Ga naar inhoud

Welke Serie 'stopt' Wanneer?


Olsimar

Recommended Posts

Naar aanleiding van weer eens een opmerking (in een andere draad) over een serie, Jeremiah in dit geval,die eigenlijk wel of niet had moeten stoppen, hier maar eens een apart draadje aan wijden.

Ik vind het zelf heel persoonlijk want smaken verschillen en evolueren nu eenmaal. En niet onbelangrijk veel van ons zijn verzamelaars en een serie die doorloopt zomaar opeens niet meer kopen... :e010:

 

Zo ben ik zelf gestopt met Blake en Mortimer op het punt dat Dufaux een verhaaltje had geschreven, was een goed excuus voor mij. Aria was altijd een guilty pleasure maar ik heb de navelstreng door weten te knippen. Jeremiah blijf ik kopen totdat de zoon mee gaat schrijven. Thorgal en XIII blijf ik ook kopen omdat ik het nog steeds goed genoeg vind met serieuze uitschieters naar boven.

 

Plaats gerust jullie mening met in acht neming het gevoel van de tere verzamelaars zielen onder ons die niet anders kunnen dan kopen  :e012:

 

 

 

Link naar reactie

Zeer herkenbaar. Ik wil zelfs een nieuw album van een reeks die ik tot dan compleet heb, zelfs als het me nauwelijks nog aanspreekt. Vb Alex.

Meestal koop ik zo'n nieuw album dan niet onmiddellijk, heb altijd wel wat anders dat ik wil en geraak dan ook vlot aan mn stripbudget, maar op de (vrij korte) duur kriebelt het dan toch om de reeks volledig te hebben.

 

Los van reeksen vervolledigen vind ik het ook altijd wel leuk om een auteur zijn "jeugdwerken" tegen te komen en dan in mn kast te zetten. Zo bvb Vrouwen en steden, of Leo Tomasini die naast Largo Winch staan. Of bij Hislaire het door Arcadia uitgegeven Zakkenloper en Blasius.

 

Mn SSZs zien me dan meestal ook wel graag komen :)

Link naar reactie

Ik ben al meer dan 30 jaar geleden gestopt met Rik Ringers, ook Sammy, Chick Bill en de Blauwbloezen heb ik na 1995 niet meer gekocht.

Er zijn maar enkele series die ik compleet wil hebben. Bij de meeste series stop ik op het moment dat ik vind dat de nieuwe albums niets meer toevoegen.

Omnia mutantur nihil interit

Link naar reactie

Thorgal vond ik de kooi een schitterend eindpunt. (thorgal is weer zichzelf na het Shangai zonder genade verhaal)

Canardo vond ik na deel 10 (het meisje dat droomde van de horizon waarbij onze sarcastische eind eigenlijk aan zijn einde komt)

Jeremiah na deel 17 (grote verhaal ten einde, hierna begonnen veel oneshots die dingen van hiervoor herkauden)

XIII na deel XIII. (waarin het vonnis nog wat meer diepgang krijgt en het eigenlijk ook gedaan is, daarna wordt weer een nieuwe twist uitgevonden, maar voor mij alleen om markettingredenen)

Largo na deel 10. (o.o.b. vind ik nog steeds super hoor en makling ook, maar hierna werden de tweeluiken teveel bond. het verhaal van de erfgenaam en de hele groep was trouwens verteld)

rode ridder bij 130. op het einde vertrekt hij naar huis.

na betelgeuze, de tweede cyclus van aldebaran was het ook over, kim's missie ook op die planeet. antares was te wisselvallig.

 

Ik vergeet misschien nog series en begrijp me niet verkeerd: ik lees al de series hierboven nog erg graag en imho ben ik ze niet zomaar gestopt, maar hebben ze voor mij een einde om een reden die tussen haakjes staat.

Link naar reactie

Ik herinner me een matige conceptreeks "7", waar telkens de lotgevallen van 7 personen (yakuza, piraten, dieven...) worden beschreven, in 7 albums. Mooi afgerond zou je denken, tot ze plots hun eigen concept verlieten en méér (matige) albums uitbrachten. Vond ik best grappig. Ik ben dan ook gestopt met aankopen.

 

Overigens is in die reeks "7 zendelingen" het enige goeie album, maar wel een aanradertje.

