Volledige Reeksen Of Deel Per Deel (Split Van Vandaag Gekocht)

[Zwendel]

Ik koop die 'reeksen' toch maar als ze volledig zijn. 4 jaar wachten om de ontknoping te lezen kan in deze tijden van binge watching toch niet meer. Zou Leo niet beter zijn lopende reeksen afwerken vooraleer aan nieuwe te beginnen?

 

Dat gezegd zijnde: Verre Werelden 1-5 gekocht

[Gast Kontiki]

Maar als iedereen wacht tot reeksen compleet zijn, worden die reeksen geeneens meer uitgegeven wegens niet rendabel genoeg.

[Zwendel]

Maar als iedereen wacht tot reeksen compleet zijn, worden die reeksen geeneens meer uitgegeven wegens niet rendabel genoeg.

Worden die strips nog voorgepubliceerd in weekbladen of heeft een tekenaar echt een jaar nodig om 48 paginas af te werken?

Tijd voor revolutie in het stripwereldje dan. Ze hebben ons al genoeg teleurgesteld

Inderdaad, waarom geen 2 strips met 120 blz over een periode van 1 jaar ipv 5 strips van 48 blz over een periode van 4 jaar?

[RWuitgeverij]

Inderdaad, waarom geen 2 strips met 120 blz over een periode van 1 jaar ipv 5 strips van 48 blz over een periode van 4 jaar?

 

Dat heeft geen zin. Zolang je de lezer niet overtuigd dat je een serie geheel zal gaan uitbrengen zal het wantrouwen blijven en het wachten op het geheel blijven bestaan. Er zijn twee mogelijkheden:

 

1. Blijf bij het oude model maar herwin het vertrouwen. Als onderdeel van een (relatief) nieuwe uitgeverij heb ik niks te herwinnen, ik moet het nog winnen. Laat zien dat je afmaakt waar je aan begint. De tijd van gooi maar tegen de muur en zie wat er blijft plakken is funest voor de industrie. Doe vooronderzoek wát men wil lezen, méét het leespubliek.

2. geef op een nieuwe manier uit: crowdfunding.

 

Maar boven alles, zorg ervoor dat de lijnen van communicatie open blijven met je lezer, hou de vinger aan pols.

[Zwendel]

Dat heeft geen zin. Zolang je de lezer niet overtuigd dat je een serie geheel zal gaan uitbrengen zal het wantrouwen blijven en het wachten op het geheel blijven bestaan. Er zijn twee mogelijkheden:

 

1. Blijf bij het oude model maar herwin het vertrouwen. Als onderdeel van een (relatief) nieuwe uitgeverij heb ik niks te herwinnen, ik moet het nog winnen. Laat zien dat je afmaakt waar je aan begint. De tijd van gooi maar tegen de muur en zie wat er blijft plakken is funest voor de industrie. Doe vooronderzoek wát men wil lezen, méét het leespubliek.

2. geef op een nieuwe manier uit: crowdfunding.

 

Maar boven alles, zorg ervoor dat de lijnen van communicatie open blijven met je lezer, hou de vinger aan pols.

Ik denk dat het wel zin heeft.

Er zijn 2 dingen die je moet bekijken bij 'reeksen'.

 

1) Gaat de uitgever wel alles (binnen een redelijke termijn) uitgeven. Daar heb ik geen last van omdat ik enkel afgeronde reeksen koop.

 

2) Is het nog van deze tijd om een reeks over ettelijke jaren te spreiden? Ik heb zojuist Deel 1 en 2 van Verre Werelden gelezen. Deel 1 afzonderlijk lezen is absoluut zinloos. Deel 1+2 is al redelijk en dat is hetzelfde met zowat alle 'reeksen'.

Ik denk gewoon dat de jonge generatie dat niet pikt (de ouwe met mij incluis ook niet ).

 

En we zijn hier behoorlijk off-topic, misschien moet een mod dit maar afsplitsen, ik vind het interessant genoeg.

