toen enkel per e-mail mogelijk) met concrete vragen. Het duurde even alvorens ik antwoord kreeg, volgens hen te wijten aan de drukte nav de vele aanvragen via Facebook. Er werd in een taalkundig juiste maar (imo) toch iets minder professioneel klinkende mail ook meegedeeld dat ze in volle opstart zijn (startup) en de showroom in de eerste week van maart zou openen. Dat ik daar dan terecht kan. De info die ik kreeg week niet af van wat op de site of sociale media reeds te lezen staat. De partners zouden contact met mij opnemen betreffende de overige vragen. Dat gebeurde nog niet. Vandaag kreeg ik een mail met excuses omtrent de late reply en bovenstaande contactgegevens. Dit wegens grote drukte. Maar dus nog geen concrete antwoorden op die enkele overige vragen. Daarvoor zal de heer Roeland mij opbellen. Voorbeelden van realisaties kunnen ze niet voorleggen, omdat hun (ik citeer) vele, vele realisaties zich allemaal in het buitenland bevinden. De showroom is te bezoeken vanaf de eerste week van april. Ik kan wel in hun kantoren terecht op hetzelfde adres te Drogenbos. En dan gaan mijn rode lampjes branden ... Alle contact lijkt via één naam te gaan. Eerst is het een startend bedrijf, nu lees ik dat de vele, vele projecten zich in het buitenland bevinden. Maar daar heb je dan toch ook info over? Er is geen enkel andere informatie te vinden over WinWinTrade buiten de Belgische site. Mails worden ook in de nacht van zaterdag op zondag beantwoord. Is dat niet wat vreemd? In Drogenbos lijkt volgens een vriend van mij (woont in de buurt daar) nog geen showroom te zijn. Enkel kantoren. En wel kantoren, maar enkel een GSM-nummer? En als de realisatie van hun eigen showroom al meteen een maand verschuift, hoe kan je dan geloven dat ze binnen de beloofde termijn (6-8 weken vanaf eerste grondwerken) je project helemaal recht zetten? Ben ik onredelijk in mijn achterdochtigheid? Hoe weet je zeker dat je met legit people te maken hebt?

Bij mij is dat eigenlijk dubbel. Ik ben helemaal weg van Romeo + Juliet, maar heb een hekel aan Moulin Rouge. Hij is verantwoordelijk voor zowel één van mijn lievelingsfilms uit de 90s als één van mijn meest gehate uit de 00s. En toch zie ik het helemaal zitten. Australia had z'n minpunten, maar vond ik visueel eveneens om van te smullen.

Uiteraard. Staat ook nog steeds hoog op de kijklijst. En Baz Luhrmann!

Vanavond op Canvas. Ik kan het maar meegeven voor wie hem nog niet zag, dacht ik zo.

DiCaprio, toch één van mijn favoriete acteurs, heb ik destijds ontdekt in What's Eating Gilbert Grape. Nog steeds één van mijn lievelingsfilms. Voor wat hij daar klaarspeelde, neem ik vandaag de dag nog steeds mijn petje af. Moest ik hem al niet gespot hebben in reclame voor andere films, had je mij toen perfect kunnen wijsmaken dat het gastje uit die film daadwerkelijk mentaal beperkt was. Wat een prestatie! Dit had al snel heel fout kunnen lopen, maar het zat helemaal raak. Dat hij haast carte blanche kreeg tijdens die opnames, zegt veel over hoe goed hij is. En This Boy's Life bleek de bevestiging, die Leo was er ééntje om in 't oog te houden, zoveel was zeker. Jammer dus dat hij in de tweede helft van de jaren 90, zo rond Romeo + Juliet, al snel weggezet werd als posterboy en het jaren aan een stuk toch wel een beetje not done was om hem een uitstekend acteur te noemen. Zowel bij de massa (vooral) als bij de critici. Neen, hij moest die babyface blijven waar menig tienermeisjes hun kamer mee vol hing en jongens of mannen hun neus moeten voor optrekken. Mensen konden daar blijkbaar moeilijk doorheen kijken. Dat is pas na Gangs of New York en Catch Me if You Can opnieuw beginnen keren. Idioot eigenlijk, want ook daarvoor bleef hij de ene na de andere intense prestatie afleveren. Als er al eens een minder straffe film tussen zat, lag het (imo) in ieder geval nooit aan hem. Goed dat hij zo selectief is en ook kán zijn. En dat hij bleef volharden om van dat imago af te geraken. (vandaar Celebrity en Don's Plum) Het resulteerde in een palmares om U tegen te zeggen. Enkel The Man in the Iron Mask vond ik flauw. Een typisch product van z'n tijd ook, daar ontbrak een sterke of eigen visie aan het roer. En Gangs of New York (met schitterende Daniel Day-Lewis) vond ik tot mijn eigen grote verbazing underwhelming, wat ook aan die gigantische anti-climax gelegen kan hebben. Celebrity (deels), J. Edgar, The Great Gatsby en The Revenant (I know, I know!) heb ik nog niet gezien. Die laatste staat nochtans ergens helemaal bovenaan mijn watchlist, maar het komt er niet van. Don't Look Up (Netflix) van Adam McKay (The Big Short) lijkt mij een heel atypische DiCaprio te brengen. Daar kijk ik wel naar uit. En Killers of the Flower Moon (Scorsese) met De Niro staat sowieso hoog op de kijklijst. De derde keer dat we beide acteurs samen zien. Tof dat we beide chouchou's van Scorsese in één en dezelfde film van de regisseur treffen.