'If you can't be a good example, you'll just have to be a horrible warning' - Find me on Facebook

 

Link naar reactie

7 dieven vond ik ook wel goed, en anderen blijkbaar ook want je kan het eigenlijk wel beschouwen als deel 1 van Wollodrin

 

maar er zat inderdaad veel middelmatig spul in die "concept"reeks, er zat eigenlijk ook niet zoveel concept in he, 7 delen en altijd moeite doen om 7 hoofdpersonages te creëren.

 

casus was ook zo'n rare reeks, al zaten er daar meer leuke delen in

Link naar reactie

Ik herinner me een matige conceptreeks "7", waar telkens de lotgevallen van 7 personen (yakuza, piraten, dieven...) worden beschreven, in 7 albums. Mooi afgerond zou je denken, tot ze plots hun eigen concept verlieten en méér (matige) albums uitbrachten. Vond ik best grappig. Ik ben dan ook gestopt met aankopen.

 

Overigens is in die reeks "7 zendelingen" het enige goeie album, maar wel een aanradertje.

 

7 piraten vond ik eigenlijk ook wel tof. :)

Link naar reactie

Ik heb de draad doorgeknipt met voornamelijk de reeksen die ik als tiener las.

 

Langlopende reeksen waar ik mee gestopt ben:

XIII heeft na negentien delen een fantastisch einde gekregen dat de reeks alle eer aan deed. Alles wat erna komt zie ik als fanfiction en interesseert mij bijgevolg niet.

Largo Winch is een aangenaam reeksje dat met "De Prijs van het Geld/De Wet van de Dollar" zijn hoogtepunt bereikte. Ik heb die "Drie Ogen van de Bewakers van de dinges en dat prul wat geval wat eraan vast hoort ook nog gekocht en op zich zijn beide niet slecht maar het was voor mij duidelijk dat de reeks ten einde was en dat Van Hamme panisch probeerde er nog een soepje van te koken maar dat het nooit meer echt zou smaken. Ik vind het dus mooi zo.

Lady S heb ik vijf delen volgehouden. Best een leuk reeksje maar het pakte mij niet en uiteindelijk zag ik op een gegeven moment geen reden meer om het volgende deel nog te kopen.

Insiders heeft een perfect einde dat alle lopende verhaallijnen heel mooi afsluit. Wat mij betreft blijft het daarbij.

I.R.$ is geweldig en reken ik tot de top van de misdaadreeksen maar na twaalf delen was het voor mij wel mooi geweest. Er is maar zo lang dat je iets interessant en boeiend kunt houden. Zelfs iets ijzersterks als I.R.$.

Aquablue (geen tienerreeks) is een erg sterke reeks maar alleen als je het beschouwt als episch sci fi avontuur van vijf delen en niet als iets langers dan dat. 

 

Langlopende reeksen die ik nog steeds volg:

Blake & Mortimer: Ik heb destijds in mijn SSZ bespreking al luid en duidelijk verkondigd wat ik vond van het album van Dufaux. Maar ik begrijp ook dat sommige mensen er anders over denken want het is zeker een nogal a-typsich verhaal. (maar heerlijk Dufaux) Enfin hierdoor heb ik weer goesting gekregen verder te lezen en sowieso: ik ben B&M fan van eht eerste uur. Boven mijn bed hangen twee ingelijste B&M posters en op mijn bureau prijkt Mortimer zelf. Uiteraard zet ik dit voort.

J.K.J. Bloks: Ik ben dol op J.K.J. Bloks. Het zijn simpele maar diep menselijke verhalen die altijd weer zorgen voor een aangenaam uuurtje en ik zie de reeks nog niet echt achteruit gaan op welke manier dan ook. Plus ik vind Bloks zelf gewoon zo'n geweldige stripheld. Misschien is het omdat ik veel van mijzelf in hem herken of misschien is het omdat hij gewoon zo'n heerlijk vertederend figuur is maar het blijft een personage waar ik heel graag over lees.

Ythaq: (geen tienerreeks) Ik was hiermee gestopt. Negen delen en afgesloten. Prima einde. Alle mysteries opgelost. Mooi zo! Geen uitmelkerij gedoe voor mij. Tot Wouter een bijzonder lovende bespreking over het tiende deel schreef en toen begon de nieuwsgierigheid toch weer te kriebelen. Uiteindelijk bij verschijning van deel elf beide opgepikt en nu ben ik weer volledig hooked. Je wordt bedankt hoor Wouter! ;)

Denk ik om te bewijzen dat ik ben?