[Gast Kontiki]

Maar je kan toch niet verwachten dat een tekenaar, scenarist en uitgever zomaar eventjes het risico zullen nemen om in één keer vijf delen op de markt te brengen? Je onderschat de productie van dat alles, de tijd dat het kost en je bekijkt het te eenzijdig van ten eerste wat jij gewoon liefst in één keer wil lezen of wat je op je boekenplank wil hebben en ten tweede wat je wil lezen van auteurs die al iets hebben bewezen. En de rest dan? Zo simpel is het toch allemaal niet?

Wat Netflix presteert door in één keer een hele tv-seizoen beschikbaar te maken, zie ik nog niet op stripgebied gebeuren. Wat tv wel al heeft veranderd in het striplandschap is dat uitgevers en auteurs meer in cyclussen of seizoenen (zoals Desberg het graag omschrijft) werken met eventuele mogelijkheden om er een cyclus bij te doen als de eerste een succes wordt. Momenteel komt het minder vaak voor dat een eerste cyclus voortijdig wordt gestopt en het verhaal onafgewerkt blijft. Ik heb het nu wel over oorspronkelijke publicaties, niet over bijkomende vertalingen want dat is een bijkomend verhaal over al dan niet verdere vertaling.

[Zwendel]

Mijn vraag is eigenlijk over die 'Heilige 48 bladzijden' die men bij de 'klassieke strips' probeert aan te houden. Is de produktiekost tussen een 48 en een 100 pagina album zo enorm?

De bedoeling moet toch zijn dat je na het lezen van een strip het gevoel hebt dat je iets substantieels gelezen hebt.

 

Bij comics en graphic novels is dat blijkbaar geen probleem, dus waarom die koudwatervrees?

[RWuitgeverij]

Ik denk dat het wel zin heeft.

Er zijn 2 dingen die je moet bekijken bij 'reeksen'.

 

1) Gaat de uitgever wel alles (binnen een redelijke termijn) uitgeven. Daar heb ik geen last van omdat ik enkel afgeronde reeksen koop.

 

2) Is het nog van deze tijd om een reeks over ettelijke jaren te spreiden? Ik heb zojuist Deel 1 en 2 van Verre Werelden gelezen. Deel 1 afzonderlijk lezen is absoluut zinloos. Deel 1+2 is al redelijk en dat is hetzelfde met zowat alle 'reeksen'.

 

1) wachten op zal nog steeds veroorzaken dat inzicht in de markt vertroebeld geraakt. De Nederlandstalige markt is véél te klein om te gaan rommelen met oplages. Verkoopt deel 1 ipv 20.000 maar de helft, dan ga je deel 2 niet ook weer in 20.000 drukken. Hoeveel procent is het aantal mensen dat wacht dan op een afgeronde serie? Ga dan voor een Integrale editie - in jouw voorbeeld 220 dik. Ik raad dan ook aan om het bij 1 vorm te houden.

 

2) Of een serie nog van deze tijd is? Er zijn juist meer en meer series. De film industrie draait op lopende reeksen. Wat niet meer van deze tijd is is dat je iets krijgt wat dodelijk saai is voor 1 of meerdere delen. Dát wordt genadeloos afgestraft.

 

Dit geldt uiteraard vóóral voor vertalingen. Ik denk dat voor de Nederlandse (hierbij sluit ik Vlaamse in) produkten crowdfunding op de eerste plaats moeten komen.

[shiraz]

Mijn vraag is eigenlijk over die 'Heilige 48 bladzijden' die men bij de 'klassieke strips' probeert aan te houden. Is de produktiekost tussen een 48 en een 100 pagina album zo enorm?

De bedoeling moet toch zijn dat je na het lezen van een strip het gevoel hebt dat je iets substantieels gelezen hebt.

 

Bij comics en graphic novels is dat blijkbaar geen probleem, dus waarom die koudwatervrees?

 

Ik vind het ook we vervelend dat sommige reeksen 4 a 5 jaar duren voor 5 delen.

Dus ik koop ook graag volledige reeksen. Wat soms niet zo makkelijk is... (bv vervolg De Laatste Grens ;-))

Maar anderszijds is het wel logisch dat als iedereen begint te wachten er niet meer zal uitgebracht worden.

ivm comics: op TPB's moet je ook wel efkes wachten, en die hebben meestal (?) ook een open einde.