Hier eveneens. Ik weet nog dat onze klastitularis bij het buitengaan tegen een andere leraar zei: "En dat was educatief? Voor de gasten: Snuiven is cool, ondanks de miserie. En het enige dat de maskes onthouden hebben is diene gast zelf. Wat hebben ze nu eigenlijk geleerd?"

Goed nieuws voor de fans van Tim Burton. Wednesday Addams krijgt haar eigen serie in zijn TV-debuut. (live-action)

Mooie finale. Terechte winnaar. Merci @Yncke!

Nóg niet ...

Voor mij voelt het als onnodige aanpassingen die eigenlijk geen enkele toegevoegde waarde brengen. Ook opgegroeid met het origineel, maar die albums zitten nu al zo lang in verhuisdozen, dat ik de cover eigenlijk al een beetje vergeten was tot ik hem terugzag hier.

Ik ben gewoon blij dát de strips verschijnen. Uniformiteit is dan wel mijn stokpaardje, maar in dit geval stoort het mij eigenlijk niet.

Dit is zo'n aanpassing waarvan ik het 'waarom' niet begrijp. De honden voegen niets toe aan het tafereel, in tegendeel, ze leiden af. En waar het in het origineel duidelijk om een kus gaat, vraag ik mij hier al af waarom de dame Robbe z'n oor wil opeten. De overdrijving is te groot, naar mijn gevoel.

Verdomd jammer dat Disney deze week Blue Sky opgedoekt heeft. Eén van de films waarvan de productie gestart was, is namelijk deze Mutts. Hun computer-geanimeerde interpretatie van Peanuts was écht goed. Daardoor had ik veel vertrouwen in de Mutts-adaptatie. Helaas.

De trend van 't moment.

't Artwork is mij volledig bekend. Heel vage echo's dan toch. Burton was simpelweg één van de concept artists (en animators) voor deze problematische productie, waarvan een heel deel geen credits kregen. Wat wel vaker gebeurde. Mensen blazen dat graag op omdat het nu eenmaal over Tim Burton gaat, maar zijn persoonlijke invloed op de uiteindelijke film is minimaal gebleven. Ook de duistere toon had eigenlijk niets met Burton op zich te maken. Dat was om te beginnen gewoon al het algemene concept van de film op zich. En een (imo geslaagde) poging van Disney om mee te doen met de trend van toen, want die was sinds begin de jaren 80 al aan de gang. Taran was dan ook de verfilming van een zoveelste deel/delen uit een Lord of the Rings achtige reeks. Als er dan toch één man z'n visie duidelijk de overhand had bij The Black Cauldron, dan was het gevoelsmatig toch wel Mel(vin) Shaw. Leg zijn artwork naast het eindresultaat. Ooit heb ik geweten waarom ook hij uncredited bleef als animator en concept artist bij dit project, maar ik ben het vergeten. Er zijn ook bijdragers die hun betrokkenheid bewust laten schrappen hebben omdat er lang op voorhand al héél negatieve buzz rondging over deze productie. Enfin. Ook Mike Ploog en Andreas Deja hun werk blijken goed gevolgd te zijn in deze. De YouTube-uiteenzetting van vele jaren terug is ook niet meer te vinden, daarin kwam heel wat inside-info naar voor rond deze titel. Jammer dat het verdwenen is. De "Disney-laagje" remark is niet eerlijk tegenover de concept-artiesten die veel betekenden voor deze titel, vind ik. Dat was óók een eigen visie van bepaalde tekenaars. En die is toch redelijk intact gebleven.

Omdat de beelden nu pas gelost werden. De productie is natuurlijk al veel langer aan de gang, vandaar.

Ja, máár vooral ook Selick. En die (h)erkenning moet er gewoon zijn. Dat Tim Burton zijn naam er in die mate werd opgeplakt, dat voelt gewoon niet juist. Maar bon, daar kan m'n eeuwig over discussiëren natuurlijk. Er zijn ook tal van titels die door de massa als Tarantino-films gezien worden (terwijl dat niet zo is) omwille van marketing als "Tarantino presents". Ik besef dat het een persoonlijk stokpaardje is. The Black Cauldron ... Als je het desbetreffende artwork van Tim Burton naast de uiteindelijke film zet, blijft er op dat vlak alvast weinig van over. Dat ligt dichter tegen interpretaties van andere namen. En hoe donker Taran en de Toverketel ook is, een Burton-gevoel zit daar niet echt in. Althans naar mijn mening.

De nieuwe tekenfilmserie. Ziet er helemaal niet slecht uit, I say.

Daar was ik ook al fan van, mede omwille van Barret Oliver, die dan weer de (gedeelde) hoofdrol speelde in mijn favoriete jeugdfilm The Neverending Story.

I know, des te meer ik er niet tegen kan!