Link naar reactie

Fanfiction van Dio vind ik een mooie term. En ja ik ben een fan van XIII en blijf dus lezen en kopen B)

Lady S en Wayne Shelton ook dito. Prima genoten van de 2 nieuwste delen.

 

Aqua Blue daarentegen daarentegen ga ik terugkuisen (is dat een woord? ;)) tot en met deel 5.

 

deel 5 vind ik net iets te vroeg. dan mis je het tweeluik 'de witte ster' toch een essentie in de aquabluewereld. ook de volgende cyclus bestond uit 2 delen en was erg de moeite.  daarna vond ik het vet van de soep.

Link naar reactie

Klopt, de witte ster moet er zeker nog bij, anders is het niet 'af'. Die laatste cyclus van Cailleteau was inderdaad wat minder, maar sinds de auteurswissel haalt het m.i. terug een goed niveau. Ik wou gisteren het nieuwste nummer kopen, maar het lag er niet.

 

Voor de rest heb ik veel gelijkenissen met Diogenes: XIII tot nummer 19, Largo tot 16, met Lady S gestopt en alles verkocht. Bloks blijft één van mijn favorieten, en met B&M ben ik gestopt na nummer 15 maar dat is meer een prioriteitenkwestie, ik zal dat ooit nog wel eens terug oppikken.

 

Er zijn nog wel reeksen waarbij ik ben afgehaakt, al dan niet na het afronden van een cylcus of het hoofdverhaal. Kaamelott bijvoorbeeld: de eerste drie delen waren top, maar daarna werd het snel minder. Jammer voor Dupré, maar ik raak verstrikt in het geleuter van zijn scenarist.

Link naar reactie

Voor mij is Robbedoes en Kwabbernoot gestopt bij de laatste van "echte" Tome en Janry (die mislukte Soda tel ik opzettelijk niet mee) Morvan en Munuera konden het niet en de nieuwste tandem kan me ook niet meer bekoren.

 

Morvan en Munuera konden het wél, maar ze hadden drie albums nodig om het te leren. Hun eerste was op sommige momenten onduidelijk omdat ze te per se een "snél" manga-achtig verhaal wilden afleveren. De rest is eigenlijk best wel goed. Robbedoes in Tokyo is gewéldig. Ik vond het eigenlijk wel spijtig dat ze ermee stopten, want volgens mij hadden ze veel met de reeks kunnen bereiken.

Link naar reactie

Blake & Mortimer: Ik heb destijds in mijn SSZ bespreking al luid en duidelijk verkondigd wat ik vond van het album van Dufaux. Maar ik begrijp ook dat sommige mensen er anders over denken want het is zeker een nogal a-typsich verhaal. (maar heerlijk Dufaux) Enfin hierdoor heb ik weer goesting gekregen verder te lezen en sowieso: ik ben B&M fan van eht eerste uur. Boven mijn bed hangen twee ingelijste B&M posters en op mijn bureau prijkt Mortimer zelf. Uiteraard zet ik dit voort.

Ik heb uiteindelijk alles gekocht van B&M, alhoewel ik me een jaar geleden had voorgenomen te stoppen met de "detective/spionage-reeks", en alleen nog maar de sf-reeks en de parodie te volgen. De laatste, De Staf van Plutarchus, valt echter ook in de detective-spionage-reeks, en ik heb er toch plezier aan gehad.

 

J.K.J. Bloks: Ik ben dol op J.K.J. Bloks. Het zijn simpele maar diep menselijke verhalen die altijd weer zorgen voor een aangenaam uuurtje en ik zie de reeks nog niet echt achteruit gaan op welke manier dan ook. Plus ik vind Bloks zelf gewoon zo'n geweldige stripheld. Misschien is het omdat ik veel van mijzelf in hem herken of misschien is het omdat hij gewoon zo'n heerlijk vertederend figuur is maar het blijft een personage waar ik heel graag over lees.

Het is een reeks die ik nooit zou kopen, maar ik ken de vroege albums uit Robbedoes, en nu lees ik ze af en toe in Spirou. En ik moet toegeven: ze heeft iets. En dat komt vooral door de personages. Het is niet zozeer het detective-element waardoor de serie sterk is, maar de karakters.