[shiraz]

Ben 'Soda' en 'Jeremiah' aan het herlezen tussen de andere strips/comics/manga door.  Valt me op hoezeer de verhalen vaak lijden onder de beperking van die 44 tot 48 pagina's.  Tegen dat men iets heeft opgebouwd moet het vlug afgerond worden.

 

Soda staat ook nog op mijn verlanglijstje :-)

[shakeitupguy]

Ben 'Soda' en 'Jeremiah' aan het herlezen tussen de andere strips/comics/manga door.  Valt me op hoezeer de verhalen vaak lijden onder de beperking van die 44 tot 48 pagina's.  Tegen dat men iets heeft opgebouwd moet het vlug afgerond worden.

Men kan altijd eens opteren om 1 verhaal te spreiden over 2 albums zoals het al jaren met succes gedaan wordt bij Largo Winch.

[Metabaron]

Ik koop die 'reeksen' toch maar als ze volledig zijn. 4 jaar wachten om de ontknoping te lezen kan in deze tijden van binge watching toch niet meer. Zou Leo niet beter zijn lopende reeksen afwerken vooraleer aan nieuwe te beginnen?

 

Dat gezegd zijnde: Verre Werelden 1-5 gekocht

 

Namibia en Antares worden dit jaar afgerond.

[Simon]

Namibia en Antares worden dit jaar afgerond.

Dat hoor ik graag!

[Peter Motte]

Jongens, wat zijn er hier een hoop ideeën geplaatst waarop ik lekker kan reageren ...

 

Ten eerste:

- als het manga's zijn, koop ik doorgaans de reeks in zijn geheel. Maar zoals jullie weten lees ik manga alleen in het Nederlands (20e wereldtaal, dat wil ik even gezegd hebben), en daarin hebben we eigenlijk niet van zo'n knoepers zoals in het Japans met Bleach, Naruto of Yu-Gi-oh! Behalve Dragon Ball, met zijn 85 delen die er eigenlijk 42,5 zijn. En, oké, Naruto is in het NL ook tot nummer 30 gegaan. Maar soit

 

Ten tweede:

- voor veel andere reeksen heb ik ook de neiging om meerdere delen na elkaar te lezen. Ik ben alle Thorgals over Kriss bij elkaar aan het gehouden.

 

Ten derde:

- vergeet dat bingekijken toch. Dat is niet ontstaan door internet of zo. Het bestaat minstens al honderd jaar. Ha ja, hoe verklaar je anders het succes van superdikke romans zoals de papierblokken van Dostojewski en Tolstoj, of de nog dikkere brokken van de roman fleuve van Balzac en co? Er zullen wel bingers tussen de lezers hebben gezeten. En wie heeft er in zijn jonge tienerjaren nooit Suske & Wiske gebinged? Da's dus niks nieuws, Wiske bingen. Ik wil dat maar eens zeggen. Zo.

 

Ten vierde:

- die 44-p's-dwingelandij is allang geen vaste waarde meer. Er komen meer en meer albums met totaal afwijkende aantallen p's, zoals bijv. 56. De vroegere categorieën van 46 en 64 zijn al lang verlaten.

 

Ten vijfde:

- wat mij irriteert is het uitbrengen van tweedelige reeksen. Die zouden ze volgens mij inderdaad beter in één dubbelalbum brengen. Zou dat het publiek afschrikken omdat het dan meer in één keer moet betalen? Misschien. Maar zou het publiek ook niet worden afgeschrikt door de woordjes "einde eerste deel" op de laatste pagina? Het is wel mogelijk dat het 44-p-formaat technisch gemakkelijker uit te voeren is.

 

Ten zesde (ik kan wél verder dan vijf tellen ):

- voor sommige reeksen wacht ik altijd op de editie in één band, zoals bij de sf-reeksen van Léo. Die koop ik nooit los.

 

Ten zevende:

- er worden nog strips voorgepubliceerd in kranten (je kent ze: s&w, j, fc...) en in het stripweekblad Spirou, en de Donald Duck, maar inderdaad, de grote stroom stripbladen is er niet meer, en dat is sneu. De bladen waren een uitstekende testgrond. En sommige dingen zouden nooit een groot publiek hebben aangesproken, maar we konden er dan toch van genieten in de stripbladen (de ironische Sebastopol-reeks, bijv., is bijna nooit in album verschenen). In het Japans zijn er wel nog heel wat weekbladen.

 

Ten achtste:

- het verschijningsritme kan zo hoog of zo laag zijn als de uitgever wil, op voorwaarde dat hij de auteurs iets kan aanbieden zodat zij ermee kunnen leven dat het duurt tot er voldoende p's klaar zijn om eindelijk de albums uit te brengen.

Met vertaalde reeksen is het iets makkelijker: je wacht gewoon tot er genoeg in de oorspronkelijke taal zijn verschenen. Zo'n effect hebben we met Capricornus: Sherpa brengt er momenteel twee per jaar uit, omdat het zo lang duurde voor de reeks in het Nederlands werd voortgezet. Maar Daedalus brengt van sommige reeksen tot vier albums per jaar uit.

En verschijnen er van de Vlaamse bestsellerreeksen soms niet minstens 4 per jaar? Van Sus&Wis verschenen er ooit 5 per jaar.D Dus: het kan wel. Een auteur zoals Andreas maakt trouwens iets meer dan 2 albums per jaar.

Dus het ritme kan inderdaad een stuk hoger, maar ik betwijfel of er een markt is.

Waarom verschijnt de ene publicatie dagelijks, de andere wekelijks, nog andere maandelijks en nog andere aan totaal andere ritmes en soms maar één keer per jaar? Dat is louter een kwestie van verkoopcijfers: hoe meer het verkoopt, hoe hoger de frequentie kan zijn. De Vlaamse usual suspects hebben een hoog ritme, omdat ze goed verkopen. De markt voor de "hoge frequenties" is door hun volzet, en veel ruimte voor andere is er dus niet.

Dus zelfs al kunnen andere reeksen hogere ritmes bereiken, en ik niet dat er echt een markt voor is. Wat volgens mij alleszins gedééltelijk het probleem met manga veroorzaakte: van een Bleach moet je toch zo'n 6 afleveringen per jaar hebben, en dan heb je ook een publiek nodig dat van die reeks 6 afl/jr wilt kopen. En als dat publiek niet groot genoeg is, dan kan het niet.

To binge or not to binge, speelt dus geen rol.

Overigens: na enkele jaren zijn er van iedere ietwat succesvolle reeks meerdere albums op de markt, en kan iedere binger lekker zijn gang gaan.

 

Ten negende:

- reeksen bieden veel meer zekerheid aan de uitgever dan losse albums. Ik zag oneshots voor manga niet zitten, omdat elk album zich dan apart in de markt moet zetten. Wat volgens mij ook de reden is dat Andreas op een bepaald moment met twee reeksen begon: Capricornus en Arq. Het werk dat hij daarvoor deed, was eigenlijk interessanter, maar moest zich telkens opnieuw bewijzen. Met voorpublicaties in Kuifje werkte dat nog wel, maar toen dat verdween, was er volgens mij een probleem. Geef nu niet Taniguchi is voorbeeld van het tegendeel. want dat is wél een reeks, nl. de reeks Taniguchi. Ha ja, een reeks hoeft niet noodzakelijk rond een hoofdpersonage te zijn opgebouwd, het kan ook wat anders zijn, zoals bijv. de reeks 7 heeft bewezen (niet dat ik ze goed vond, maar soit). Het kan ook een uitgavereeks zijn, zoals bijv. Verhalen en Legenden, waarin Rork ooit verscheen, en Op zoek naar Peter Pan (of zoiets).