 

Ythaq: (geen tienerreeks) Ik was hiermee gestopt. Negen delen en afgesloten. Prima einde. Alle mysteries opgelost. Mooi zo! Geen uitmelkerij gedoe voor mij. Tot Wouter een bijzonder lovende bespreking over het tiende deel schreef en toen begon de nieuwsgierigheid toch weer te kriebelen. Uiteindelijk bij verschijning van deel elf beide opgepikt en nu ben ik weer volledig hooked.

Dat zal ik dan maar eens onthouden.

Link naar reactie
  • 2 months later...

Ik herinner me een matige conceptreeks "7", waar telkens de lotgevallen van 7 personen (yakuza, piraten, dieven...) worden beschreven, in 7 albums. Mooi afgerond zou je denken, tot ze plots hun eigen concept verlieten en méér (matige) albums uitbrachten. Vond ik best grappig. Ik ben dan ook gestopt met aankopen.

 

Overigens is in die reeks "7 zendelingen" het enige goeie album, maar wel een aanradertje.

"7 zendelingen" was inderdaad het enige dat mij kon bekoren. Het leverde ons bovendien een fantastische nageboorte op: Wollodrin.

"I wanna see the Frontier before it's gone" - John Dunbar - Dances with Wolves

 

DvDkes

Link naar reactie

Ik heb vorig jaar Thorgal stopgezet bij nr. 26  en Jeremiah bij nr. 24. De rest weer naar de winkel gebracht. Ook de spin offs van Thorgal.

En ja, Timhardt en Koen, ik weet het, Thorgal stopt bij nr 23 maar ik vond dat zo'n raar getal ;)

 

Lotusbloem stopt bij mij bij nr. 5, alhoewel 4 beter zou zijn.

Van Jugurtha heb ik ook enkel de delen van Franz.

Torens van Schemerwoude heb ik ook stopgezet na nr. 10, alhoewel ik de andere delen wel eens gelezen heb, geleend van een vriend.

 

Al de andere reeksen die voor mij op een bepaald moment gestopt zijn, heb ik integraal weer naar de winkel gebracht :e007: en dat zijn er véél.

 

Waar mijn comic reeksen stoppen, daar ga ik niet over beginnen. Veel te veel, en veel te lastig om uit te leggen. ;)

Link naar reactie

 

Ythaq: (geen tienerreeks) Ik was hiermee gestopt. Negen delen en afgesloten. Prima einde. Alle mysteries opgelost. Mooi zo! Geen uitmelkerij gedoe voor mij. Tot Wouter een bijzonder lovende bespreking over het tiende deel schreef en toen begon de nieuwsgierigheid toch weer te kriebelen. Uiteindelijk bij verschijning van deel elf beide opgepikt en nu ben ik weer volledig hooked. Je wordt bedankt hoor Wouter! ;)

 

Mij heeft hij ook liggen gehad. Ik ben er ook weer mee weg...  :e007:

 

Ik blijf quasi elke reeks kopen die ik begonnen ben. Ik vind net dat de slechte albums de goede versterken, en af en toe is er een serieuze opsteker. Een Geweer in het Water, De Dulle Griet,... Hermann blijf ik volgen. Jerome K. Jerome Bloks kende zo een tweede hoogtepunt met het duoalbum rond De Brief/De Gravin. 

 

Bij andere reeksen ben ik toch afgehaakt: Aria, Yoko Tsuno,...  

Weet je dat er haast dagelijks schoon nieuw dinges staan op www.stripspeciaalzaak.be !

 

 

Link naar reactie

Ik heb uiteindelijk alles gekocht van B&M, alhoewel ik me een jaar geleden had voorgenomen te stoppen met de "detective/spionage-reeks", en alleen nog maar de sf-reeks en de parodie te volgen. De laatste, De Staf van Plutarchus, valt echter ook in de detective-spionage-reeks, en ik heb er toch plezier aan gehad.

 

 

 

Ik ook. Het enige ongeloofwaardige punt is de missie van Mortimer in Gibraltar. Eerst wordt hij als top-geleerde gestationeerd op een uiterst geheime en zwaar bewaakte plek en vervolgens sturen ze diezelfde topgeleerde op een High - risk commandomissie  :e010:

Omnia mutantur nihil interit

Link naar reactie

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Gast
Reageer op dit topic

×   Je hebt inhoud geplakt welke opmaak bevat.   Herstel opmaak

  Only 75 emoji are allowed.

×   Je link werd automatisch ingevoegd.   Tonen als normale link

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Laden...








×
×
  • Nieuwe aanmaken...