Maar als producent heb je altijd op een of andere manier een reeks nodig om het publiek aan je te binden, zodat je een zekere inkomstenstroom hebt. En het publiek aanvaardt dat (want anders zou het niet lukken), omdat het de keuze vergemakkelijkt als ze zoeken naar amusement/actie/komedie/documentaire/nieuws/etc. Laat je niet beetnemen door mensen die zich: ik lees geen reeksen, ik lees alleen maar filosofie. Hij leest dus de reeks filosofie, al wordt die dan niet in een eenvormig jasje uitgebracht. De meeste succesvolle reeks aller tijden is nog altijd de misviering. Overigens had Shakespeare ook nogal wat reeksen, zowel in de poëzie (sonetten) als in toneel (zijn koningsdrama's: Richard zoveel, deel zoveel etc).

 

Ten, euh, dingste:

- van Yoko Tsuno heb ik ook wel eens het gevoel gehad dat die 44 p's Roger Leloup beperken in wat hij zou kunnen doen. Volgens mij kan hij wel een goed verhaal maken dat over twee albums loopt. Maar deze opmerking is niet voor niets een ten dingste.

 

Nu ben ik moe.

Ik ben echter niet in Gent.

[ivo]

Ideaal zijn volgens mij de cyclussen, waarrvan elk deel ook min of meer apart te lezen alt.  Bv. "Angel Face" van Blueberry.  Die heb ik indertijd als eerste in de reeks in het Frans gelezen (lag in ons vakantiehuisje in de Lot) en met een "wat vooraf ging" van 1 pg. lang was ik mee.  Het verhaal dat verteld werd stond echt wel genoeg op zichzelf om het ook als alleenstaand album waar te maken.

[Bonte]

Ik vind persoonlijk dat ze de verhalen iets meer mogen afronden per boek of 2 boeken, al is het maar een gevoel geven dat iets afgerond is met een sterke rode draad doorheen de reeks. Soms smeren ze een verhaal over 10 boeken, dan moeten we jaren wachten op vervolgen en dikke kans dat het niet afgewerkt wordt in het Nederlands. Het is logisch dat je dan als lezer afhaakt bij een nieuw vervolgverhaal zonder einde, ergens wil je een soort afsluiter en niet een cliffhanger waarbij je een jaar later pas kunt verder lezen.

 

TV-series net hetzelfde trouwens, ik heb geduld tot ze enkele seizoenen verder zitten voordat ik ze Binge-watch. Het lukt me niet meer om te kijken of lezen in afleveringen, veel te verwend.

[RWuitgeverij]

Soms smeren ze een verhaal over 10 boeken, dan moeten we jaren wachten op vervolgen en dikke kans dat het niet afgewerkt wordt in het Nederlands.

 

laat dát nu net het punt zijn waarom deze discussie gestart werd

[Tom MDP]

Ik vind persoonlijk dat ze de verhalen iets meer mogen afronden per boek of 2 boeken, al is het maar een gevoel geven dat iets afgerond is met een sterke rode draad doorheen de reeks. Soms smeren ze een verhaal over 10 boeken, dan moeten we jaren wachten op vervolgen en dikke kans dat het niet afgewerkt wordt in het Nederlands. Het is logisch dat je dan als lezer afhaakt bij een nieuw vervolgverhaal zonder einde, ergens wil je een soort afsluiter en niet een cliffhanger waarbij je een jaar later pas kunt verder lezen.

 

TV-series net hetzelfde trouwens, ik heb geduld tot ze enkele seizoenen verder zitten voordat ik ze Binge-watch. Het lukt me niet meer om te kijken of lezen in afleveringen, veel te verwend.

 

De Schorpioen, ondanks prachtig getekend en ik vond at indertijd echt fantastisch, heeft mij zo verloren als lezer.

14 jaar voor 11 albums van 48 pagina's... astemblieft éh.

 

Ik ben ook voorstander van het "elke aflevering moet op zichzelf staan"-principe.

Dat is de kracht, imho, van de Marvel films.

Je hoeft niet elke Thor of Captain America film gezien te hebben om Avengers 2 te kunnen volgen.

 

Tevens ook een van de sterktepunten van een serie als Doctor Who: In principe kan je inpikken bij elke nieuwe aflevering. Sommige dingen zullen wel raar lijken dan, maar ze zijn niet onoverkomelijk. Terwijl bij een reeks als Game of Thrones, dat moet je effectief vanaf aflevering 1 kijken of je raakt hopeloos verloren.

[shiraz]

Ten zesde (ik kan wél verder dan vijf tellen ):

- voor sommige reeksen wacht ik altijd op de editie in één band, zoals bij de sf-reeksen van Léo. Die koop ik nooit los.

 

 

Ik heb een paar weken geleden de bundels van Léo gekocht. Toen ik in De Poort vroeg of er van de recentere (afgeronde) reeksen ook bundels zouden komen was het antwoord dat er van deze strips net veel gedrukt/herdrukt zijn, dus ....

[Olsimar]

Ik heb een paar weken geleden de bundels van Léo gekocht. Toen ik in De Poort vroeg of er van de recentere (afgeronde) reeksen ook bundels zouden komen was het antwoord dat er van deze strips net veel gedrukt/herdrukt zijn, dus ....

Nee, Peter koopt die nooit los want hij wacht altijd op de editie in 1 band (zie onder punt 6).

 

We wensen Peter sterkte

[shiraz]

ik zou ook wel willen wachten, maar of ik jaren geduld heb... ;-)

en komen ze er ooit, dat weet je toch ook niet zeker?

[Peter Motte]

Nee, Peter koopt die nooit los want hij wacht altijd op de editie in 1 band (zie onder punt 6).

We wensen Peter sterkte

Ah, er is keus genoeg. Ik heb soms niet eens de tijd om mijn wekelijkse Spirou uit te lezen. En ik heb hier een nog best wel leuke collectie ongelezen manga staan, dus wanhopen moet ik niet doen.

Maar die Léo's waren me dus goed bevallen. Het is ook typisch een reeks die niet per los albums leesbaar hoeft te zijn.

 

Tenslotte zijn dat allemaal verschillende producten: reeksen met los leesbare albums, met tweeluiken (maar dat vind ik een beetje dom, omdat het geen heksentoer is om die in één band te brengen), drieluiken, enz.

[beus]

zijn die tweeluiken vooral niet handig voor de auteurs zelf?

 

als je zo'n klein jaar nodig hebt om een stripverhaal te tekenen (zoals francq van largo winch) is het voor hem toch veel interessanter om ieder jaar inkomsten te hebben dan om de twee jaar, zeker in het begin van een reeks als er nog geen back catalogue is om wat mee te verdienen

[Yncke]

Ik zou durven vragen : zijn de tekenaars en schrijvers hier niet wat verwend als we de hoge productie van de Amerikaanse collega's bekijken ?

De tekenaars en de schrijvers aan de ene kant, en schrijver, penciller, inkter, flatter, inkleurder, cover artist,... aan de andere kant. Plus minder kaders op een kleinere pagina.

 

Ik ben niet zeker of de productiesnelheid echt zoveel verschillend is als je alles in rekening brengt. 't Is gewoon andere manier van werken.

[De Hollander]

Volgens mij hebben wij een dergelijke discussie al eerder gehad.

Reeksen die te lang duren en de angst bij striplezers om eerste delen van reeksen aan te schaffen.

 

Wat mij betreft heeft een verhaal minimaal 2 en maximaal 5 albums. Veel one-shots vind ik erg mager qua diepgang, er is geen ruimte voor meerdere en uitgebreide intriges, de personages blijven vaak oppervlakkig. Echter begrijp ik wel waar de angst van veel striplezers vandaan komt. Het is geen eenvoudige hobby, er gebeurd veel op stripgebied, stopzettingen, overnames, faillisementen etc...

 

Zelf koop ik ook al jaren niet zomaar meer een nieuwe reeks.

Eerst probeer ik te achterhalen wat de bedoeling is, hoelang gaat zo'n reeks lopen, zijn de makers bekend, welke uitgeverij?

Op basis daarvan besluit ik dan te kopen of nog te wachten.

 

Soms moet een strip ook gewoon aanspreken! Als een strip gaat favoriete genre betreft dan zal ik sneller overstag gaan dan bij andere genres.

[RWuitgeverij]

Volgens mij hebben wij een dergelijke discussie al eerder gehad.

 

 

De discussie gaat dan ook weer een kant op die niet de intentie was. Het is niet wat de tekenaar/schrijver kan brengen, maar wat de uitgever - en vóóral de vertalende uitgever - de lezer moet voorschotelen. Laat ik het anders nog eens duidelijk stellen:

 

Zijn directe vertalingen in losse uitgaves nog wel verstandig? 

[Aeaipejdziasm]

Als het om vertalingen gaat, kan de uitgever er misschien wel voor kiezen om te zorgen dat er minstens twee albums per jaar verschijnen.

Hij kan ook heel snel 2 of 3 albums uitbrengen, om te kijken hoe de markt reageert, en het daarna wat gespreider doen.

Waarom niet bijv. direct de eerste 2 albums uitbrengen, en dan een maand of drie, vier later het derde album, en van danaf twee albums per jaar?

Ik denk dat ze het met Golden Dogs zo hebben gedaan.

[RWuitgeverij]

Hij kan ook heel snel 2 of 3 albums uitbrengen, om te kijken hoe de markt reageert, en het daarna wat gespreider doen.

 

blijft het probleem dat je wachtende kopers blijft houden waardoor het níét duidelijk is hoe de markt reageert. En kijken hoe de markt reageert betekent dat er dus geregeld negatieve reactie van de uitgeverij komt en het bij 2 albums blijft - wat dus weer het probleem brengt waarom deze discussie werd gestart.

[JPAR]

Ik lees nu een paar series van Gorilla. Daarvan weet ik dat ze de verschillende delen snel achter elkaar uitbrengen. Maakt het een stuk eenvoudiger om een serie op te pakken.

 

Ik zit bijvoorbeeld nog te wachten op de herdruk van de Hong Kong cyclus van de Onnoembaren. Deze is al lang niet meer te verkrijgen en heeft volgens mij zeker de mogelijkheid om herdrukt te worden. Toch gebeurt het niet. Dus waarschijnlijk moet ik het met losse delen doen in dit geval of geluk hebben dat ik hem ergens tegen het lijf loop voor een leuke prijs. Zo ben ik ook benieuwd of series van Medusa opgepakt gaan worden nu Medusa niet meer bestaat? Of bijv. Er was eens ... bij Standaard. Onvoltooide series zijn er spijtig en maakt je dus wel voorzichtiger om ergens aan te beginnen.

[dirk (monsieur toupet)]

Heel dat concept van binge kijken (tv) snap ik niet.

Ik pas al voor een film van + 2 uur, laat staan dat ik uren naar een tv serie wil kijken.

Idem voor strips.

 

Ik vind het juist wel tof om te wachten op een nieuw deel van een strip. Als die uitkomt, kan je bij die gelegenheid de vorige delen nog eens herlezen (maar bij mij dus niet vlak achter elkaar).

 

Maar dat zal de huidige tijdsgeest zijn: we willen iets en we willen dat NU.

Terwijl juist veel plezier in de anticipatie kan liggen.

[Peter Motte]

Bwah, nee, dat gedoe over bingekijken is gewoon een hype van Netflix om gemakkelijk beïnvloedbare mensen de indruk te geven dat ze "niet mee zijn" als ze het niet doen, en om hun daarmee een abonnement op Netflix aan te smeren.

Volgens mij waren de eerste bingekijkers de Trekkies die Star Trek op VHS hadden.

En ja, dirk, ik vraag me ook af waar die zogenaamde bingekijkers de tijd halen. Ik kijk ook wel eens meerdere afleveringen na elkaar van een anime, maar die zijn maar 25 minuten lang, en zelfs 5 afleveringen is dan nog maar zo'n 2 uur, dus hetzelfde als een gemiddelde film.

Ik denk dat ik de endless eight van Haruhi Suzumiya alle acht op één avond heb bekeken. Dat zou dan zo'n drieëneenhalf uur zijn geweest, of van 19.30 (dus na het achtuurjournaal) tot 23 uur. Lang, maar niet onmogelijk. Niet binger dan wat sommigen in mijn omgeving doen die eerst naar Jeroen Meeus kijken, dan naar Blokken, dan naar het journaal, dan naar Iedereen in de zak gezet, dan naar het weer (of daarvoor naar het weer), en dan naar een film of een of twee afleveringen van evenzoveel tv-reeksen.

[Peter Motte]

Overigens kijk je de Endless Eight in één keer uit bij wijze van uithoudingstest.

[Zwendel]

Met binge watching bedoelde ik eigenlijk het seizoen bekijken als het afgelopen is (a rato van 1 à 2 afleveringen per avond). Een seizoen in 1 of 2 dagen uitkijken gaat alles snel banaal maken, doe ik dus niet (meer).

 

Bij TV reeksen is het meestal wel zo dat elk jaar een afgesloten subplot heeft (met soms een lopende draad over meerdere seizoenen). Kan je jaar per jaar apart bekijken.

Als ik naar de strips ga en ik neem de verhalen van Leo, dan kan je daar toch niet omheen dat die allemaal toewerken naar het 'mysterie' dat dan in deel 5 (na 5 jaar) opgelost wordt. 1 seizoen duurt dan 5 jaar!

Er zijn er nog ergere zoals XIII dat 17 jaar aangesleept heeft vooraleer het 'mysterie' opgelost raakte.

Dat is voor mij niet te doen, dan wacht ik maar, er zijn genoeg andere goede strips te lezen ondertussen.

 

Er zijn natuurlijk een heleboel reeksen zoals Bloks en Donjon waar alle albums afgesloten verhalen zijn (waar je je dan nog de vraag kan stellen of 44 of 48 bladzijden optimaal zijn). Dus een verhaal afsluiten hoeft niet te betekenen dat je de lezers verliest.

 

Ik heb een paar weken geleden de bundels van Léo gekocht. Toen ik in De Poort vroeg of er van de recentere (afgeronde) reeksen ook bundels zouden komen was het antwoord dat er van deze strips net veel gedrukt/herdrukt zijn, dus ....

De vraag is dan wel of niet veel lezers zoals ik wachten tot de reeks afgerond is (omwille van welke reden dan ook).

 

Ik zie trouwens dat Namibia 5 uit is, maar in Belgische winkels niet te krijgen is. Uitverkocht of nog niet geleverd?

[Metabaron]

Met binge watching bedoelde ik eigenlijk het seizoen bekijken als het afgelopen is (a rato van 1 à 2 afleveringen per avond). Een seizoen in 1 of 2 dagen uitkijken gaat alles snel banaal maken, doe ik dus niet (meer).

 

Bij TV reeksen is het meestal wel zo dat elk jaar een afgesloten subplot heeft (met soms een lopende draad over meerdere seizoenen). Kan je jaar per jaar apart bekijken.

Als ik naar de strips ga en ik neem de verhalen van Leo, dan kan je daar toch niet omheen dat die allemaal toewerken naar het 'mysterie' dat dan in deel 5 (na 5 jaar) opgelost wordt. 1 seizoen duurt dan 5 jaar!

Er zijn er nog ergere zoals XIII dat 17 jaar aangesleept heeft vooraleer het 'mysterie' opgelost raakte.

Dat is voor mij niet te doen, dan wacht ik maar, er zijn genoeg andere goede strips te lezen ondertussen.

 

Er zijn natuurlijk een heleboel reeksen zoals Bloks en Donjon waar alle albums afgesloten verhalen zijn (waar je je dan nog de vraag kan stellen of 44 of 48 bladzijden optimaal zijn). Dus een verhaal afsluiten hoeft niet te betekenen dat je de lezers verliest.

 

De vraag is dan wel of niet veel lezers zoals ik wachten tot de reeks afgerond is (omwille van welke reden dan ook).

 

Ik zie trouwens dat Namibia 5 uit is, maar in Belgische winkels niet te krijgen is. Uitverkocht of nog niet geleverd?

Vandaag verschenen, dacht ik.